Εθελοντες προσφερουν μουσικη ψυχαγωγια σε ασθενεις

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΙΟΥΣΗ
Ολομόναχος ο ηλικιωμένος στο θάλαμο, με το βλέμμα χαμένο έξω από το παράθυρο. Εξω ψιλόβρεχε, ο ουρανός γεμάτος σύννεφα σε μελαγχολούσε. Η νοσοκόμα μόλις είχε περάσει για να ελέγξει την κατάσταση. Μια παρέα μουσικών εθελοντών, που επισκέπτονται νοσοκομεία και γηροκομεία, τον καλησπέρισε και άρχισε να του τραγουδά το «Μενεξέδες και ζουμπούλια». Ο παππούς γλύκανε, χαμογέλασε, συγκινήθηκε, σηκώθηκε και χόρεψε ταγκό. Ηταν σαν υπόμνηση της δύναμης που έχει η φύση μας.
Λίγο πιο πέρα, στην πτέρυγα της Παθολογικής, ένας άλλος ζήτησε βαρύ ζεϊμπέκικο και το «χόρεψε» από το κρεβάτι. Ενα άλλο βράδυ, είχε και πανσέληνο, οι «Λέξω προς Αιθέρα» τραγούδησαν Χατζιδάκι παρυσία μέρους του προσωπικού που δεν είχε υπηρεσία και είχε ανεβεί στις παρυφές τής πάνω πόλης επί τούτου, κι όποιος ασθενής ήθελε άκουγε από τα παράθυρα. Εκείνο το βράδυ τους πλησίασε η Μαρία που παλεύει τον καρκίνο της με αισιοδοξία, δίνοντας δημόσια δύναμη.