«Silly, I love Mexico»!!!

Το Ευρωμπάσκετ 2005 του Βελιγραδίου θα μείνει αξέχαστο για πολλούς λόγους. Για το νικητήριο τρίποντο «βάλτο αγόρι μου» του Δημήτρη Διαμαντίδη στον ημιτελικό με τη Γαλλία, για την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου απέναντι στη Γερμανία του Ντιρκ Νοβίτσκι, αλλά και για μια ιστορία, που μας αφηγήθηκε ο ατζέντης Βασίλης Ευαγγελινός (καλή του ώρα) στο εστιατόριο «Que Pasa?» του Ράντοσαβ Κομάντινιτς με πρωταγωνιστές τον ίδιο και τον αείμνηστο Φρανκ Σινάτρα. «Είχε έρθει ο Φράνκι -έτσι τον φώναζα- για μια μεγάλη συναυλία στην Αθήνα, οπότε κάποια στιγμή, εκεί που έκανε μπάνιο στην πισίνα του Αστέρα Βουλιαγμένης, γυρίζω και του λέω: Φράνκι, έχεις όρεξη να πάμε για φαγητό στο bar-restaurant ενός φίλου μου στη Βουλιαγμένη; Στo ''Ιθάκη'';», θυμήθηκε ο άνθρωπος που έχει εκπροσωπήσει κατά καιρούς πολύ σπουδαίους παίκτες και καλλιτέχνες, και μεταξύ άλλων είχε στείλει τον Θοδωρή Παπαλουκά στη Μόσχα για να δοκιμαστεί στην ΤΣΣΚΑ του Ντούσαν Ιβκοβιτς. «Δεν είχα ελπίδες ότι θα μου απαντούσε θετικά, αλλά ποιος ξέρει; Τον πέτυχα στις καλές του και μου απάντησε αφοπλιστικά: Και δεν πάμε; Ντυνόμαστε, ετοιμαζόμαστε και να 'μαστε έξω από το μαγαζί, όπου ένα χαϊβάνι πορτιέρης όχι μόνο δεν αναγνωρίζει ολόκληρο Φρανκ Σινάτρα, αλλά δεν μας αφήνει να μπούμε στο μαγαζί. Με τα πολλά μπαίνουμε μέσα και θυμάμαι, έπαιζε πιάνο μια κοπελίτσα. Την πλησιάζει ο Σινάτρα, την αγγίζει στην πλάτη και της λέει: Κορίτσι μου, ξέρεις το ''New York, New York'';. Κόκκαλο η κοπέλα, η οποία θα έχει να το λέει και στα εγγόνια της, ότι μια μέρα έπαιξε πιάνο για να τραγουδήσει ο Φρανκ Σινάτρα! Λέει το τραγούδι ο Φράνκι, οι θαμώνες έχουν θαμπωθεί, επιρκατεί έκσταση, η βραδιά εξελίσσεται φανταστικά, ο Φράνκι έχει κατεβάσει ένα ποτάμι Jack Daniels και κάποια στιγμή, ενώ έχει αρχίσει να χαράζει, με φόντο τα νερά της Βουλιαγμένης και ένα πραγματικά μαγευτικό τοπίο, γυρίζει και μου λέει:»… -«Silly, I love Mexico»!!! Και του απαντάω:-«Frankie, you are in Athens»… Ολοι οι παριστάμενοι, απεσταλμένοι δημοσιογράφοι, που έτυχε εκείνο το βράδυ να δειπνήσουμε με τον Βασίλη Ευαγγελινό… πέσαμε κάτω. Από εκείνη τη στιγμή η ατάκα έγινε το σλόγκαν του Ευρωμπάσκετ. Συναντιόμασταν στην «Μπεογκράτσκα Αρένα» και λέγαμε ο ένας δημοσιογράφος στον άλλον: «Silly, I love Mexico». Και ακολουθούσε η απάντηση: «Frankie, you are in Athens». Ακόμη το λέμε καμιά φορά και ας έχουν περάσει οκτώ χρόνια από εκείνο το μυθικό Ευρωμπάσκετ, όπου είχαμε ζήσει αξέχαστες, ανεπανάληπτες στιγμές…