Το λαθος του τομπουλογλου και τα καρατια... ηθους της κοινωνιας μασ!

Του Σωτήρη Μ. Τζούμα
Αγαπητό Fimotro,
Η Ελληνική κοινωνία, μέσα στην κρίση και την μιζέρια που την μαστίζει, δεν προλαβαίνει να έρχεται αντιμέτωπη με γεγονότα διαφθοράς του δημόσιου βίου που όπως είναι φυσικό την...
ταράζουν!
Η αποκάλυψη της πράξης χρηματισμού του Χ. Τομπούλογλου, διοικητή μέχρι πρότινος του Νοσοκομείου Παίδων, ανεξαρτήτως του... "τρόπου" που έγινε η αποκάλυψη, ήταν μία πράξη ειδεχθής και απαράδεκτη, κομμένη και ραμμένη όμως στα μέτρα που την ήθελε το Κολοσσαίο της εποχής μας για να έχει να ασχολείται!
Ωστόσο και για να θυμηθούμε τον Ταλλευράνδο, το όλο θέμα όπως παρουσιάσθηκε" δεν ήταν έγκλημα, ήταν λάθος".
Και μάλιστα μέγιστο λάθος σε μία πολύ κακή εποχή για την πατρίδα μας και το λαό μας.
Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν άνθρωποι που αυτοκτονούν από την ανέχεια, που ψάχνουν για μία μπουκιά φαγητού στα αποφάγια των σκουπιδοτενεκέδων και να υπάρχει κρατικός λειτουργός που ζητάει μίζα, επειδή έπραξε το καθήκον του!
Όλα αυτά είναι απομεινάρια μίας πολύ κακής εποχής, που διά στόματος του τότε Πρωθυπουργού της χώρας, δινότανε συγχωροχάρτια σε όλους εκείνους τους καρεκλοκένταυρους της κρατικής μηχανής που ήθελαν να κάνουν "ένα δωράκι" στον εαυτό τους!
Όμως το θέμα Τομπούλογλου δεν είναι τόσο απλό!
Και γιαυτό θέλω να μοιραστώ μαζί σας μερικές σκέψεις, που ελπίζω οτι θα φωτίσουν κάποιες σκοτεινές πλευρές του.
Σκοπός μου δεν είναι να πάρω θέση, αλλά για να αναδείξω την κατάντια της κοινωνίας που ζούμε και το έλλειμα πραγματικού ήθους που υπάρχει!
Κατ´αρχήν να καταθέσω οτι τον Χ .Τομπούλογλου, τον έχω δεί μία ή δύο φορές στη ζωή μου, σε δημόσιες εκδηλώσεις, το 2004, όταν εφερόμουν κι εγώ ως υποψήφιος βουλευτής για τη Β ´ Αθηνών.
Εκτοτε ούτε τον είδα ούτε τον άκουσα ξανά.Τον παρακολουθούσα εκ του μακρόθεν, να λιώνει πολλά ζευγάρια παπούτσια στο κυνηγητό των.. κοινών και
πληροφορήθηκα , όπως όλοι άλλωστε, την τοποθέτησή του στην θέση του Διοικητή ενός σημαντικού νοσοκομείου.
Τα υπόλοιπα είνσι σε όλους γνωστά. Ο Χ. Τομπούλογλου, έκανε, μέσα στην καρδιά των εορτών, μία παράνομη συναλλαγή,η οποία όμως ήταν "στημένη" και γιαυτό παραπεύθηκε αρμοδίως στη Δικαιοσύνη και ασφαλώς διαπομπεύθηκε αρκούντως, από σύσσωμο το δημοσιογραφικό κόσμο της χώρας!
Ο άνθρωπος αυτός που ξόδεψε τη ζωή του στην υπηρεσία των κοινών, έφτασε να κάνει μία ανοησία και να τα τινάξει όλα στον αέρα!
Η Δικσιοσύνη τώρα θα πράξει το καθήκον της!
Όμως, εξίσου ανησυχητικό με την πράξη του Χ. Τομπούλογλου, είναι το εξής: με έναν περίεργο τρόπο έχουμε βγάλει στη σέντρα τον Χ.Τομπούλογλου , αλλά έχουμε σχεδόν ηρωοποιήσει αυτόν που "έστησε" το σκηνικό με τις κάμερες, ώστε να πιαστεί ο Χ.Τομπούλογλου στα πράσα!
Ιστορικά αλλά και ανθρωπίνως είναι αποδεκτό οτι τη ρουφιανιά πολλοί την ηγάπησαν, τον ρουφιάνο ουδείς!Δεν αξίζει την οργή μας μόνο η πράξη χρηματισμού αλλά και η ρουφιανιά είναι καταδικαστέα!
Εμείς, όμως, φτάσαμε στο άλλο άκρο! Άν η κοινωνία μας πρέπει να ντρέπεται για το φαινόμενο Τομπούλογλου, το ίδιο πρέπει να ντρέπεται και για τον ενδιάμεσο παράγοντα, τον διαμεσολαβητή που απαντούσε εκ του ασφαλούς αρνητικά και υπεράνω-- αφού γνώριζε ότι υπάρχουν κάμερες που καταγράφουν το περιστατικό-- στο δέλεαρ του Τομπούλογλου, να κάνει κάτι και γιαυτόν που ήταν ο ενδιάμεσος στον εκβιασμό που συντελέστηκε!
Όμως για να υπάρχει βάση εκβιασμού,υπάρχει σίγουρα και εκβιαζόμενος και επομένως και προϊόν εκβιασμού το οποίο εδώ δεν προκύπτει αφού η δουλειά είχε" κλείσει" όπως διαβεβαιώνει η διαφημιστική εταιρεία!
Επομένως γιατί να ενδώσει στην όποια αξίωση Τομπούλογλου;
Αυτό και άλλα ερωτήματα, θα λυθούν καθ´οδόν και θα αποδοθεί Δικαιοσύνη, απαλλαγμένη από την πίεση της κραυγής του πλήθους του Κολοσσαίου!!
Ασφαλώς και πρέπει να τιμωρηθεί και μάλιστα παραδειγματικά ο διαπράξας την ανοησία Χ. Τομπούλογλου, κυρίως γιατί υπήρξε αχάριστος προς την ζωή και προς τον Θεό, τον οποίο επικαλέσθηκε κατά την έξοδό του από τα Δικαστήρια!
Κάποτε, ο ίδιος αυτός άνθρωπος, διεσώθη από βέβαιη καταστροφή, εξαιτίας των προσωπικών του επιλογών! Και επιβίωσε και μάλιστα αξιώθηκε να διευθύνει ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της χώρας!
Αυτό θα έπρεπε να τον έχει κάνει ευγνώμονα και ιδιαιτέρως προσεκτικό και να του έχει γίνει μάθημα!
Δυστυχώς όμως η αλαζονεία της εξουσίας είναι κακός σύμβουλος!
Τελειώνω με την προτροπή προς όλους μας, να ξαναδούμε την ταινία " Άρωμα γυναίκας", στην οποία ο Αλ Πατσίνο, με μία μοναδική ερμηνεία, σε μία ανάλογη περίπτωση, δίνει μαθήματα ήθους προς την Σύγκλητο ενός κολλεγίου που ήθελε να επιβραβεύσει την ρουφιανιά των πλουσιόπαιδων της σχολής και να τιμωρήσει την ακεραιότητα της σιωπής ενός απλού αλλά σωστού σπουδαστή.