Ο αλεξης θελει ευρωπη αλλα παει... πλατεια

Ρεπορτάζ ; Άγγελος Κωβαίος
(από το Βήμα της Κυριακής)
Σε εξίσωση πολλαπλών μεταβλητών και με μεγάλο «άγνωστο Χ» το πολιτικό της αποτέλεσμα εξελίσσεται η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ και της ηγετικής του ομάδας να διαμορφώσουν μια...
ενιαία, ρεαλιστική και πειστική πολιτική πρόταση, καθώς προχωρούν οι διαδικασίες προς ένα νέο μνημόνιο. Παράλληλα, στην Κουμουνδούρου παρατηρούν με αισθητό προβληματισμό την αναντιστοιχία μεταξύ των εκλογικών και δημοσκοπικών ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ και της συμμετοχής του κόσμου στις αντιμνημονιακές συγκεντρώσεις.

Οι εξελίξεις στην Ευρώπη και η φαινομενική μεταστροφή του Βερολίνου και των κέντρων λήψης αποφάσεων έναντι της Ελλάδας φέρνουν την Κουμουνδούρου, τον κ. Αλ. Τσίπρα και την περί αυτόν πολιτική ομάδα αντιμέτωπους με ένα μείζον δίλημμα. Μπορεί να συμβιβαστεί η απερίφραστη υποστήριξη της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας με την καταγγελία του μνημονίου, η οποία έχει επανέλθει ως κεντρική πολιτική θέση στη ρητορική του κ. Τσίπρα; Ή μήπως η θέση αυτή φανερώνει μια αγωνιώδη προσπάθεια συμβιβασμού των εσωτερικών αντιθέσεων του ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να βρίσκει ακροατές σε ένα όσο το δυνατόν ευρύτερο φάσμα ψηφοφόρων; Τα ερωτήματα αυτά αποτελούν αντικείμενο καθημερινού προβληματισμού μεταξύ στελεχών της αξιωματικής αντιπολίτευσης και στις κατ' ιδίαν συζητήσεις τους είναι αισθητό ότι κατηγορηματική απάντηση δεν μπορεί να δοθεί. Κατά πολλούς, η αναζήτηση απάντησης θα αποτελέσει τον βασικό καταλύτη για την επιτυχία ή τη ματαίωση του εγχειρήματος του κ. Τσίπρα περί πολιτικής ομογενοποίησης και δημιουργίας ενιαίου κόμματος.

Πάντως έμπειρα κομματικά στελέχη, με μακρά θητεία στην Αριστερά, εκτιμούν ότι η διαδικασία αποσαφήνισης της πολιτικής θέσης του ΣΥΡΙΖΑ στο θεμελιώδες ερώτημα της ευρωπαϊκής θέσης και πορείας της χώρας, είτε θα καταδείξει στο σύνολό τους τις εγγενείς αδυναμίες του σχηματισμού είτε θα αναδείξει μια πρωτοφανή δυνατότητα πραγματικής σύνθεσης και διατύπωσης πρότασης.
Ολική επαναφορά κατά του μνημονίουΚατά γενική - έστω και έμμεση - παραδοχή πάντως (είτε από την πλευρά της Κουμουνδούρου είτε από την αριστερή πτέρυγα), αυτή την περίοδο ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται σε θολά νερά, στην προσπάθειά του να συμβιβάσει τον ρεαλισμό με την εναλλακτική πρόταση. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην πρόταση σχεδίου για τη Διακήρυξη του νέου κόμματος που αναμενόταν να συζητηθεί εν πρώτοις στη συνεδρίαση της Πολιτικής Επιτροπής του ΣΥΝ, περιλαμβάνονταν οι εξής αναφορές:
Κατ' αρχάς, η δέσμευση για ακύρωση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων, οι οποίοι θα αντικατασταθούν από «ένα εθνικό σχέδιο οικονομικής και κοινωνικής ανόρθωσης, παραγωγικής ανασυγκρότησης και δίκαιης δημοσιονομικής εξυγίανσης». Παράλληλα όμως στο ίδιο κείμενο αναφερόταν ότι «η μοίρα της Ελλάδας είναι συνυφασμένη με τη μοίρα της Ευρώπης», η οποία πάντως, σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ, βρίσκεται «στον αντίποδα της Ευρώπης του νεοφιλελευθερισμού και του εντεινόμενου αυταρχισμού».
Σύμφωνα με μια προσέγγιση, οι διατυπώσεις αυτές συνιστούν προσπάθεια πολι