ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ GOMELSKY CUP..

Μπαίνω αμέσως στη κουβέντα χωρίς προλόγους στο λαό του basketblog.. Σε περίοδο μονταρίσματος οι περισσότερες ομάδες και απόκτησης κωδικών επικοινωνίας σιγά σιγά. Οι πράσινοι του Αργύρη Πεδουλάκη είχαν στο πρόγραμμα Μόσχα (Gomelskycup) και φιλικό με την Αστάνα στο ΟΑΚΑ. Τι είδαμε.. O Παναθηναϊκός έχει σαφώς πιο γεμάτο ρόστερ φέτος, με αρκετό βάθος για να ανταπεξέλθει σε μια δύσκολη σεζόν που ανοίγεται μπροστά του. Τα μεγάλα ρόστερ βέβαια, δεν είναι τόσο ευέλικτα. Θέλουν πολύ περισσότερη δουλειά ώστε να κατανεμηθούν σωστά οι ρόλοι, οι ομάδα να αποκτήσει σταθερές και σταδιακά να βρεί χημεία. Το βασικό θέμα σε αυτό το ρόστερ που έχει στα χέρια του ο Αργύρης Πεδουλάκης είναι η παρουσία 3 παικτών με σοβαρές αξιώσεις όσον αφορά στον χρόνο συμμετοχής, τη στιγμή που η ομάδα από πέρυσι έδειξε ότι αποδίδει καλύτερα παίζοντας με 2 guardlineupsενώ παράλληλα το «4» μοιάζει (σε μεγάλο ποσοστό λεπτών) «κλειστό» με τους Φώτση-Γκιστ. Δεν υπάρχει δηλαδή «ευελιξία για να «ανασάνουν» 3 τριάρια στο ρόστερ εκ πρώτης όψεως, κατάσταση που θα επιτάχυνε την ανάπτυξη τους (Γιάνκοβιτς). Η σεζόν είναι μακριά όμως και ο Πεδουλάκης ανακατεύει την τράπουλα για να χωρέσει «κόσμο», να μοιράσει ρόλους και να βρεί λειτουργικότητα είτε αυτή έχει να κάνει μεταξύ δύο παικτών είτε με όλη την ομάδα. Τόσο στη Μόσχα όσο και στο ΟΑΚΑ με την Αστάνα ο προπονητής των «πρασίνων» εκμεταλλεύτηκε στο έπακρον τα παιχνίδια δοκιμάζοντας πράγματα, σχήματα, σκέψεις.. Ήταν φανερό ότι παρέτασσε πεντάδες με ..τζόγο, περιμένοντας να δεί/πάρει κάτι καλό που θα κρατήσει στο φάκελο του για να το δουλέψει καλύτερα και να το εμφανίσει αργότερα στη σεζόν. Ήθελε επίσης, να δεί που μπορεί να στηριχτεί.. Γιατί με ένα τέτοιο ρόστερ οι σκέψεις/ιδέες είναι σίγουρα πολλές. Σε συνθήκες κανονικού αγώνα δοκιμάζεις και μετέπειτα κρατάς. Μερικά ενδιαφέροντα πράγματα.. -Σωστά ο Πεδουλάκης ξεκίνησε να δουλεύει με το καλημέρα τον Παππά στο «1». Η απουσία του Ούκιτς είναι ένας λόγος παραπάνω, όμως αυτό πρέπει να υπήρχε στο μυαλό των ιθυνόντων των πρασίνων από πέρυσι που ο παίκτης αγωνιζόταν στον Πανιώνιο. Ο Παππάς τώρα, σαφώς και δεν μπορεί να παίξει τη θέση σε υψηλό επίπεδο. Μπορεί αυτό όμως να συμβεί σύντομα. Πρόκειται για ένα παιδί που λόγω ενστίκτων κοιτάζει πρώτα το καλάθι, αυτό έκανε πάντα μέχρι τώρα άλλωστε. Έχει καταλάβει ότι πρέπει να το αλλάξει αυτό, είναι φανερό. Έχει ξεκινήσει αυτή τη μετάβαση. Για αυτό και είναι λίγο «νευρικός» στη ντρίμπλα του εκεί ψηλά και αυτό –η νευραλγικότητα της θέσης- το μεταδίδει σε όλη την ομάδα. Άλλο πασάρω καλά και άλλο οργανώνω/αναμιγνύω /«τρέχω» τα πάντα σε μια επίθεση. Θα βελτιωθεί όμως. Προσωπικά είδα διάθεση. Διάθεση για αλλαγή, το πιο σημαντικό για το συγκεκριμένο παιδί. Αυτό θα είναι και προσωπικό του όφελος. Στην αγορά σήμερα, έτσι όπως παίζεται το άθλημα στην Ευρώπη, ένας scoringguardτύπου Παππά, διπλασιάζει το οικονομικό statusτου εφόσον αναπτύξει/προσθέσει playmakingabilities. Χρειάζεται βέβαια πολύ δουλειά. Το ότι ο Παναθηναϊκός σταμάτησε να κοιτάει την αγορά για γκαρντ μετά τον τραυματισμό του Ούκιτς, έχει άμεση σύνδεση με τα καλά πρώτα σημάδια που δείχνει ο Παππάς. Και με την ανάπτυξη του σαν κόμπο γκαρντ σε τοπ-επίπεδο.. -Η πρώτη «πατέντα» της φετινής σεζόν είναι το ανέβασμα του Γιάνκοβιτς στα γκαρντς, ακόμα και στο «1», που λειτουργεί ως μεταφορέας της μπάλας από την άμυνα στην επίθεση παίζοντας «κεφάλι» και αποσυμπιέζοντας τον Διαμαντίδη, ο οποίος εξοικονομεί ανάσες για το τελικό κομμάτι της επίθεσης (δημιουργία/εκτέλεση) γλιτώνοντας την πίεση στο πρώτο μισό του γηπέδου. Πολύ έξυπνα ο κόουτς με αυτή την καινοτομία έχει 1.) ανοίξει το ροτέησιον του στα γκαρντς, τη στιγμή που μετρά μείον έναν παίκτη, σε σημείο που η ομάδα δε θα χρειαστεί να προβεί σε συμπληρωματική κίνηση και 2.) βρήκε παραπάνω λεπτά στον Γιάνκοβιτς κρατώντας τον «ζωντανό» στο ροτέησιον, μιας και ο πολύ ταλαντούχος wingδικαιωματικά στο ξεκίνημα (τουλάχιστον) θα έβγαινε πίσω από τους Μασιούλις-Μπράμος στο «3». Μάλιστα η ιδέα του Αργύρη Πεδουλάκη με τον Γιάνκοβιτς έχει πολύ μεγαλύτερη δόση λειτουργικότητας από το αντίστοιχο καλοκαιρινό «πατεντάρισμα» του Τρινκιέρι με τον Μπράμος, μιας και ο Βλαδίμηρος είναι πολύ πιο άρτιος τεχνικά από τον συμπαίκτη του (που με την σειρά του υπερτερεί σε δύναμη/αμυντική ικανότητα) και έχει σαφώς μεγαλύτερη ευχέρεια με τη μπάλα ώστε να μπορέσει να ανταπεξέλθει σε κάτι τέτοιο. Για τον Γιάνκοβιτς, σε βάθος χρόνου, θα ήταν σπουδαία η προοπτική να δουλέψει ω ς πόιντ-φόργουορντ. Μιλάω για «ουσία» όχι απλά «ταμπέλα». Αρχικά πρέπει να μάθει να παίζει και να ντριμπλάρει με το κεφάλι ψηλά διατηρώντας τον έλεγχο του..εδάφους. Το πακέτο υπάρχει σίγουρα. Δε θα είναι εύκολη όμως η μετάβαση ούτε εδώ. -Είδαμε ποικιλία σχημάτων που φώναζαν ότι οι πράσινοι μπορούν να ακολουθήσουν παντού τον καθένα (αν και αυτό καμιά φορά μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ στον προπονητή που παρασυρθεί). Από τρία γκαρντς (εκεί που πέρυσι είχες όλα και όλα ..3 γκαρντς) μέχρι το σχήμα με Μασιούλις στο «2» και Γκίστ στο «3» δίπλα σε Φώτση-Λάσμε. Προπάντων είδα στα περισσότερα από αυτά τα σχήματα ετοιμότητα (μέσα από κατεύθυνση πάντα) να αμυνθεί με «αλλαγές» μιας και τα δυνατά πόδια/κορμιά δίνουν αυτή την επιλογή. Στο «φυσικό»-αθλητικό κομμάτι είναι πολύ δυνατός ο Παναθηναϊκός. Και άμυνα με αλλαγές σημαίνει κερδίζω σε αμυντικούς χρόνους, μπορώ να ελέγξω καλύτερα την επίθεση του αντιπάλου.. Έχοντας ως κύριους μπαλαντέρ τους Μασιούλις (2-4) και Γκιστ (3-5) ο Παναθηναϊκός μπορεί να παρουσιάσει οτιδήποτε σε επίπεδο σχημάτων που στην πλειοψηφία τους έχουν ρίζες στο αμυντικό κομμάτι.. -Έχω την εντύπωση ότι σταδιακά ο Πεδουλάκης θα αρχίσει να «παντρεύει» ζευγάρια (όχι κουμπάρος..) παικτών, όχι όμως στο βαθμό που το έκανε ο Ομπράντοβιτς. Ήδη δείχνει μια τάση να πατήσει λίγο παραπάνω στις δυάδες Λάσμε-Γκιστ και Μπατίστ-Φώτση. Εννοείτε ότι τα ζευγάρια θα ανακυκλώνονται ανάλογα με τις ανάγκες ενώ μη ξεχνάμε ότι θα μπεί και ο Μαυροκεφαλίδης, ο οποίος πραγματικά μπορεί να παίξει με όλους. -Ο Ράμελ Κάρι συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε πέρυσι. Μιλάμε για πολύ κοντρολαρισμένο αθλητή, με εξαιρετική σκέψη, αυτοπειθαρχία και shotselection. Όπως τα λέγαμε στο περυσινό report του λίγο πριν μπεί στην ομάδα. (http://hoopfellas.blogspot.gr/2013/05/blog-post_17.html) -Μιας και μιλάμε για ζευγάρια, ο Μεσίνα έχει «παντρέψει» τον Χάινς με το ψηλό κορμί και το midrangeσουτ του Κρίστιτς. Αφήστε να το δούμε λίγο μέσα στη σεζόν αυτό το σχήμα. Εγώ εξακολουθώ να διατηρώ μερικές αμφιβολίες. Ας δούμε όμως πως θα το υποστηρίζει μέσα από το παιχνίδι της ΤΣΣΚΑ ο Μεσίνα. Χωρίς πραγματικό πόιντ γκαρντ και με τον βασικό δημιουργό/playmakerνα βρίσκεται στο «4» (Κριάπα) αλλά πόδια που μπορούν να μαρκάρουν και να πιέσουν τη μπάλα οι Ρώσοι, θα βασιστούν πολύ στην άμυνα τους φέτος.. Πάρα πολύ.

-Ο Μπλατ είχε ξεκινήσει και μου ..πουλούσε Τάϊους στο «4» στην αρχή της χρονιάς αλλά γρήγορα είδε remakeτης περυσινής ομάδας όταν και γράφαμε στο Hoopfellasότι η απουσία ενός stretch-4 έχει σκοτώσει την επίθεση της Μακάμπι, κλειδώνοντας τους διαδρόμους για τους penetratorsτης. Έτσι πλέον έχουμε Σμιθ στο «4» (με τον οποίο εκεί, οι Ισραηλινοί έκαναν την αντεπίθεση τους τη περασμένη σεζόν) και Ινγκλς στο «3». Με τον Τζέημς «5» μπορεί να λειτουργήσει πολύ καλά το σχήμα αυτό γιατί με τον Σοφοκλή ή τον Τάιους χάνει σε ριμπάουντ. Πέρα από αυτό ο Μπλατ το προχώρησε κι άλλο φέρνοντας για tryoutsτον Ντέηβιντ Μπλού, ένα από τους σπουδαιότερους σουτέρ και clutchplayersμε ατσάλινα νεύρα, στην ιστορία του κλαμπ. Ενδιαφέρον να δούμε την κατάσταση του γιατί την τελευταία διετία ο Μπλού λιαζόταν στην Καλιφόρνια και το έπαιζε φοιτητής..