Η σκληρή πραγματικότητα της Α2

Δράση δεν υπάρχει σήμερα (Σάββατο 16/11) λόγω του προγραμματισμένου ρεπό και έτσι είπαμε να το ρίξουμε στην... αντίδραση. Έχοντας ένα ικανό δείγμα 5 αγωνιστικών, μπορούμε να βγάλουμε ένα πρώτο συμπέρασμα ότι και το φετινό πρωτάθλημα της Α2 θα είναι άκρως συναρπαστικό και ανταγωνιστικό, με τη συμμετοχή παικτών υψηλού επιπέδου. Όπως άλλωστε γίνεται παραδοσιακά τα τελευταία χρόνια, όπου η άνοδος ή ο υποβιβασμός κρίνονται στα τελειώματα της σεζόν, με ματς που μοιάζουν "τελικούς". Πίσω όμως από τη βιτρίνα του ομολογουμένως

θελκτικού πρωταθλήματος για τους φιλάθλους, κρύβεται η σκληρή πραγματικότητα της Α2, η οποία μέρα με τη μέρα γίνεται και χειρότερη.

Η επιβίωση της συντριπτικής πλειοψηφίας των ομάδων κρέμεται σε μια κλωστή, μιας και οι οικονομικοί πόροι έχουν ουσιαστικά εξαφανιστεί, καθιστώντας πραγματικό... Γολγοθά, τη συντήρηση μιας ομάδας από τους παράγοντες της και την εξασφάλιση στοιχειωδών πραγμάτων που πριν από λίγα χρόνια έμοιαζαν δεδομένα. Σε μια εποχή όπου δεν υπάρχουν πλέον οι "μεγαλοπρόεδροι" που "καθαρίζουν" οικονομικά για τις ομάδες, κάνοντας ουσιαστικά το... χόμπι τους, οι παράγοντες που χειρίζονται τις τύχες των σωματείων μοιάζουν με ήρωες. Η πλειοψηφία τους είναι άνθρωποι εργαζόμενοι που και αυτοί τα φέρνουν δύσκολα βόλτα στα σπίτια τους, όμως το μεράκι ή η "αρρώστια" για την ομάδα και τη πορτοκαλί μπάλα δεν τους αφήνει να τα παρατήσουν.

Ως πότε όμως; Όταν η Ομοσπονδία έχει ανακοινώσει στις ομάδες ότι φέτος δεν πρόκειται να πάρουν ούτε ένα ευρώ για τις μετακινήσεις τους. Όταν πέρσι δόθηκαν κάποια χρήματα έναντι για τα οδοιπορικά (το 40% περίπου), ενώ πρόπερσι μοιράστηκαν κάποια ποσά ανομοιογενώς δημιουργώντας αδικίες και παράπονα... Για την επιχορήγηση δεν το συζητάμε, γιατί αυτή έχει κοπεί εδώ και μια τριετία! Οι ομάδες και ειδικότερα αυτές της επαρχίας ασφυκτιούν πλέον, καθώς πρέπει κάθε εβδομάδα να κάνουν... έρανο προκειμένου να μαζέψουν τα χρήματα που απαιτούνται για τις μετακινήσεις τους.

Την ίδια στιγμή η ΕΟΚ διεκδικεί την διοργάνωση του Παγκοσμίου πρωταθλήματος των εφήβων του 2015 στη Κρήτη, γεγονός που θέλοντας και μη γεννά εύλογες απορίες! Πως θα δοθούν χρήματα για μια τέτοια - σπουδαία όντως - διοργάνωση, τη στιγμή που δεκάδες σωματεία σε Α2 αλλά και Β΄ Εθνική φυτοζωούν; Έχουν να κερδίσουν τίποτα οι ομάδες αυτών των κατηγοριών από μια τέτοια διοργάνωση; Πόσα χρήματα θα επιβαρυνθεί η Ομοσπονδία;
Απορίες οι οποίες δεν είναι μόνο δικές μας, αλλά εκφράζονται από το σύνολο των ομάδων της Α2, οι οποίες βέβαια δεν είναι και αυτές άμοιρες της όλης κατάστασης, η οποία ολοένα και χειροτερεύει.

Ακούμε τα τελευταία χρόνια, για επιτροπές, παραεπιτροπές, συσκέψεις και συνεδριάσεις για την εύρεση κεντρικού χορηγού για το πρωτάθλημα της Α2, για τηλεοπτικά δικαιώματα, διαφημίσεις και σπόνσορες. Όλα έμειναν στα χαρτιά και στα λόγια και τίποτα απολύτως δεν έγινε. Και εντάξει, να δεχθούμε ότι η Ομοσπονδία είναι δυσκίνητη και αδιάφορη (αλήθεια γιατί φέτος δεν έγινε ούτε μια σύσκεψη, πριν την έναρξη του πρωταθλήματος όπως είθισται κάθε χρόνο;). Τα σωματεία τα οποία τραβάνε όλο το κουπί και υποφέρουν μήνα με το μήνα για να τα βγάλουν πέρα, πότε επιτέλους θα αποφασίσουν να δράσουν; Αλλά όπως γίνεται σε όλα τα επίπεδα στην Ελληνική κοινωνία, έτσι και στο μπάσκετ και εν προκειμένω στην Α2, ο καθένας κοιτάζει το... τομάρι του. Να τη... κουτσοβολέψει με μια διαιτησία, να νικήσει στο ντέρμπι, να πάρει την άνοδο για τον "παράδεισο της Α1" (εδώ γελάμε), ή να γλιτώσει τον υποβιβασμό στη Β΄ Εθνική (επίσης γελάμε, καθώς δεν υπάρχει απολύτως καμία διαφορά με την Α2, παρά μόνο η ταμπέλα).

Δυστυχώς και το φετινό πρωτάθλημα της Α2 πηγαίνει με τον... αυτόματο πιλότο και όπου βγει, γιατί από ότι φαίνεται δεν υπάρχει θέληση από κανέναν να αλλάξει η κατάσταση. Δικαιολογημένη η γκρίνια και τα παράπονα, αλλά όταν και εσύ δεν κάνεις την παραμικρή κίνηση για να αλλάξει η κατάσταση τότε είσαι άξιος της μοίρας σου...