Ο… «Ο.Η.Ε.» των Σπερς και ο μοναχικός «βασιλιάς» των Χιτ

Ήταν μία σειρά Τελικών στην οποία από το 1ο ματς καταλάβαινε κανείς πως δεν χρειάζεται να δει και πολλά. Ακόμη και μετά την (οριακή) ήττα του Σαν Αντόνιο στο 2ο παιχνίδι… Αλλά, συνάμα, ήταν μία «παράσταση» από τους Σπερς την οποία δεν χόρταινες να παρακολουθείς. Τα «Σπιρούνια» κατέκτησαν τα ξημερώματα της Δευτέρας (16/6) τον 5ο τίτλο της ιστορίας τους, προσφέροντας μία καταπληκτική μπασκετική «ηδονή» στους οπαδούς τους και στους απανταχού αυθεντικούς μπασκετόφιλους, που έμειναν με ανοικτό το στόμα για μία ΥΠΕΡ-ΟΜΑΔΑ που εξακολουθεί να καταρρίπτει «μύθους». Θα μου επιτρέψετε να ξεκινήσω από μία έκφραση την οποία θεωρώ υπερβολική. Για να μην πω «ασυναρτησία»… Αυτό το περιβόητο (πιο) «ευρωπαϊκό μπάσκετμπολ» που λένε και γράφουν κάποιοι για το σπουδαίο σύνολο του κόουτς Πόποβιτς είναι σαν το «έχει μικρύνει η ψαλίδα» μεταξύ ΝΒΑ και «υπόλοιπου κόσμου». Κοινώς, μία «καραμέλα» εκείνων που μάλλον δεν έχουν σε μεγάλη υπόληψη το ΝΒΑ. Αν μου θυμίσει κάποιος μία ευρωπαϊκή ομάδα που έχει παίξει αυτό το ολοκληρωτικό και καθηλωτικό μπάσκετμπολ των Σπερς, με απίστευτη κυκλοφορία της μπάλας και κίνηση από κάθε παίκτη του παρκέ, μπορεί να αλλάξω γνώμη. Και φυσικά να συνδυάσει το επίπεδο του ανταγωνισμού και την ποιότητα των αντιπάλων. Για την ώρα, είναι αλαζονεία των Ευρωπαίων και υποτίμηση των νέων πρωταθλητών της Λίγκας να τους βάζουν στην ίδια πρόταση με την παραπάνω έκφραση. Οι παίκτες του «Pop», πέτυχαν μία μπασκετική «δικαιοσύνη». Οι Τεξανοί ήταν καθ’ όλη την διάρκεια της κανονικής περιόδου (ρεκόρ 62-20) και των πλέι-οφς η καλύτερη ομάδα. Διαθέτουν τον κατά τεκμήριο κορυφαίο εν ενεργεία προπονητή στην Λίγκα και «επέζησαν» της ιδιαιτέρως ανταγωνιστικής Δυτικής Περιφέρειας, αν θυμηθεί κανείς πως στον 1ο γύρο, και κόντρα στο Ντάλας του Νο8 της ρέγκιουλαρ-σίζον, χρειάστηκαν 7 ματς για να προκριθούν! Τα λόγια για το φετινό τους κατόρθωμα ίσως να μην είναι αρκετά… Πάντα επέμεινα πως ένας παίκτης μπορεί να παραμείνει σε υψηλό επίπεδο και χωρίς, κατά το κοινώς λεγόμενο, να κορεστεί, μόνο αν το θέλει ο ίδιος. Αυτή η «αποστολή» είναι θέμα χαρακτήρα. Επομένως δεν θα έδινα εύσημα στον κόουτς Πόποβιτς για το ότι οι Ντάνκαν, Πάρκερ και Τζινόμπιλι δεν δέχθηκαν ποτέ το κλισέ των τελευταίων ετών, που ανέφερε πως κάθε σεζόν «είναι η τελευταία ευκαιρία του Σαν Αντόνιο». Το κατόρθωμα του «Pop» ήταν η διαπίστωση του Ντάνκαν, που μετά το τέλος του 5ου Τελικού με το Μαϊάμι τόνισε ότι «ο κόουτς ξέρει να μας κρατά “φρέσκους”», αλλά και το γεγονός ότι έχει (από)δείξει σε κάθε παίκτη του πως είναι πολύτιμος. Και η έννοια «ΟΜΑΔΑ» αποδεικνύεται και από το πώς «ζουν» οι αναπληρωματικοί κάθε ματς στον πάγκο. Πριν τον 5ο αγώνα, πλησίασε τον Μπελινέλι και του είπε: «Ξέρω πως δεν αγωνίστηκες πολύ στα προηγούμενα παιχνίδια, αλλά θέλω να είσαι έτοιμος». Αποτέλεσμα η είσοδος του Ιταλού στο παρκέ και τα δύο καλάθια του που «πλήγωσαν» κάθε προσπάθεια αντεπίθεσης των Χιτ. Ο Πόποβιτς δεν σταματά να λέει πως «όποιος παίκτης έχει την μπάλα, γίνεται πλέι-μέικερ». Κάτι που αποτυπώθηκε στην εξαιρετική παρουσία του Ντιό, που πάσαρε σαν πόιντ-γκαρντ σε όλη την σειρά! Ο Πόποβιτς δημιούργησε έναν… «Ο.Η.Ε.» με 8 μη Αμερικανούς παίκτες τους Πάρκερ, Ντιό (Γαλλία), Τζινόμπιλι (Αργεντινή), Σπλίτερ (Βραζιλία), Μπέινς (Αυστραλία), Τζόσεφ (Καναδάς), Μπελινέλι (Ιταλία), Μιλς (Αυστραλία) και ειδικά ο τελευταίος ήταν «κλειδί» στους Τελικούς. Ο Μιλς, που πέρυσι αγωνίστηκε μόλις σε 2 αγώνες με τους Χιτ, πέτυχε 14π. στην 3η περίοδο του 5ου φετινού ματς και αποτέλεσε εξαιρετική «ρεζέρβα» του Πάρκερ. Οι Σπερς, που ακόμη και την σεζόν 2006-07, που κατέκτησαν τον τίτλο, θεωρήθηκαν από πολλούς «παρωχημένοι», έγιναν… «μοντέρνοι»! Αν και το παιχνίδι τους δεν είναι ακριβώς μοντέρνο, αλλά απλώς καταπληκτικό. Με εκπληκτική ομαδική άμυνα, με τρομερή κίνηση της μπάλας στην επίθεση και με υπομονή 7-8 αλλαγών της μπάλας πριν αποφασίσουν ποιος θα… «εκτελέσει» τον αντίπαλο! Θέμα ταλέντου και επιθυμίας «μάθησης» των παικτών, όμως κυρίως «έργο» Πόποβιτς. Νέος μεγάλος σταρ των πρωταθλητών είναι πια ο Κουάι Λέοναρντ. Ο φόργουορντ του Σαν Αντόνιο έγινε ο 2ος νεότερος MVP Τελικών, μετά τον Μάτζικ Τζόνσον (Λέικερς-1980), σε ηλικία 22 ετών και 350 ημερών! Παράλληλα, έγινε ο 6ος παίκτης στην ιστορία του ΝΒΑ που αναδεικνύεται πολυτιμότερος παίκτης των Τελικών δίχως να έχει επιλεγεί στο All-Star της ίδιας σεζόν, μετά τους Ουίλις Ριντ (Νικς), Ουές Άνσελντ (Μπούλετς), Τζο Ντούμαρς, Τσόνσι Μπίλαπς (Πίστονς) και Σέντρικ Μάξουελ (Σέλτικς) και ο 4ος που σκοράρει +20π. σε 3 διαδοχικούς Τελικούς πριν κλείσει τα 23 του, μετά τους Άλβαν Άνταμς (1976), ΛεΜπρον Τζέιμς (2007) και Τομ Χέινσον (1957)! Σεμνός, ταπεινός, δουλευταράς και συγκεντρωμένος, είναι ήδη το αγαπημένο παιδί του Πόποβιτς και ένας παίκτης που ο προπονητής του έχει παραδεχθεί πως ταιριάζει στην φιλοσοφία των Σπερς. Στην άλλη πλευρά των αποδυτηρίων των Τελικών σαφώς υπήρξε κατήφεια, όμως οι Χιτ ηττήθηκαν δίκαια και παρέδωσαν το «στέμμα» τους σε μία καλύτερη ομάδα. Το Μαϊάμι, στην 4η διαδοχική συμμετοχή του σε Τελικούς, τα περίμενε όλα από τον ΛεΜπρον (έγινε ο 4ος παίκτης του ΝΒΑ με +30π.-+10ριμπ.-+5ασ. σε ήττα σε τελευταίο Τελικό, μετά τους Τζέρι Ουέστ-Λέικερς-1969, Ντένις Τζόνσον-Σέλτικς-1987, Καρλ Μαλόουν-Τζαζ-1998), καθώς ο πάγκος δεν βοήθησε καθόλου, με μεγάλη «πληγή» και την περιφέρεια… Και ίσως «πλήρωσαν» και ελαφρώς και την έλλειψη ανταγωνισμού στην Ανατολή, καθώς ακόμη και στους τελικούς Περιφέρειας με τη Ιντιάνα, εκτός του 1ου ματς, δεν συνάντησαν ουσιαστική αντίδραση. Πλέον, οι Χιτ καλούνται να… περιμένουν και πάλι τον Τζέιμς, που έχει δικαίωμα (όπως και οι Ουέιντ, Μπος) να γίνει free-agent, ενώ ο Μπάτιερ έχει ανακοινώσει πως αποσύρεται και ο Ρέι Άλεν δεν έκρυψε πως σκέφτεται σοβαρά το ενδεχόμενο να αποχωρήσει από την ενεργό δράση. Ένα πρόσωπο από το περιβάλλον του ΛεΜπρον, πάντως, αποκάλυψε ανώνυμα στο Associated Press πως «δεν ξέρω πού μπορεί να πάει ο Τζέιμς. Στους Σπερς; Στους Κλίπερς; Στους Μπουλς; Δεν ξέρω…». Αν και μάλλον αυτή ήταν μία διπλωματική δήλωση περί πρόθεσης του ΛεΜπρον να παραμείνει. Στο Σικάγο υπάρχουν διαθέσιμα χρήματα, σε Λέικερς και Νικς επίσης, αλλά θα υπάρχει επιπλέον χώρος στο σάλαρι-καπ το 2015 και ο ΛεΜπρον μάλλον δεν θέλει να χάσει μία σεζόν χωρίς στόχο τον τίτλο. Ρόκετς και Μαβς έχουν και εκείνοι διαθέσιμα χρήματα, όμως στο Χιούστον ο Τζέιμς δεν ξέρει να «κολλάει» με Χάρντεν και Χάουαρντ και στο Ντάλας, παρά την επιθυμία του Νοβίτσκι να γίνουν συμπαίκτες, η πλευρά ΛεΜπρον πιστεύει πως οι Μάβερικς είναι γερασμένοι… Όσο για την ενδεχόμενη επιστροφή του στο Κλίβελαντ; Οι Καβς έχουν μεν τον Ίρβινγκ και το Νο1 του επερχόμενου ντραφτ, αλλά από το 2010 που έχασαν τον Τζέιμς δεν έφτασαν στα πλέι-οφς και αναζητούν και τον 3ο κόουτς σε 4 χρόνια. Ο ΛεΜπρον είναι μεν στο 2-2 σε Τελικούς με τους; Χιτ, αλλά μάλλον ξέρει ότι κάποια αλλαγή ίσως να μην του δώσει άμεσα την ευκαιρία για το 3ο δαχτυλίδι… [email protected]