«παραθυρο» του ευρωπαϊκου δικαστηριου για τις ομαδικες απολυσεις

Του Στέλιου Παπαπέτρου
Νομικό έρεισμα για τροποποίηση του ελληνικού νόμου 1387/1983 περί ομαδικών απολύσεων δημιουργεί η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για την υπόθεση της τσιμεντοβιομηχανίας ΑΓΕΤ Ηρακλής, η οποία είχε προσφύγει στην ελληνική δικαιοσύνη γιατί δεν μπορούσε να προβεί στις σχεδιαζόμενες απολύσεις 236 απολύσεις στο εργοστάσιο της Χαλκίδας.
Υπενθυμίζεται ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας υπέβαλε προδικαστικό ερώτημα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, το οποίο ερωτά εα η προηγούμενη διοικητική έγκριση που απαιτείται (από το υπουργείο Εργασίας) είναι σύμφωνη με την οδηγία για τις ομαδικές απολύσεις και την ελευθερία εγκατάστασης που κατοχυρώνεται από τις Συνθήκες.
Τα κρίσιμα σημεία της απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου επισημαίνουν δύο καθοριστικής σημασίας θέματα: Πρώτον ότι καταρχήν η ελληνική νομοθεσία δεν αντιτίθεται στην Ευρωπαϊκή Οδηγία 98/79ΕΚ και δεύτερον ότι η εφαρμογή της στην πράξη και εν προκειμένω στην υπόθεση της ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ δεν πρέπει να γίνεται με τρόπο που να ακυρώνει την κοινοτική οδηγία.
Σύμφωνα, με εκτιμήσεις νομικών, αυτό ακριβώς το δεύτερο σημείο της απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου δημιουργεί τη νομική βάση για αλλαγή του νόμου για τις ομαδικές απολύσεις με τρόπο που να είναι σαφής. Ουσιαστικά το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο τονίζει ότι η οδηγία θα καθίστατο άνευ πρακτικής αποτελεσματικότητας αν, λόγω των εφαρμοζόμενων από το υπουργείο Εργασίας κριτηρίων, αποκλειόταν στην πράξη κάθε δυνατότητα του εργοδότη να προβεί σε ομαδικές απολύσεις.