Τέρμα τα πανηγύρια σηκώστε τα μανίκια

Η Ελλάδα είναι φιλόξενη χώρα και ξέρει να υποδέχεται τους εταίρους της στην Ευρώπη, όπως επιτάσσουν οι νόμοι της φιλοξενίας. Αυτό έπραξε και χθες στην Τελετή για την ανάληψη της προεδρίας της ΕΕ. Για όλο αυτό το τελετουργικό που στήθηκε η κυβέρνηση μπορεί να είναι χαρούμενη που τα κατάφερε και ο πρωθυπουργός υπερήφανος που έδειξε ότι η Ελλάδα δεν είναι η τριτοκοσμική χώρα που νομίζουν κάποιοι ανεγκέφαλοι Ευρωπαίοι. Αλλά όλα αυτά ανήκουν στο χθες.

Οι φιέστες, οι όμορφες ομιλίες και το ευχάριστο σκηνικό τέλειωσαν και είναι η ώρα για τον πραγματικό σκοπό όλων αυτών. Ώρα να σηκώσουν όλοι τα μανίκια και να εργαστούν για την επόμενη ημέρα.

Αυτό που πρέπει να δούμε είναι η ουσία. Τι προσφέρει τελικά η ελληνική προεδρία και τι όχι. Αξίζει τα 50 εκατ. που θα σπαταληθούν και η ταλαιπωρία που θα υφίστανται οι πολίτες κάθε φορά που έρχεται κάποιος ξένος ηγέτης εδώ;

Και φυσικά το βασικότερο: η εξαμηνίτικη κύηση θα έχει καλό καρπό, με δεδομένη τη θέση της Ελλάδας και την προσμονή οριστικής λύσης για το χρέος;

Ας μη γελιόμαστε κι ας μην προσπαθούν από την κυβέρνηση να μας πείσουν ότι η Προεδρία είναι κάτι που θα αλλάξει τα πάντα στη χώρα και την Ευρώπη. Η ατζέντα είναι εδώ και καιρό προκαθορισμένη, η χώρα που αναλαμβάνει κάθε φορά έχει περιορισμένες δυνατότητες, πρόκειται περίπου σαν μια τυπική διαδικασία, έτσι για να λέμε ότι υπάρχει δημοκρατία και ισότητα στην Ευρώπη.

Άλλωστε, για ποια ισότητα να μιλάμε όταν οι ισχυροί του Βορρά έχουν στραγγαλίσει τις χώρες του Νότου εξωθώντας τες στην οικονομική ανέχεια, την ανεργία και τελικά την οικονομική υποδούλωση. Για ποια ισοτιμία να μιλήσει η Ελλάδα όταν γνωρίζουμε όλοι καλά ότι το Μεγάλο Αφεντικό είναι η… σκιέρ Αγκελα Μέρκελ και οι δορυφόροι της.

Επομένως, θα έχουμε απλά να περιμένουμε την Τελετή Λήξης της προεδρίας; Όχι ακριβώς.

Ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί έχουν τη δυνατότητα να πιέσουν για ελληνική λύση στο χρέος. Δε χρειάζεται να κλείνουν ραντεβού για να βλέπουν τους ομολόγους τους. Επί έξι μήνες θα είναι σε θέση να προωθήσουν τα ελληνικά δίκαια. Θα έχουν την ευκαιρία να αποδείξουν από πολύ κοντά στους Ευρωπαίους ότι δεν είναι οι Έλληνες λαμόγια, τζαμπατζήδες και τεμπέληδες. Ότι η κρίση μας εξόντωσε αλλά και μας αλλάζει προς το καλύτερο. Κι ότι αξίζουμε μια ευκαιρία.

Αυτό είναι το κρίσιμο στοίχημα της κυβέρνησης που αναλαμβάνει να φέρει σε πέρας την ελληνική προεδρία. Να δείξει στους Ευρωπαίους ότι η Ελλάδα κατάφερε να ξεφύγει από τη δίνη της κρίσης και τώρα ζητά μια τελευταία χείρα βοηθείας χωρίς προαπαιτούμενα και κανόνες.

Καλά είναι, επομένως, τα πανηγύρια, οι χειραψίες και οι αστραφτερές λιμουζίνες αλλά αυτά διαρκούν μόνο λίγες ώρες και αφορούν τα κανάλια, άντε και καμιά εκατοστή νοματαίους.

Τα 11 εκατομμύρια των Ελλήνων περιμένουν… άρτον κι όχι θεάματα. Περιμένουν ότι το… εξαμηνίτικο παιδί που θα βγει τον Ιούνιο θα είναι και «καλότυχο». Δεν θα είναι το καχεκτικό γέννημα μιας προβληματικής «γκαστριάς». Το παιδί αυτό είναι η ελπίδα και η αισιοδοξία ότι το 2014 θα είναι το τελευταίο δραματικό έτος για την Ελλάδα.

Ας δουλέψουν λοιπόν σκληρά όλοι στην κυβέρνηση να αναστήσουν την ελπίδα. Γιατί αν δεν το κάνουν, μαζί με την ελληνική προεδρία, εκεί κάπου προς τον Ιούνιο θα σβήσει και η κυβέρνηση.