Καραμανλης..(!)....σαμαρας

ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ 39 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ
Γράφει ο Κ.Π.
Aγαήτό Fimotro,
Δύση, Έλληνες, Αίμα, Ευχαριστώ, Όραμα, Λεφτά, Ελπίδα! Αυτές είναι επτά λέξεις, που επέλεξα μέσα από το αρχείο μου, αντιπροσωπεύοντας τους 7 πρωθυπουργούς, που μας κυβέρνησαν και μας κυβερνούν εδώ και...
39 χρόνια. Δεν έχω συμπεριλάβει, Γ.Ράλλη, Ι.Γρίβα, Τ.Τζανετάκη, Ξ.Ζολώτα, Λ.Παπαδήμο, και Π.Πικραμένο. Διότι ο μεν Γ. Ράλλης, εξελέγη από την κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ και κατά τη σύντομη πρωθυπουργία του, πέρα από την τιμιότητα του, έμεινε στην ιστορία η φράση του, «Δεν θέλω «ου!». Οι υπόλοιποι διετέλεσαν υπηρεσιακοί πρωθυπουργοί. Σήμερα 39 χρόνια μετά, χωρίς να είμαστε ιστορικοί, ξεδιπλώνουμε μέσα από κάποιες ιστορικές τους φράσεις και υποσχέσεις, μια διαδρομή, που από την εικονική ευμάρεια και ευημερία οδηγηθήκαμε σε μια εθνική οικονομική περιπέτεια χωρίς αύριο! Δεν θα δώσουμε ερμηνείες και σχόλια στα λεγομενά τους. Εσείς θα βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και Ανδρέας Παπανδρέου ήταν δύο έντονες προσωπικότητες. Στις 20 Νοεμβρίου 1977, μετά τις εκλογές, σε μια έντονη συζήτηση στη βουλή μεταξύ των δύο ανδρών τον Α. Παπανδρέου αξιωματική αντιπολίτευση, ο Κ. Καραμανλής σε μια αποστροφή του λόγου αναφέρθηκε εις την Δύσιν. Ο Παπανδρέου από το βήμα επέκρινε τον πρωθυπουργό για αυτή τη λεκτική και ουσιαστική αναφορά. Ο Κ. Καραμανλής αφού έδωσε διευκρινήσεις τι εννοούσε, είπε επί λέξει: «Υπ'αυτήν την έννοια ανήκομεν εις την Δύσιν». Ο Α. Παπανδρέου κοιτάζοντας τον στα μάτια με αμηχανία, του απάντησε: «Προτιμούμε κ. πρόεδρε η Ελλάδα να ανήκει στους Έλληνες». Το τι έγινε στη βουλή δεν χρειάζεται να περιγράψω! Αν ζούσαν σήμερα θα έλεγαν της ίδιες φράσεις; Δεν μπορώ να σας απαντήσω. Κάποια άλλη φορά μέσα από τις σημειώσεις μου. Όπως και μετά το 1981 για τον Κ. Μητσοτάκη, τον Αβέρωφ όπως και για όλους τους προέδρους που είχα την τιμή να γνωρίσω και να συνεργαστώ μαζί τους μέσα από την ενημέρωση.
Για τον Κ.Μητσοτάκη θα μείνω μόνο στη φράση μετά τη δολοφονία του Π. Μπακογιάννη το πρωινό της 26ης Σεπτεμβρίου του 1989, μιλώντας στη βουλή για την τρομοκρατία ζητώντας να μην αναβληθεί η συζήτηση που ήταν προγραμματισμένη. Είπε: «Εύχομαι να είναι το τελευταίο αίμα που χύνεται σε αυτόν το τόπο». Αλήθεια ποιος δεν θυμάται το τριαντάφυλλο στο έδρανο που καθόταν ο Π. Μπακογιάννης και τη σιωπή της βουλής; Ήταν πράγματι το τελευταίο αίμα;

Ο Κώστας Σημίτης ως πρωθυπουργός μετά την κρίση των Ιμίων, μιλώντας στη βουλή 31-1-1996 είπε: «Θέλω να ευχαριστήσω την κυβέρνηση των Ηνωμένων πολιτειών, για την πρωτοβουλία και τη βοηθειά τους». Τι έγινε στη βουλή; Αφήνω τη φαντασία σας να ταξιδέψει! Θα έλεγε σήμερα αυτή τη φράση;
Ο Κώστας Καραμανλής όταν εξελέγη πρόεδρος της ΝΔ έγραψε ένα μανιφέστο για το πώς ονειρευόταν την Ελλάδα: «Οραμά του, μια νέα Ελλάδα με ισχυρούς θεσμούς και αξιόπιστο δημόσιο βίο. Μια Ελλάδα ευημερούσα, όπου κάθε άνθρωπος θα απολαμβάνει τους καρπούς της πρωτοβουλίας και της εργασίας του..». Αργότερα ήρθαν «οι νταβατζήδες». Η Ελλάδα έγινε ευημερούσα;
Ο Γιώργος Παπανδρέου, έγινε πρωθυπουργός με άνετη πλειοψηφία με μία φράση που έμεινε στην ιστορία και ο κόσμος δεν θα ξεχάσει: «Λεφτά υπάρχουν!».Το μνημόνιο είναι άλλο θέμα! Υπήρχαν λεφτά; τι έγιναν; Θα το επαναλάμβανε σήμερα ο Γ. Παπανδρέου;
Ο Αντώνης Σαμαράς, στην κούρσα για την προεδρία της ΝΔ, μιλώντας στο έκτατο συνέδριο στις 7 Νοεμβρίου 2009, ξεκινώντας την ομιλία του είχε πει: «Βρίσκομαι εδώ σήμερα μπροστά σας να σας μιλήσω με δύο λέξεις. ΕΛΛΑΔΑ και ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ. Χειροπιαστή ελπίδα και συγκεκριμένη προοπτική..». Και κατέληξε κλείνοντας την ομιλία του, που ήταν μεστή, ουσιώδης και κινήθηκε πάνω σε μια ιδεολογικοπολιτική, υλοποιήσιμη πλατφόρμα. «..Βοηθήστε να μεταδώσουμε την ελπίδα σε όλους τους Έλληνες, γίνετε μαζί με όλους μας κήρυκες αυτής της ελπίδας, για να κάνουμε τη ΝΔ την ελπίδα της Ελλάδας, ώστε να φτιάξουμε μαζί την Ελλάδα της ελπίδας».
Από τότε οι λέξεις: «Η Ελλάδα της ελπίδας» έγινε σημαία του κόμματος. Ήρθαν Ζάππειο 1,2,3, μνημόνιο τρόικα. Ο Αντώνης Σαμαράς έγινε πρωθυπουργός, πιστεύει ακόμα στην Ελλάδα της ελπίδας; Όλοι οι πρωθυπουργοί για τα όσα είπαν η προφήτευσαν η ευχήθηκαν, επαληθεύτηκαν; θα έλεγαν τα ίδια σήμερα; Ο Αντώνης Σαμαράς έχει ακόμη περιθώριο για την Ελλάδα της ελπίδας, φτάνει να βρει έναν Μανόλη Καλαμίδα. Γιατί «ένας πολιτικάντης σκέφτεται τις επόμενες εκλογές, ένας πολιτικός τις επόμενες γενιές» Arthur Clarke. Αυτά από έναν φίλο απ'τα παλιά, προς το παρόν!