O m. αλεξανδρος απο-καλυπτει!

Ο Αλέξανδρος ο Μέγας έλυσε για λίγο τη σιωπή του και μας παραχώρησε την παρακάτω συνέντευξη με θέμα τον Τάφο της Αμφίπολης, μετά τις επανειλημμένες οχλήσεις μας στο κινητό του, τον αριθμό του...
οποίου είχε την καλοσύνη να μας δώσει ο υπουργός Πολιτισμού:
ΞΕΚΑΡΦΩΤΗΣ: Μεγάλε Βασιλιά! Θα μας πείτε αν ο μεγαλοπρεπής τάφος που ανακάλυψε η αρχαιολόγος κ. Περιστέρη στον Τύμβο Καστά είναι, όπως εκτιμά η ίδια, του επιστήθιου φίλου και συμμαχητή σας Ηφαιστίωνα; Επιβεβαιώνετε ότι ανεγέρθη κατ’ εντολή σας;
ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ: Σπάω πλάκα με όσα ακούω εδώ πάνω στο Πάνθεον των Ηρώων , όπου με τοποθέτησε η Ιστορία…
Ξ.: Χαρισματικέ των χαρισματικών ηγετών, στρατηλάτη μέγιστε των αιώνων, εκπολιτιστή της Ανατολής, πρόδρομε εσύ του ελληνο-χριστιανισμού, φιλόσοφε πολεμιστή, όργανο της Θείας Πρόνοιας, μπορείτε να γίνετε πιο σαφής;
Μ.Α.: Όσο σαφείς είναι και οι δημοσκοπήσεις που διαλαλούν τα κανάλια σας!
Ξ.: Εκείνη, φυσικά, παίρνει όρκο πως, καθώς έσκαβε προσεκτικά, είδε ένα όραμα ότι μεταφερόταν εν πομπή η σορός του Ηφαιστίωνα στην Αμφίπολη, για προσκύνημα στην κοινή σας πατρίδα, τη Μακεδονία. Ήταν –λέει– παιδικός σας φίλος, που του είχατε εμπιστευθεί την ηγεσία των έφιππων σωματοφυλάκων σας, των επονομαζόμενων Εταίρων. Τον αναδείξατε σε Χιλίαρχο, δεύτερο τη τάξει στο πολεμικό σας υπερκράτος, τον παντρέψατε με τη Δρυπέτη, αλλά… ο σύντροφός σας…
Μ.Α.: Ποιος; Πώς τον είπες; Για προχώρα, κίτρινε δημοσιογράφε του «Καρφιού»! Αν τολμάς, συνέχισε…
Ξ.: …Αλλά… ο σύντροφός σας σε τόσες και τόσες μάχες, σκοτώθηκε στα Εκβάτανα σε ηλικία 31 ετών και πέσατε σε κατάθλιψη και ζητήσατε από το μαντείο του Σίβας της Αιγύπτου να τον ανακηρύξει θεϊκό ήρωα που έπρεπε να λατρεύεται από όλη την αυτοκρατορία!
Μ.Α.: Ας έκανε και αλλιώς το μαντείο! Δεν θα τους άφηνα ούτε πρόβλεψη καιρού να κάνουν, αν έφερναν αντίρρηση οι δημοσκόποι…
Ξ.: Άρα, εμμέσως πλην σαφώς επιβεβαιώνετε ότι ο Τάφος είναι του δικού σας!
Μ.Α.: Αχ, αυτά τα δημοσιογραφικά κλισέ: «Εμμέσως πλην σαφώς…» Πόσο εύκολα τα χρησιμοποιείτε όταν βαριέστε να κάνετε ρεπορτάζ! Εγώ καθ’ όλη τη διάρκεια της δωδεκαετούς εκστρατείας μου είχα ανθρώπους μου που εξέδιδαν τις «Βασιλικές» – εφημερίδες με όλα τα νέα των επιχειρήσεων!
Ξ.: Όμως, με όλο τον σεβασμό, κριτική δεν επιτρέπατε στα φύλλα αυτά!
Μ.Α.: Τι σημαίνει η λέξη αυτή;
Ξ.: Ε, να… Να μπορεί κάποιος πολίτης ή κάποιος αξιωματούχος ή κάποιος στρατηγός να σας επικρίνει –με την καλή έννοια– για πράξεις και παραλείψεις σας που…
Μ.Α.: Ω, τι διαστροφή επαγγελματική με την… πώς την είπατε;
Ξ.: Την κριτική!
Μ.Α.: Δεν θέλω να την ξέρω την κυρία!
Ξ.: Την κυρία Περιστέρη;
Μ.Α.: Όχι! Την κυρία… Κριτική!
Ξ.: Μα αυτό κάνουν και στην κ. Περιστέρη! Την κριτικάρουν γιατί δεν παρουσιάζει τεκμηριωμένα στοιχεία για να αποδείξει την εντολή σας!
Μ.Α.: Άκου να δεις! Έφθασα διά πυρός και σιδήρου από την Πέλλα μέχρι τη Βακτριανή και τη Σοϊδιανή και τη σημερινή σας Τασκένδη. Έφθασα στα βάθη της Ασίας! Και κανείς δεν μου έκανε την… Κριτική!
Ξ.: Αλήθεια, πώς καταφέρατε και κατακτήσατε κράτη, σατραπείες, καθεστώτα, χώρες, λαούς, εθνότητες, πόλεις και χωριά, εξουσιάζοντας τους μισούς –τότε– ανθρώπους στον κόσμο;
Μ.Α.: Μα, πόσο ανόητος είσαι, Ξεκαρφωτή! Δεν υπάρχει άλλος τρόπος, παρά ένας και μοναδικός: στέλνοντας χιλιάδες και χιλιάδες στον τάφο! Και χωρίς τιμές!
(ΑΠΟ ΤΗ ΣΑΤΙΡΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ … ΞΕΚΑΡΦΩΜΑ, ΣΤΟ ΚΑΡΦΙ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟΥ , 17- 18/ 10/ 15 )