Γυναικα, το μεγαλο θυμα της κρισης

Της Ρίτας - Πικρού Μωραϊτάκη*
Το βαρύτερο τίμημα από την κρίση το πληρώνουν οι γυναίκες γράφει η Ρίτα Πικρού-Μωραϊτάκη. Τα προβλήματα στην απασχόληση, οι αδικίες στις αμοιβές και η έλλειψη υποστηρικτικών θεσμών. Τι πρέπει να...
αλλάξει.
Μετά λύπης μου διαπιστώνω ότι πολλά από τα προγράμματα των κομμάτων που διεκδικούν τις θέσεις στο ευρωκοινοβούλιο αφιερώνουν ελάχιστο ή και καθόλου χώρο στις προτάσεις τους για τα προβλήματα των γυναικών. Όμως μεγαλύτερη είναι η λύπη μου όταν διαπιστώνω γύρω μου ότι οι γυναίκες είναι τα μεγαλύτερα θύματα της ευρωπαϊκής κρίσης. Μια κρίση που όχι μόνο δεν έχει ξεπεραστεί, αλλά τα βήματα προς την έξοδο γίνονται με απελπιστικά αργούς ρυθμούς.
Σήμερα τα τρία προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες είναι οι μισθολογικές διακρίσεις, η ισορροπία επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής και η βία. Ο μισός και πλέον πληθυσμός της Γηραιάς Ηπείρου θα ήθελε να δει τα ευρωπαϊκά κόμματα να εντάσσουν λύσεις στα πολιτικά τους προγράμματα. Εάν δεν γίνει ούτε και τώρα αυτό, οι απαισιόδοξοι για το μέλλον της Ευρώπης μάλλον θα επιβεβαιωθούν.

Για να μπορέσουμε όμως να βρούμε λύσεις στα προβλήματα πρέπει να βρούμε τα αίτια γιατί οι γυναίκες υποφέρουν περισσότερο από τους άνδρες από την κρίση. Πρώτη αιτία είναι ότι οι περικοπές των κοινωνικών δαπανών αναγκάζουν τις γυναίκες να μην μπορούν να αντισταθμίσουν την επαγγελματική κατάρτιση και την επιχειρηματικότητα με τις οικογενειακές υποχρεώσεις και ελλείψει εναλλακτικών επιλέγουν την αφοσίωση στο δεύτερο.

Οι περικοπές στην εκπαίδευση, τη φροντίδα των παιδιών και των διαδικτυακών υπηρεσιών ώθησε τις γυναίκες να εργάζονται λιγότερες ώρες ή σε θέσεις μερικής απασχόλησης, μειώνοντας έτσι όχι μόνο το εισόδημά τους αλλά και τις συνταξιοδοτικές προοπτικές τους.

Επίσης βλέπουμε τεράστιες μισθολογικές διαφορές εξαιτίας των στερεότυπων που επικρατούν για την αποδοτικότητα και την αποτελεσματικότητα της εργασίας της γυναίκας.

Τέλος, παρατηρείται η κρίση να έχει αποδυναμώσει τη θέση της, με την ανεργία, την επισφαλή εργασία και την εργασία μερικής απασχόλησης να ασκούν μοχλό πίεσης στην καθημερινότητά της.

Θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι για να αποκατασταθεί η ανάπτυξη και να αναστραφούν τα αποτελέσματα της κρίσης, τα κράτη μέλη πρέπει να επενδύσουν στη διά βίου κατάρτιση, στην επανεκπαίδευση και στην τηλεργασία για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και στην προώθηση της γυναικείας επιχειρηματικότητας. Θα πρέπει επίσης να περιλαμβάνουν τις γυναίκες στη διαδικασία λήψης αποφάσεων και να προωθούν την ισορροπία των φύλων στα διοικητικά συμβούλια των εταιρειών.

Την ίδια στιγμή, η εργαζόμενη μητέρα βρίσκεται αντιμέτωπη με τις συνέπειες της κατάργησης μιας σειράς υποστηρικτικών θεσμών και επιδομάτων εξαιτίας των μέτρων λιτότητας. Μια γυναίκα θα πρέπει να αντιμετωπίσει την κατάργηση ή την υπολειτουργία εγκαταστάσεων παιδικής μέριμνας, τις ανελαστικές μορφές εργασίας και τη μείωση του οικογενειακού προϋπολογισμού.

Είναι σαφές ότι οι γυναίκες επιβαρύνονται δυσανάλογα από την κρίση κατέχοντας την πρώτη θέση σε όλους τους αρνητικούς οικονομικούς δείκτες της ανεργίας, της επισφαλούς και μερικής απασχόλησης, της ανασφάλιστης εργασίας και της φτώχειας.

Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, τα στοιχεία καταδεικνύουν την πλήρη απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων για τις γυναίκες, τον εντεινόμενο διαχωρισμό της εργασίας κατά φύλο και την αύξηση της μισθολογικής διαφοράς.

Και αυτό πρέπει να αλλάξει...

* Η κ. Ελευθερία (Ρίτα) Πικρού - Μωραϊτάκη είναι υποψήφια ευρωβουλευτής της Ν.Δ.

Πηγή : εδώ.