Ο αλεξης, ο παπας, ο βαρθολομαιος και ο ιερωνυμοσ!

Γράφει ο Κ.Π.Αλέξη: «άρχεσθαι μαθών άρχειν επιστήσει»: αν μάθεις να κυβερνιέσαι θα μάθεις να κυβερνάς! Δεν γνωρίζω αν με τη μέχρι τώρα πορεία του, ο Αλέξης Τσίπρας, έτυχε να εφαρμόσει σε...

οποιαδήποτε στάδιο της ζωής του αυτή τη ρήση, και διδάχτηκε για το πώς μπορεί κανείς να γίνει ηγέτης μιας χώρας και να κυβερνήσει.
Έχω όμως ένα ερώτημα και θα ήθελα κάποιος να απαντήσει γιατί ο ίδιος είναι αδύνατον. Τον άκουσα με προσοχή στη χθεσινή ομιλία του στη βουλή να μιλάει για την ασφάλεια της χώρας. Να επικαλείται τους τρεις Ιεράρχες τη εκκλησίας, και τη συμβολή τους στην παγκοσμιοποίηση του προσφυγικού προβλήματος με την επισκεψή τους στη Λέσβο.
Ο Αλέξης Τσίπρας είναι γνωστός για τις θρησκευτικές του απόψεις όπως και η πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν γνωρίζω αν έχει αλλάξει άποψη μετά το Άγιο Όρος. Εδώ λοιπόν υπάρχει ένα ηθικό ζήτημα για τον Αλέξη. Όταν δεν πιστεύεις σε κάτι, πως εξυμνείς το θρησκευτικό συναίσθημα ενός λαού και τους ποιμένες του;
Και κάτι τελευταίο. Ερώτημα προς ψυχιάτρους: Πως μπορεί να νιώθει ο ηγέτης ενός λαού, που όπως είπε και η Θεανώ: «Τέτοιοι ηγέτες σαν τον Αλέξη με παγκόσμια εμβέλεια γεννιούνται κάθε 100 χρόνια», δηλαδή μετά το Βενιζέλο γεννήθηκε ο Αλέξης να βρίσκεται ανάμεσα σε τρεις θρησκευτικούς ιεράρχες εκ των οποίων ό ένας, (ο Πάπας)παγκόσμιας εμβέλειας και επιρροής;
Λέτε κάποια στιγμή να δούμε τον Αλέξη μετά το «περιστέρι» στον Πειραιά να φιλάει σταυρό η το χέρι …. παπά;;; Λέτε να επιβεβαιωθεί το λαϊκό άσμα: Άνθρωποι είμαστε και σφάλματα κάνουμε; Αχ! ρε …άτιμη εξουσία!!!