Ti γραφαμε για το deal εθνικης - eurobanκ

ΔΕΝ ΑΝΗΣΥΧΟΥΣΕ ΤΟ ΜΑΞΙΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ DEAL ΕΘΝΙΚΗΣ-EUROBANK!!!Γράφει ο InsiderΑνήμερα πρωταπριλιά γράφαμε (εδώ) ότι : "ΤΟ ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑΤΙΚΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙ ΤΟ ΜΑΞΙΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ DEAL ΕΘΝΙΚΗΣ- EUROBANK."Και...
συνεχίζαμε:"Το ζουμί είναι το εξής: Όταν αρχίζει να γίνεται κουβέντα από την Τρόικα για μέγεθος της ενιαίας Εθνικής- Eurobank σε σχέση με το μέγεθος του ΑΕΠ, η συζήτηση αμέσως αρχίζει να θυμίζει Κυπριακά προεόρτια κουρέματος και τις αιτιολογίες που ακούστηκαν ("πολύ μεγάλος τραπεζικός τομέας ως προς το ΑΕΠ" κτλ).
'Ετσι δικαιολογείται η ταραχή που διακατέχει το Μαξίμου και την Τράπεζα της Ελλάδος. Εάν η Τρόικα επιμείνει να ακυρωθεί το deal Εθνικής-Eurobank όπως λέει το ρεπορτάζ του Νίκου Κούτρικα, τότε κλάφτα... τραπεζίτη."
Δυστυχώς για όλους μας επιβεβαιωθήκαμε πλήρως.
Οι αναγνώστες του Fimotro και του Insider γνωρίζουν γιατί μας εμπιστεύονται για έγκυρη ενημέρωση. Γι αυτό ας δημοσιεύσουμε άλλη μιά φορά και κάτι ακόμα που γράψαμε πριν λίγες μέρες (εδώ).
ΘΑ ΣΟΥ ΚΟΥΝΑΩ ΤΟ ΜΑΝΤΗΛΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΚΥΜΑΙΑ
ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΑ, ΚΙΝΕΖΙΚΑ ΚΑΙ ΡΩΣΙΚΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΑΠΟΣΥΡΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ
Γράφει ο Insider
Μάριο Ντράγκι: "Η θέση της ΕΚΤ είναι να μην περιλαμβάνονται οι ασφαλισμένες καταθέσεις στα σχέδια διάσωσης των τραπεζών, ο φόρος στα προγράμματα διάσωσης των τραπεζών πρέπει να μπαίνει μόνο σε μη ασφαλισμένες καταθέσεις".
Der Spiegel: Τα στεγαστικά δάνεια στην Ολλανδία είναι 650 δις ευρώ, ενώ η στεγαστική φούσκα στην χώρα έχει ήδη σκάσει και οι αξίες των ακινήτων καταρρέουν (εδώ).
Insider: Στις 31/12/2013 ξυρίζουν τον... Ευρωπαίο γαμπρό. Υπάρχει λογικός άνθρωπος που πιστεύει ότι οι διαχειριστές των ξένων κεφαλαίων που είναι επενδεδυμένα στην Ευρώπη, με το προηγούμενο της κατάρρευσης της στεγαστικής πίστης στις ΗΠΑ το 2008, όταν διαβάζουν αυτές τις δύο ειδήσεις δεν σπεύδουν να κόψουν εισιτήριο αναχώρησης;
Απλώς επειδή οι επενδύσεις αυτές είναι εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ δεν μπορούν να αποσυρθούν απότομα γιατί θα προκαλούσαν κατάρρευση της αξίας των ίδιων των επενδύσεων τους. Το πρώτο χρονικό τους όριο είναι όταν πρέπει να αποδώσουν λογαριασμό στους επενδυτές τους, συνήθως τέλος του έτους.
Ποιος βάζει στοίχημα ότι μέχρι τις 31/12/2013 η απόσυρση αυτών των κεφαλαίων από την Ευρώπη θα γίνει αισθητή με οδυνηρό τρόπο;
Και τότε ναι, ο Ντράγκι αναγκαστικά θα τυπώσει άφθονα ευρώ. Χρήμα όμως καθαρά πληθωριστικό το οποίο, οδηγώντας το ευρώ σε απότομη υποτίμηση έναντι του δολαρίου, θα επιτείνει την έξοδο των κεφαλαίων από την Ευρώπη.
Οι μέχρι τώρα περιπέτειες της Ελλάδας και της Κύπρου δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτά που περιμένουν τα επόμενα χρόνια την Ευρωζώνη και ολόκληρη την Ευρώπη αν το καράβι δεν αλλάξει πορεία εγκαίρως.
Και αν η Γερμανία δεν αλλάξει πορεία και ξαναβάλει την Ευρώπη σε περιπέτειες θα το πληρώσει πολύ ακριβά.
Η ενιαία Ευρώπη φτιάχτηκε για να εξομαλύνονται οι αντιθέσεις και να μην ξαναοδηγηθεί η γηραιά ήπειρος σε συγκρούσεις, όχι για να οξύνονται οι αντιθέσεις μέσα στην Ευρώπη με ευθύνη της Γερμανίας.
Με ευθύνη αποκλειστική της Γερμανίας η οποία ξεχνάει ότι επιδοτήθηκε με διαγραφές δανείων για να ανασυγκροτηθεί στην δεκαετία του '50 και ξαναεπιδοτήθηκε για να επανενωθεί το '90, όταν έγιναν αποδεκτά τα κουρελόχαρτα που λέγονταν ανατολικογερμανικά μάρκα ως ισοδύναμο νόμισμα με το δυτικογερμανικό μάρκο.
Από αυτές τις επιδοτήσεις υπέρ της Γερμανίας προέρχεται η οικονομική της ισχύ με την οποία επιβάλει αποικιοκρατικό καθεστώς στην Ευρωζώνη. Και δεν βρίσκονται ηγέτες να την βάλουν στην θέση της πριν διαλύσει για ακόμα μία φορά την Ευρώπη, αλλά κάθονται και κοιτάνε την Μέρκελ, τον Σόιμπλε και τον Ντράγκι να κουρεύουν καταθέσεις!!!
Ευτυχώς που σε αντίθεση με τις δύο προηγούμενες καταστροφές, τους παγκόσμιους πολέμους που προκάλεσε η Γερμανία τα τελευταία 100 χρόνια, αυτή τη φορά δεν έχει ούτε κατά διάνοια την στρατιωτική ισχύ για να αντιπαρατεθεί στις πυρηνικές δυνάμεις ΗΠΑ, Βρετανία, Ρωσία και Γαλλία - χωρίς να υπολογίσουμε καν την Κίνα.
Και γι αυτό μπορούμε να ελπίζουμε πως όταν τα πράγματα φτάσουν στο απροχώρητο θα υπάρξει μια "γρήγορη λύση" του σύγχρονου Γερμανικού προβλήματος, αφού η σημερινή συσσώρευση "εθνικού θυμού" από αριθμό Ευρωπαϊκών κρατών εναντίον της Γερμανίας είναι σίγουρα πρωτοφανής μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.