Νικολόπουλος στο basketblog: "Παίζαμε έναν τελικό και τον πήραμε"

Η έκτη νίκη των Τρικάλων στο πρωτάθλημα ήρθε επί του Πανιώνιου και ήταν... διπλή. Οι Θεσσαλοί έβαλαν οριστικά από κάτω τους "κυανέρυθρους", είδαν να ευνοούνται και από τα άλλα αποτελέσματα της αγωνιστικής και νιώθουν πιο σίγουροι για την παραμονή τους στην κατηγορία.
Σημαντική συμβολή στην επιτυχία είχε ένας από τους Ελληνες παίκτης της ομάδας. Ο Ντίνος Νικολόπουλος "έκοψε τον αέρα" του Πανιώνιου στην πρώτη μεγάλη του αντεπίθεση, προς το τέλος του ημιχρόνου με καθοριστικές

Είναι η δεύτερη χρονιά του Ελληνα παίκτη στα Τρίκαλα, μετά από μία σεζόν στον ΠΑΟΚ και μετά από... μια ζωή μέσα στο μπάσκετ. Ο πατέρας του έχει υπηρετήσει την ομάδα της Ξάνθης από πολλά πόστα, από προπονητής μέχρι πρόεδρος ενώ πλέον είναι πρόεδρος της τοπικής ένωσης ΕΚΑΣΑΜΑΘ. "Είναι και η μητέρα μου γυμνάστρια και ήμουν μια ζωή μέσα στα γήπεδα, αλλά υπάρχει και κάτι άλλο που δεν το ξέρουν πολλοί. Ο νονός μου είναι ο Κώστας Πετρόπουλος, ο "Νουρέγιεφ" του ελληνικού μπάσκετ, οπότε... καταλαβαίνεις. Ισως είναι και το λάδι μαζί με τις οικογενειακές καταβολές, που όλη μου τη ζωή την έχω περάσει με το μπάσκετ, δε θυμάμαι ποτέ τον εαυτό μου χωρίς μια μπάλα στα χέρια.

- Το είχατε χαρακτηρίσει "τελικό" το παιχνίδι ή, αποφύγατε να βάλετε τόσο μεγάλη πίεση στους εαυτούς σας;
"Ναι, το ξέραμε ότι ήταν σαν τελικός, απλά συζητήσαμε ότι δεν πρέπει να αγχωθούμε περισσότερο από άλλα σημαντικά παιχνίδια. Ξέραμε ότι ήταν πολύ κρίσιμο με την έννοια ότι αν χάναμε θα μπαίναμε σε μπελάδες, ενώ αν παίρναμε τη νίκη όπως κι έγινε, θα βάζαμε οριστικά από κάτω τον Πανιώνιο, τον οποίο έχουμε νικήσει δύο φορές και έχουμε και τρεις νίκες περισσότερες. Ε, τώρα θέλουμε να βρούμε τουλάχιστον άλλον ένα να έχουμε από κάτω για να επιτευχθεί ο βασικός στόχος της παραμονής. Δουλέψαμε καλά γι' αυτό το παιχνίδι και μας βγήκε στο γήπεδο".

- Δείξατε πάντως σε όλη τη διάρκεια του αγώνα ότι το πιστεύατε, δε φοβηθήκατε στα ξεσπάσματα του Πανιώνιου.
"Στην έδρα μας ποτέ δε φοβόμαστε, η εικόνα μας γενικά στο γήπεδό μας είναι τελείως διαφορετικά από αρκετά εκτός έδρας παιχνίδια. Ο κόσμος μας βοηθάει πάρα πολύ στο να ξεπερνάμε δυσκολίες, να μένουμε συγκεντρωμένοι και αυτό συνέβη και με τον Πανιώνιο, αντεπεξήλθαμε στις αντεπιθέσεις του και πήραμε τη νίκη που χρειαζόμασταν".

- Από την αρχή της χρονιάς δείχνει η ομάδα προσηλωμένη σε ένα πλάνο αφού απέφυγε κινήσεις "πανικού" και στα άσχημα αποτελέσματα και στις ατυχίες.
"Είναι γεγονός ότι αντιμετωπίσαμε διάφορα προβλήματα από την αρχή. Υπήρχε το θέμα υγείας του Χρήστου του Δεληγιάννη, τραυματίστηκα εγώ, ο Ματαλών που επέστρεψε τώρα ετά από ένα μήνα, ο Σπανός, αλλά και αλλαγές παικτών για να διορθώσουμε πράγματα. Παρ' όλα αυτά μέιναμε συγκεντρωμένοι στο πλάνο, ακολουθούσαμε τις οδηγίες του κόουτς, το πιστεύαμε και ήρθαν τα αποτελέσματα. Ελπίζω να έρθουν και τα υπόλοιπα που χρειαζόμαστε και να τελειώσουμε καλά τη χρονιά".

- Μπορεί όπως κάθε ομάδα να έχετε πολλούς ξένους πρωταγωνιστές, αλλά φαίνεται ότι υπάρχουν ρόλοι και για τους Ελληνες στα Τρίκαλα.
"Εντάξει, η μεγάλη παρουσία ξένων και με πρωταγωνιστικό ρόλο είναι το συνηθισμένο φαινόμενο στις ομάδες. Πίστεψέ με όμως ότι μεταξύ μας δε νιώθουμε ότι υπάρχει κάποιος διαχωρισμός, νιώθουμε όλοι το ίδιο στην ομάδα. Ξέρουμε τι ρόλος υπάρχει για τον καθένα, όπως πρέπει να υπάρχει στις ομάδες και όλοι προσπαθούμε να δίνουμε όσα μπορούμε, όσα μας ζητάνε και χρειάζεται η ομάδα".

- Πλέον πιστεύεις ότι σωθήκατε ή απλά ότι κρατάτε την τύχη στα χέρια σας;
"Σίγουρα την κρατάμε στα χέρια μας. Το αποτέλεσμα με τον Πανιώνιο ήταν από μόνο του πολύ σημαντικό αλλά απέκτησε και μεγαλύτερη αξία επειδή έχασαν όλες οι ομάδες με τους ίδιους στόχους. Εκτός από τον Πανιώνιο έχουμε και δύο ομάδες με δύο νίκες λιγότερες από εμάς και είναι γεγονός ότι είμαστε σε καλό δρόμο για την παραμονή. Νομίζω ότι μπορεί και να μας φτάσουν τα εντός έδρας παιχνίδια, αλλά δεν το σκεφτόμαστε έτσι εμείς, πάμε πάντα για να κερδίζουμε ώστε να πετύχουμε πιο άνετα τον στόχο μας".

- Πώς σχολιάζεις το γεγονός ότι μια ομάδα με το "ειδικό βάρος" του Πανιώνιου κινδυνεύει άμεσα με τον υποβιβασμό;
"Οσο κι αν θεωρείται ανταγωνιστής μας, δε μπορώ να αρνηθώ ότι είναι ένα άσχημο γεγονός. Βλέπω μπάσκετ από πολύ μικρός, έχω θαυμάσει αυτή την ομάδα, τους παίκτες που έχει βγάλει, ξέρω την ιστορία της, έχει κόσμο και παράδοση. Καλό θα ήταν να απέφευγε τέτοια περιπέτεια, αλλά"...

- Εσύ βρήκες το μπασκετικό σου απάγγιο στα Τρίκαλα μετά το πέρασμα από ΠΑΟΚ;
"Δεν ξέρω αν είναι αυτή η ομάδα που θα μείνω για χρόνια, αλλά ξέρω ότι νιώθω καλά εδώ. Μου αρέσει η πόλη, το κλίμα στο εσωτερικό, είναι η δεύτερη χρονιά μου, γνωρίζομαι καλά πλέον με όλους και με τον κόουτς και νιώθω ευχάριστα να προσπαθώ για τα Τρίκαλα και να κάνω καλά τη δουλειά μου γι' αυτή την ομάδα. Αυτοί είναι και οι στόχοι που είχα πάντα στην καριέρα μου, όπου βρίσκομαι, να βοηθάω, να δουλευώ, να βελτιώνομαι και να περιμένω ό,τι είναι να μου έρθει".

- Οι αλλαγές πάντως δε σας αφήνουν να ησυχάσετε ακόμα, έφυγε και ο Κάντζι τώρα, ένας παίκτης με ρόλο στην ομάδα αλλά και με παραπτώματα στην αρχή της σεζόν.
"Οντως υπήρξαν κάποια θέματα στην αρχή, είναι πολύ καλό παιδί αλλά είχε κάποιες ιδιαιτερότητες. Νομίζω ότι διαφέρει λίγο από τις άλλες αλλαγές που έχουν γίνει γιατί πρόκειται για έναν πολύ καλό παίκτη που είχε σημαντικό ρόλο στην ομάδα. Ελπίζω όμως ότι θα την ξεπεράσουμε κι αυτή και έχοντας τώρα δύο ματς με Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό έχουμε και χρόνο για να ενταχθεί το όποιο νέο πρόσωπο έρθει και να μας ενισχύσει ουσιαστικά στο κρίσιμο παιχνίδι με την Ελευσίνα".

- Είπες και πριν για τη δύναμη που σας δίνει η έδρα και είναι κάτι που παρατηρούν όλοι η συμπαράσταση των Τρικαλινών στην ομάδα.
"Δεν είναι μόνο το θέμα του γηπέδου, γενικά ο κόσμος της πόλης ζει γι' αυτή την ομάδα. Εμείς το ζούμε και έω που κυκλοφορούμε στους δρόμου, νιώθουμε πώς μας υποστηρίζουν, πόσα περιμένουν από εμάς και φυσικά όταν έρχεται η ώρα του αγώνα δημιουργούν τέτοια ατμόσφαιρα που κάνουν δύσκολο για τον κάθε αντίπαλο το να προσπαθήσει να φύγει νικητής από εδώ".