Έχει το know how ο ΠΑΟ…

Παλιά του τέχνη κόσκινο λέει ο Μάκης Δρόσος για τον Παναθηναϊκό, που τέτοια ματς σαν το σημερινό που πάνε στους 65 π. ξέρει όπως κανένας άλλος να τα κερδίζει…

Την σκυτάλη από τον Ολυμπιακό δείχνει να έχει πάρει ο Παναθηναϊκός, που με ένα δικό του τρόπο, έχει αρχίσει να κερδίζει τα παιχνίδια και δίκαια πέρασε σήμερα μέσα από την Βιτόρια. Για να μην κρυβόμαστε πάντως, μία τέτοια

εμφάνιση την περιμέναμε από τον Παναθηναϊκό, που όχι μόνο κερδίζει σημαντικό έδαφος στον όμιλο αλλά κερδίζει σημαντικά και επικοινωνιακά, μετά από την χθεσινή τραγική εμφάνιση και την βαριά ήττα του Ολυμπιακού στο Μιλάνο.

Και δείχνει για μία ακόμα φορά, ότι δεν επιτρέπεται να τον ξεγράφεις ποτέ και ειδικά πρόωρα. Για να μην γελιόμαστε, το ξέρουμε από πέρσι ότι ο Παναθηναϊκός του Πεδουλάκη είναι «μανούλα» στο να κερδίζει τέτοια ματς, που πάνε στους 65 πόντους. Σε παιχνίδια που πάνε όπως το σημερινό θα κέρδιζε ακόμα και το τρένο της Ρεάλ, μέσα στην Μαδρίτη. Και για να μην γελιόμαστε και πάλι, η Λαμποράλ μπορεί να έχει καλό υλικό, αλλά έχει ένα προπονητή, που δεν μπορεί τακτικά να ακολουθήσει Έλληνα τεχνικό, όχι ότι αυτό μας πειράζει, στην προκειμένη περίπτωση.

Πολύ σημαντικό είναι επίσης πέρα από το αήττητο που έχουν οι πράσινοι, ότι πέρασαν και από μία έδρα που δεν είναι δεδομένο ότι θα περάσουν άλλες ομάδες από τον όμιλο που ορέγονται πρόκριση. Η Λαμποράλ μπορεί να μην είναι φόβητρο, αλλά είναι μία ομάδα μέρας και μέσα στην Βιτόρια θα κάνει κηδείες..

Μην γελιόμαστε όμως, το μπάσκετ που παίζει ο Παναθηναϊκός δεν είναι θελκτικό. Θα πει κανείς ότι είναι αυτό το ζητούμενο; Όχι φυσικά, στην παρούσα φάση τουλάχιστον, αλλά κάποια στιγμή το θετικό αποτέλεσμα θα πρέπει να συνδυαστεί και με το επιθετικό και πιο παραγωγικό παιχνίδι από μεριάς πρασίνων. Μπορεί να μην το χρειάστηκε με το Μιλάνο στο ΟΑΚΑ, μπορεί να μην το χρειάστηκε σήμερα, μπορεί η άμυνα να είναι αρκετή στο επόμενο ματς, αλλά ίσως όχι στον όλο μαραθώνιο του ομίλου. Προς το παρόν οι πράσινοι είναι σε ανοδική πορεία, αλλά από την άλλη το λέμε για μία ακόμα φορά, ότι προς το παρόν έχουν φτάσει στο ίδιο επίπεδο με πέρσι, έτσι απλά. Αλλά έχουμε πει πολύ πριν ξεκινήσει η σεζόν, ότι το υλικό τους είναι πολύ καλύτερο από πέρσι και με πιο γεμάτο και ποιοτικό πάγκο και κάποια στιγμή οι απαιτήσεις για ακόμα καλύτερο μπάσκετ θα αυξηθούν και θα ασκήσουν πίεση στην ομάδα, που μπορεί να της δώσει ώθηση ή ακόμα να την βουλιάξει, ξυπνώντας μνήμες από την περσινή σειρά με την Μπαρτσελόνα.

Το παιχνίδι αν το δει κανείς στατιστικά, είναι πλήρως ισορροπημένο σχεδόν. Τι έδωσε την νίκη στον Παναθηναϊκό στην σημερινή αναμέτρηση; Νομίζω ότι οι αριθμοί είναι αυτοί που λένε, στην προκειμένη περίπτωση, την αλήθεια. Τα 4 λιγότερα λάθη που έκαναν οι πράσινοι, τα 4 παραπάνω κλεψίματα και το know how να κερδίζουν ματς των 65 π.. Όταν η Λαμποράλ, προσπαθούσε να τρέξει και να ανοίξει τον ρυθμό και έβλεπε ότι το παιχνίδι μένει σε χαμηλό σκορ, ο Παναθηναϊκός είχε την ηρεμία και την ικανότητα να δείχνει ότι ελέγχει την αναμέτρηση, ακόμα και όταν ήταν πίσω στο σκορ και κυνηγούσε στην τελευταία περίοδο.

Τι είδαμε μία ακόμα φορά από τον Πεδουλάκη; Ότι έχει μικρύνει το ροτέισον, έχει βρει καλύτερα το μπες βγες, του βγήκε με τον Ολυμπιακό να πηγαίνει με πιο κοντά σχήματα και το συνεχίζει, έχει μειώσει κατά 5-6 τρίποντα μ.ο αυτά που κάνει στα παιχνίδια του και δεν φοβάται να πηγαίνει σε αλλαγές στα πικ εν ρολ. Και το πιο σημαντικό, δείχνει να έχει βρει την αυτοπεποίθηση του και την ηρεμία του.

Έχει καπαρώσει την πρόκριση; Όχι φυσικά. Δείχνει ότι μπορεί να προκριθεί; Μα φυσικά, το λέμε όχι τώρα που έχει το απόλυτο, αλλά πριν ξεκινήσουν τα παιχνίδια του Top 16. Μπορεί να γίνει καλύτερος; Φυσικά και έχει μεγάλα περιθώρια βελτίωσης κιόλας. Μπορεί να την βγάλει μόνο έτσι με την άμυνα; Μάλλον όχι, δεν περιμένουμε ότι σε κάθε παιχνίδι του πρέπει να βγάζει 80-85 π. αλλά θα υπάρξουν και ματς που θα χρειαστεί τέτοια σκορ για να κερδίσει και ίσως να είναι και καθοριστικά.

Προς το παρόν, έχει κάθε λόγο να πανηγυρίζει, ίσως και διπλό μάλιστα.

Πάντως σε σχέση με την ατμόσφαιρα που υπήρχε, το μπάσκετ που έπαιζε στις αρχές του Δεκέμβρη, πραγματικά δείχνει να έχει περάσει ένα έτος και ας έχει περάσει ένας μήνας μόλις.