Έναν ψηλό και για τους δυο

Κάθε πρεμιέρα έχει τις ιδιαιτερότητές της κι όποιος επιχειρεί να προσδιορίσει το μέλλον βασισμένος στο πρώτο δείγμα γραφής των ομάδων κινδυνεύει να εκτεθεί. Όπως εκτέθηκαν όσοι περίμεναν διασυρμό του Παναθηναϊκό, όπως διαψεύστηκαν όσοι νόμιζαν ότι ο Ολυμπιακός θα κερδίζει δια περιπάτου, μόνο επειδή έχει στο χέρι το δαχτυλίδι.

Η πρεμιέρα μας μπέρδεψε. Για παράδειγμα ο Ολυμπιακός που νίκησε ενδεχομένως να μας προβλημάτισε

περισσότερο από τον Παναθηναϊκό που έχασε. Αμφότεροι έχουν κάτι να κρατήσουν και αρκετά να διορθώσουν, υπάρχει όμως -κατά τη γνώμη μας- ένας κοινός παρανομαστής: Και οι δύο θέλουν (ακόμα) έναν ψηλό!

Ο Ολυμπιακός πέτυχε 85 πόντους, αλλά δύσκολα θα σουτάρει (έστω και σε ένα διάστημα του αγώνα) με 80% από τη γραμμή του τρίποντου, έστω κι αν ο αντίπαλος προπονητής (όπως ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς) επιλέγει να δώσει στους "ερυθρόλευκους" το τρίποντο, θέλοντας να αποφύγει το inside game του Βασίλη Σπανούλη (μετά το pick & roll).

Ο Στράτος Περπέρογλου θα βοηθήσει σημαντικά, οι 81 πόντοι που δέχθηκε στην άμυνα είναι πολλοί, αλλά δεν λέει και τίποτα το γεγονός, υπάρχει όμως κάτι που δεν κρύβεται: Ο Ολυμπιακός παίζει στην επίθεση χωρίς σταθερή αναφορά στο "ζωγραφιστό".

Πρόδηλο είναι πως δεν αναφέρομαι στα δύο "τεσσάρια", καθώς Άντιτς και Πρίντεζης μπορούν εκτός από… πρόσωπο να πετύχουν καλάθι και ποστάροντας τους αντιπάλους τους. Οι τρεις σέντερ (Ντόρσεϊ, Χάινς, Μαυροειδής) ελάχιστα ενοχλούν την αντίπαλη άμυνα κι αυτό είναι εξ ορισμού πρόβλημα για τους "ερυθρόλευκους".

Ο Ντόρσεϊ όσο καλός είναι στο πίσω μέρος του γηπέδου, τόσο αδρανής είναι μπροστά, εκτός από τις στιγμές που (δίκην βολεϊμπολίστα) εκμεταλλεύεται τις πάσες των συμπαικτών του και καρφώνει. Αν πάει, δε, στις βολές, ακολουθείται το σύστημα "σταυρός" (ήτοι "κάντε τον σταυρό σας").

Λίγο πιο επικίνδυνος είναι ο Χάινς, αλλά δεν "σκοτώνει" τον αντίπαλο αν δεν βρει ανοιχτό γήπεδο, αν δεν παίξει πρόσωπο με το καλάθι, αν δεν εκμεταλλευτεί την ταχύτητά του. Επίσης κακός εκτελεστής από τη γραμμή της φιλανθρωπίας. Κι ο Μαυροειδής είναι καλός στην επίθεση μόνο αν παίξει σωστά το pick & roll. Κατά τα άλλα, έχει… φιλική συμμετοχή.

Μπορεί ο Ολυμπιακός να κατακτήσει τους στόχους, που σίγουρα είναι ψηλότεροι από το αντίστοιχο ξεκίνημα της περσινής περιόδου, χωρίς σέντερ που να απειλεί με συνέπεια; Η δική μου γνώμη είναι πως όχι, αλλά ο Γιώργος Μπαρτζώκας ξέρει καλύτερα. Άλλωστε, το πρόβλημα δεν εντοπίστηκε τώρα, ήταν γνωστό από τη στιγμή που επιλέχθηκαν οι συγκεκριμένοι παίκτες για να στελεχώσουν τη φροντ λάιν της ομάδας του Πειραιά.

Ακόμα μεγαλύτερο είναι το πρόβλημα στον Παναθηναϊκό, αφού ακόμα κι αν ο Άρμστρονγκ έμενε στο… Χίλτον, αντί να πάει στο γήπεδο, δεν θα έχανε τίποτα η ομάδα του Αργύρη Πεδουλάκη.

Εξαιρετική εμφάνιση (όχι μόνο τηρουμένων των αναλογιών και των δεδομένων, αλλά και αγνοώντας όλες τις γνωστές παραμέτρους) στη Μαδρίτη, δείγμα θετικότατο, με παίκτες που μπορεί να μην ήξεραν ακριβώς τί πρέπει να κάνουν, αλλά ήξεραν σε ποια ομά