Οι επιλογές όρισαν την κακή του μοίρα

Ο Ολυμπιακός συνέχισε και στη Βαρκελώνη να περιφέρει το φάντασμά του. Εχασε με κάτω τα χέρια από την πολύ πιο πιεσμένη Μπαρτσελόνα, έχασε και τη διαφορά και με αυτή την εικόνα που εμφάνισε είναι πολύ αισιόδοξο να σκέφτεται κάποιος ότι "με πέντε στα έξι θα περάσει". Οπως πολύ... ρομαντικό να μιλάνε ακόμα κάποιοι για ατυχίες. Το ρεαλιστικό είναι ένα, ότι ο Ολυμπιακός έμεινε πολύ πίσω και ότι πλέον δεν είναι αυτός που ορίζει

Αυτός την όρισε με τα μέχρι εδώ πεπραγμένα του και κυρίως με την τραγική του τακτική στο θέμα της ενίσχυσής του. Τα "σχεδιαστικά" λάθη υπήρχαν από την αρχή, τότε που από τον Ολυμπιακό προσπαθούσαν να παρουσιάσουν τον Μιλουτίνοφ ως "πρότζεκτ" και ψηλό κλάσης. Το να "φωνάζει" όμως η ομάδα ότι θέλει έναν ψηλό και από τον Ολυμπιακό να λένε "δεν θα πάρουμε παίκτη απλά για να πάρουμε, πρέπει να πληροί συγκεκριμένες προδιαγραφές", να κάνουν προσθήκη σε κοντό και τελικά να πηγαίνουν στο πιο κρίσιμο παιχνίδι του Top16 χωρίς ψηλό, είναι ανέκδοτο. Επιλογών, σχεδιασμού, αποφάσεων.

Λες και ήταν καλοκαιράκι και είχε καιρό λειτούργησε ο Ολυμπιακός. Καιρό και μια "γεμάτη" αγορά. Τίποτα από τα δύο δε συνέβαινε. Ενα κορμί που να καλύπτει τα στοιχειώδη έπρεπε να πάρει επειγόντως. Στην πορεία βρέθηκε στην αγορά κάτι παραπάνω από κορμί, αφού αυτό... συνόδευε αποδεδειγμένα καλό παίκτη που ήξερε και την Ευρώπη, αλλά και τον ίδιο τον Ολυμπιακό. Και τον... κοσκίνισαν και τον Ντόρσεϊ που τον άρπαξε η Μπαρτσελόνα. Ε, όποιος πιστεύει σε "μεταφυσικά" σημάδια, κατάλαβε από τα πρώτα λεπτά απόψε πού πήγαινε η ιστορία. Να "τσακίσει" η Μπαρτσελόνα τον Ολυμπιακό, με τον Ντόρσεϊ καταλυτικό παράγοντα.

Το μπάσκετ βέβαια δεν είναι θέμα υπέρτατων δυνάμεων. Σε ορισμένα πράγματα είναι πολύ απλό. Ο Πασκουάλ πέρασε από νωρίς τη μπάλα μέσα στο καλάθι. Δύο γρήγορα φάουλ ο Μιλουτίνοφ, φάουλ μετά και ο Χάντερ, δύο και ο Αγραβάνης και χαίρετε, ελεύθερη διάβαση η ρακέτα του Ολυμπιακού. Και τι να έκανε δηλαδή; Αυτός έχασε τον Λαουάλ και πήρε τον Ντόρσεϊ τον οποίο δεν πήρε ο Ολυμπιακός, που... χτένισε την αγορά και βρήκε τον Ουόρικ. Μόνο που τον βρήκε προχθές και σήμερα ο έμπειρος και καλός αυτός παίκτης, προσγειωνόταν στην Ελλάδα για να δει τηλεοπτικώς τη νέα του ομάδα να... προσγειώνεται κι αυτή ανώμαλα στη Βαρκελώνη, επειδή εκτός των άλλων της έλειπε εμφανέστατα ο... Ουόρικ. Είπαμε, ανέκδοτο.

Για τον Ολυμπιακό ο αγώνας στη Βαρκελώνη ήταν πολύ άσχημος λόγω της διπλής ήττας, αλλά ήταν και απογοητευτικός λόγω της... ταυτότητας που επέδειξε στον αγώνα. Ενα πράγμα που χαρακτήριζε αυτή την ομάδα ήταν ότι ακόμα κι όταν έχανε, πάλευε, δεν τα παράταγε, κυνηγούσε το καλύτερο μέχρι τέλους. Αυτό το χαρακτηριστικό πήγε περίπατο. Ενα "φάντασμα" ήταν ο Ολυμπιακός με την πλειοψηφία των παικτών του να μη δείχνουν να το πιστεύουν και να πετούν λευκή πετσέτα όταν "τράβωσε" το ματς. Αυτό ήταν το πλέον ανησυχητικό σημάδια για τη συνέχεια και αυτό ξεφεύγει από το αν έλειπε ένας ακόμα ψηλός.

Την άλλη εβδομάδα με τη Λαμποράλ στο ΣΕΦ ο Ολυμπιακός θα παίξει τη... ζωή του. Με τον πιεστικό συνδυασμό ότι αν νικήσει δεν την εξαφαλίζει, απλά την παρατείνει, ενώ αν χάσει, χάνεται.