Με τον Κάμπελ στα άκρα...

Το ξέραμε ότι απέναντι στον Εργοτέλη, ο Μίτσελ θα έβρισκε την ευκαιρία να πειραματιστεί.

Ξέραμε ότι εκείνο που τον ενδιέφερε δεν ήταν να φουλάρει μηχανές για να σκοτώσει το θηρίο, αλλά να δοκιμάσει πρόσωπα και σχήματα.

Τα έκανε λοιπόν όλα αυτά και ταυτόχρονα η ομάδα του έβαλε τρία γκολ, θα μπορούσε να βάλει άλλα τόσα κι απειλήθηκε ελάχιστα. Εδώ φαίνεται καθαρά πως ο φετινός Ολυμπιακός δεν έχει καμιά σχέση με τον περσινό. Με το

πόδι μακριά από το γκάζι και με σύνθεση πειραματική, οι πρωταθλητές δημιούργησαν φάσεις έβγαλαν πετυχημένους συνδυασμούς και επιβεβαίωσαν ότι έχουν πολλούς και διαφορετικούς τρόπους να φτάνουν στην περιοχή του αντιπάλου... Παίκτη με τα χαρακτηριστικά του Μήτρογλου δεν διαθέτουν. Ο Σκέποβιτς φαίνεται ότι δεν εμπνέει εμπιστοσύνη στον προπονητή του. Ο Κάμπελ είναι σπουδαίος παίκτης, έκανε μια ακόμα καλή εμφάνιση, αλλά...

Είναι κρίμα να χαραμιστεί ως σέντερ φορ και να χάσει ο Ολυμπιακός έναν προικισμένο εξτρέμ. Αν ο Βάις ήταν στα καλά του, θα το συζητούσα. Ετσι όπως (δεν) παίζει ο Σλοβάκος, η παρουσία του Κάμπελ στα άκρα είναι απαραίτητη. Ο Σαβιόλα με τον Ολαϊτάν (ένας από τους δύο) ας αναλάβουν την ευθύνη για το ματς της χρονιάς με την Αντερλεχτ. Οι υπόλοιποι με πρώτο τον Κάμπελ και στη συνέχεια τον Τσόρι θα βρουν τον τρόπο να φέρουν την μπάλα σε θέση βολής...