Aλλαγές ρουτίνας...

Δύο αλλαγές λοιπόν ο Ολυμπιακός με τους Κόλινς και Μουν. Και δύο παίκτες που είναι αυτό που λέμε "τους πήρε γιατί έπρεπε να πάρει". Aλλαγές ρουτίνας κοινώς... Ο Ολυμπιακός έχει την φιλοσοφία του εδώ και 1-2 χρόνια να μην κάνει ακριβές αλλαγές καθώς εκτιμά ότι λίγοι καλοί παίκτες υπάρχουν πλέον μεσούσης της σεζόν και δεν χρειάζεται να αλλάζει τις ισορροπίες του και να ξοδεύει και μια μικρή περιουσία. Έτσι παίρνει φτηνούς αμερικανούς που είχαν κάποιες προδιαγραφές και αν του κάτσει (πχ Λο) του έκατσε. Αν όχι, πορεύεται ως έχει. Έτσι λοιπόν κινήθηκε και φέτος. Μόλις τραυματίστηκε ο Λο πήρε άρον άρον τον Κόλινς . Εκεί και να ήθελε ο Ολυμπιακός δεν μπορούσε χρονικά βασικά μέσα σε δύο μέρες να βρει καλό παίκτη, να τον πείσει, να σπάσει το συμβολαιό του και να τον υπογράψει. Δεν γίνονται αυτά σε 2 μέρες εκτός αν πας και πεις δίνω ένα μύριο χαλαρά.... Συνεπώς ο Κόλινς ήταν όπως τον έχουμε αναλύσει μια λύση ανάγκης και ότι κάτσει. Αν βγει έχει καλώς. Αν όχι, στα χιαστί και στα πλεί οφ στην Ελλάδα γυρνά ο Λο, η σίγουρη λύση και το κόστος και οικονομικά μικρό. Του ήρθε και ο ύπουλος(μέση) τραυματισμός του Πέτγουει. Εδώ λοιπόν ο Ολυμπιακός βλέποντας και τον Μπέγκιτς να μην έχει προσαρμοστεί , λέει ας γεμίσω λίγο την ρακέτα. Άλλωστε ο Μπαρτζώκας είχε στο μυαλό του την ενίσχυση στην ρακέτα. Αν και εδώ έχω μια ένσταση καθώς πήρε τον Καββαδά αλλά δεν βλέπω να τον εμπιστεύεται για μικρούς ρόλους που ο νεαρός παίκτης μπορεί να ανταποκριθεί κάλλιστα. Πάντως ο Ολυμπιακός κοίταζε την αγορά για κάτι καλό όπως κάνουν πάντα όλες οι μεγάλες ομάδες και προπονητές για να είναι έτοιμοι για την ..στραβή. Αλλά δεν έβρισκε κάτι που να ήθελε σε συνδιασμό και με τον προυπολογισμό του. Κοίταξε και τον Αζινκά αλλά πήγε ΝΒΑ και ήταν και πολλά τα λεφτά. Και έτσι το άφησε το θέμα γενικά του ψηλού. Με την εξέλιξη όμως με τον Πέτγουει και καθώς στο 4 ο Αγραβάνης είναι άπειρος , ο Μπαρτζώκας ήθελε ένα παίκτη με σκορ από μακρυά βασικά. Και έτσι κινήθηκε άμεσα και πήρε τον Μουν. Ενα παίκτη που δεν έχει όμως ευρωπαϊκή θητεία και αυτό είναι ένα θέμα καθώς είναι πολύ πιο δύσκολο ένας αθλητής να προσαρμοστεί από τις ΗΠΑ στο μέσο της σεζόν από την αρχή της. Μιλάμε για ένα παίκτη γυρολόγο στο ΝΒΑ ουσιαστικά που πλέον είναι στα 34 και τα τελευταία χρόνια η καριέρα του φθίνει. Πάντως έχει καλό μακρινό σουτ καθώς προτιμά το τρίποντο από το δίποντο και είναι αλτικός και καλός ριμπάουντερ. Μοιάζει σαφώς με τον Πέτγουεϊ έχοντας όμως την εμπειρία από το ΝΒΑ και είναι καλύτερος σουτέρ μακρινός. Πάει και στο 3 αλλά δεν ξέρει καλά την θέση και πασάρει καλά. Το θέμα είναι όμως πόσο θα προσαρμοστεί γρήγορα στο ευρωπαϊκό μπάσκετ και στην τακτική καθώς έπαιζε ένα ελεύθερο μπάσκετ. Αν τα καταφέρει τότε ο Ολυμπιακός θα έχει ένα παίκτη που δεν κάνει την διαφορά αλλά που μπορεί να είναι και λίγο καλύτερος από τον Πέτγουει με πιο αξιόπιστο μακρινό σουτ αλλά και ερωτηματικό στην άμυνα και τις αλλοιώσεις και αυτό είναι ένα θέμα καθώς ο Ολυμπιακός πήρε φέτος τους Ντάνστον, Πέτγουει και Σίμονς για να αλλοιώνει τις επιθέσεις των αντιπάλων και να είναι αθλητικός στα πρότυπα του ΠΑΟ με Λάσμε-Γκιστ και του σύγχρονου μπάσκετ. Ο Ντάντσον ανταποκρίνεται πλήρως , ο Σίμονς όχι ακριβώς, ο Πέτγουει είναι στα πιτς και ο Μουν δεν νομίζω ότι έχει αυτά τα προσόντα αμυντικά. Και κλείνοντας σαφώς ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να πάρει αυτό που ακόυω συνέχεια. Δηλαδή ένα "φονιά" στην περιφέρεια και ένα βαρύ σέντερ. Καταρχήν δεν υπάρχουν σουτέρ κλασικοί πλέον τύπου Λάνγκτον και αν υπήρχαν δίνουν τούρκοι και ρώσοι και 2-3 μύρια και δεν βρίσκουν ήδη ! Το ίδιο και σέντερ που δίνουν πάλι ένα ..σκασμό λεφτά και δεν υπάρχουν τέτοια σέντερ με πλάτη, με σκορ και και καθώς πολύ απλά όποιος ψηλός είναι λίγο μη άμπαλος απλά, πάει στο ΝΒΑ πλέον τρέχοντας από τα 18 και 20....! Οπότε ξεχάστε αυτές τις ατάκες και όνειρα