Το κρισιμο email της proton και το σκανδαλο alapis

Ρεπορτάζ : Τάσος Τέλλογλου
(από την Καθημερινή της Κυριακής)
Ενα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που βρέθηκε στο σπίτι ενός εκ των κατηγορουμένων για την υπόθεση της Proton Bank, στα βόρεια προάστια της Αθήνας, αποδεικνύει την πλήρη γνώση, εκ μέρους του...
μάνατζμεντ της τράπεζας, ότι τα δάνειά της προς τις εταιρείες του Oμίλου Λαυρεντιάδη στις 30 Ιουλίου του 2010 προσέγγιζαν τα 502 εκατ. ευρώ, δηλαδή 429 εκατ. περισσότερα απ’ όσα έλεγε προς την ΤτΕ. Το σημαντικότερο, ίσως, στοιχείο όμως, είναι πως το ίδιο e-mail αποδεικνύει ότι αντίθετα με τις διαβεβαιώσεις των κατηγορουμένων στις απολογίες τους, επτά εταιρείες που εμφανίζονται να αποσχίζονται από την Alapis, θεωρούνται μέλη του Oμίλου Λαυρεντιάδη από το τμήμα επιχειρηματικών δανείων της τράπεζας και δανείζονται από την Proton με 357 εκατ. χωρίς αντίστοιχες εγγυήσεις. Επτά εταιρείες, που εμφανίζονται να αποσχίζονται από την Alapis, θεωρούνται μέλη του Oμίλου Λαυρεντιάδη από το τμήμα επιχειρηματικών δανείων της τράπεζας και δανείζονται από την Proton 357 εκατ. χωρίς αντίστοιχες εγγυήσεις. Εξι μήνες, λοιπόν, μετά την αγορά της τράπεζας από τον επιχειρηματία Λαυρέντη Λαυρεντιάδη, στέλεχος της τράπεζας στέλνει στις 11.40 της 30ής Ιουλίου 2010 σε δύο προϊσταμένους της στη διοίκηση της Proton το μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου με το οποίο ζητεί την έγκριση συνολικών εκροών ποσού 5.770.000 ευρώ και ενημερώνει για τα συνολικά δάνεια του ομίλου. • Σύμφωνα με έκθεση της ΤτΕ, τα Μεγάλα Χρηματοδοτικά Ανοίγματα (ΜΧΑ) του Oμίλου Λαυρεντιάδη Alapis προσέγγιζαν στις 31 Δεκεμβρίου 2009 τα 210.135.000 ευρώ και σύμφωνα με το κατηγορητήριο της ανακρίτριας Ιωάννας Χατζάκη «υπερέβαινε το ανώτατο όριο των ιδίων κεφαλαίων της τράπεζας» κατά 124 εκατ. ευρώ. Η εισαγγελική έρευνα • Προηγήθηκε απόσχιση κλάδων από τις εταιρείες Alapis και Elfe και βεβαίωση των ορκωτών ελεγκτών ότι οι αποσχισθείσες εταιρείες ουδεμία σχέση είχαν με εκείνες από τις οποίες προήλθαν. «Η πιστωτική επέκταση» αναφέρουν τα ευρήματα του εισαγγελέα Ι. Δραγάτση και των ελεγκτών της ΤτΕ «διοχετεύθηκε κυρίως σε νεοσυσταθείσες εγχώριες ή υπεράκτιες εταιρείες (μητρικές – Οχήματα Ειδικού Σκοπού), που χρηματοδοτήθηκαν από την τράπεζα με σκοπό την εξαγορά κλάδων και θυγατρικών εταιρειών των εταιρειών Alapis και Elfe». • Στο διάστημα από την εξαγορά της τράπεζας από τον κ. Λαυρέντη Λαυρεντιάδη ώς το τέλος Μαρτίου του 2011 το «υπόλοιπο των χρηματοδοτήσεων αυξήθηκε σε 598.172.000 ευρώ ή στο 44% του συνολικού επιχειρηματικού χαρτοφυλακίου της τράπεζας και μάλιστα σε εταιρείες με μη ελεγμένα και αδύνατα οικονομικά στοιχεία, χωρίς μάλιστα εξασφαλίσεις ουσίας». Αλλά το ίδιο το τμήμα επιχειρηματικών χρηματοδοτήσεων της τράπεζας αντιμετώπιζε τις πολλές και δήθεν διαφορετικές ανεξάρτητες εταιρείες, που είχαν αποσχισθεί και διοικούνταν από πρώην συνεργάτες του βασικού μετόχου της τράπεζας, ως εταιρείες του Oμίλου Λαυρεντιάδη, καθησυχάζοντας την ΤτΕ. • Στις 17 Μαΐου 2010 η Τράπεζα της Ελλάδος στέλνει επιστολή στην Τράπεζα Proton, εντοπίζοντας τον κίνδυνο των μεγάλων χρηματοδοτικών ανοιγμάτων. • Στις 21 Ιουνίου 2010 η τράπεζα απαντά ότι τα Μεγάλα Χρηματοδοτικά Ανοίγματα έχουν μειωθεί κατά 100 εκατ. ευρώ, στα 73 εκατ. και δεν πρέπει πλέον να θεωρούνται ΜΧΑ διότι δεν υπερβαίνουν το 25% των ιδίων κεφαλαίων. • Και όμως ένα μήνα αργότερα, η ίδια η Proton παραδέχεται στην εσωτερική της αλληλογραφία ότι ο συνολικός δανεισμός του Oμίλου Λαυρεντιάδη με τις αποχισθείσες εταιρείες όχι μόνο δεν περιορίζεται επτά μήνες μετά τη μεταβίβαση της τράπεζας, όπως είχε συστήσει η ΤτΕ, αλλά εκτινάσσεται από τα 210 στα 502 εκατ. ευρώ στις 30 Ιουλίου του 2010. Τα 57 εκατ. κατευθύνονται στην εταιρεία Rovinvest, 15 στην Devtec, 72 στην Μπαλλής, 54 στη First Aid, 21 στη ΜΕΝΤΙΜΕΚ, 72 στη NOBO ATREUS, και 65 στη Vet Health που θεωρούνται από το τμήμα επιχειρηματικών δανείων, εταιρείες του ομίλου. Οι χρηματοδοτήσεις αυτές δεν έγιναν βάσει εκτίμησης της περιουσίας των αποσχιζομένων επιχειρήσεων, αλλά εγκρίθηκαν με βάση επιχειρηματικά σχέδια που προσκομίσθηκαν από τις ίδιες τις διοικήσεις των επιχειρήσεων. Το δε μετοχικό τους κεφάλαιο κυμαινόταν από 60 έως 130.000 ευρώ. Πώς δικαιολογείται η διαφορά μεταξύ 73 εκατ. και 502 εκατ.;