Το στοίχημα επιβίωσης της κυβέρνησης και της Ελλάδας: Άρση των αδικιών

Μπορεί η έξοδος στις αγορές να ήταν το στοίχημα που κερδήθηκε, όμως, τώρα είναι η ώρα της πραγματικής πολιτικής για την κυβέρνηση. Οι πανηγυρισμοί για την επιτυχία της έκδοσης μπορεί να είναι δικαιολογημένοι, όμως, τώρα πρέπει να πάμε παρακάτω, να σηκώσουμε τα μανίκια και να λύσουμε τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει η κοινωνία.

Η καθημερινότητα και η διόρθωση των απίστευτων αδικιών είναι αυτή που θα κρίνει τόσο το μέλλον της Ελλάδας όσο και της ίδιας της κυβέρνησης. Τα στοιχεία έκθεσης του ΟΟΣΑ

Η χώρα μας βρίσκεται στην πρώτη θέση σε ότι αφορά τις επιβαρύνσεις από φόρους και ασφαλιστικές εισφορές για οικογένειες με έναν εργαζόμενο και δύο παιδιά. Σύμφωνα με την έκθεση το σύνολο αυτών των επιβαρύνσεων ανέρχεται στο 44,5% των ακαθάριστων αποδοχών, όταν ο μέσος όρος των χωρών του ΟΟΣΑ είναι μόλις 26,4%. Δηλαδή ο εργαζόμενος αυτός δίνει σχεδόν τα μισά λεφτά από την εργασία του σε φόρους και εισφορές και πρέπει να ζήσει με τα υπόλοιπα.

Λίγο καλύτερα είναι τα πράγματα όσον αφορά στα βάρη που επωμίζεται άγαμος μισθωτός χωρίς παιδιά, καθώς οι επιβαρύνσεις από εισφορές και φόρους ανέρχονται στο 41,6% έναντι μέσου όρου 35,9% στις χώρες του ΟΟΣΑ, στοιχείο που τοποθετεί τη χώρα στην 11η θέση αυτής της κατηγορίας.

Συγκρίνοντας τα βάρη από φόρους και εισφορές το 2012 και το 2013, για τον άγαμο τα πράγματα είναι καλύτερα, καθώς καταγράφεται μείωση των βαρών κατά 1,35% αλλά μόνο κατά 0,79% από τον φόρο εισοδήματος, καθώς το υπόλοιπο 0,67% αφορά στη μείωση των εργοδοτικών εισφορών. Αντιθέτως για ένα ζευγάρι με δύο παιδιά, όπου μόνο ο ένας ενήλικος εργάζεται, καταγράφεται αύξηση των επιβαρύνσεων κατά 0,6%, κάτι που σημαίνει πολύ απλά ότι η... φροντίδα στην οικογένεια είναι μάλλον άγνωστη λέξη για το εγχώριο φορολογικό και ασφαλιστικό σύστημα.

Όσον αφορά στον μέσο ακαθάριστο μισθό στην Ελλάδα, από τις 22.240 ευρώ το 2012, υποχώρησε στις 20.604 ευρώ το 2013, καταγράφοντας μείωση 7,4%.

Τα στοιχεία αυτά είναι συγκλονιστικά για τις ελληνικές οικογένειες και για το πώς βιώνουν την καθημερινότητα. Καλή, λοιπόν, η έξοδος στις αγορές. Καλή η Μέρκελ και οι υποσχέσεις της για καλύτερες ημέρες. Καλή και η κυβέρνηση που θέλει να δώσει μια προοπτική στους πολίτες. Όμως είναι η ώρα για πραγματικές λύσεις στα προβλήματα. Μείωση των φορολογικών βαρών, άρση αδικιών που εδώ και δύο χρόνια έχουν «πνίξει» τους Έλληνες, σταδιακή αποκατάσταση των πετσοκομμένων μισθών και συντάξεων.

Αν εδώ και δύο χρόνια εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες βιώνουν μια δραματική καθημερινότητα και υπομένουν με κόπο όλες αυτές τις θυσίες, δεν μπορούν να το κάνουν για πάντα. Ούτε «μαζί τα φάγαμε» και τελικά «ούτε μαζί τα πληρώσαμε», αφού κάποιοι άλλοι «λούφαραν» από την εθνική αυτή προσπάθεια.

Ανεργία, φτώχεια, κλείσιμο μαγαζιών, δημιουργούν για την κυβέρνηση ένα αρνητικό μπλοκ κοινωνικών δυνάμενων που δεν πανηγυρίζει για την έξοδο στις αγορές, πουν δεν ενδιαφέρεται για Μπαλτάκους και πολιτικά παιχνίδια και νοιάζεται μόνο πώς θα βγάλει την σημερινή ημέρα και την αυριανή και πως θα εξασφαλίσει το ψωμί των παιδιών του. Αυτές οι κοινωνικές δυνάμεις είναι τόσο θυμωμένες με το πολιτικό σύστημα, που κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει καμία συμπεριφορά τους στις επερχόμενες εκλογές. Απαιτείται λοιπόν πολύ δουλεία από τα αρμόδια κοινωνικά επιτελεία,που δεν δείχνουν να αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα.

Η κυβέρνηση έχει από εδώ και πέρα μια πολύ δύσκολη αποστολή, πιο δύσκολη κι από τις έξοδο στις αγορές. Είναι η πραγματική έξοδος από την κρίση.

Διαβάστε περισσότερα