Συμφώνως προς το τελευταίο εκβάν, Πάνο

Ο Γεώργιος Καμμένος έχει μείνει γνωστός στο Γαλαξείδι με το προσωνύμιο "Αγάνας". Υπήρξε δήμαρχος και ευεργέτης της ιστορικής πόλης με την σπουδαία ναυτική παράδοση και την τεράστια προσφορά σε όλους τους εθνικούς αγώνες.

Ο Αγάνας ανήκε σε εκείνους που ορίζουμε ως εθνικούς άνδρες. Εκείνους οι οποίοι νοούσαν την ύπαρξή τους και την προσωπική τους φιλοδοξία άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εθνικό σκοπό, με την επιβίωση και προκοπή

του Γένους. Γι' αυτό και η ζωή τους υπήρξε αφιερωμένη στη συλλογικότητα.

Στον Αγάνα οφείλεται η δωρεά, δενδροφύτευση και δημιουργία του περιαστικού δάσους στην δυτική όχθη του κεντρικού λιμανιού της πόλης, το οποίο αποτελεί το στολίδι της και μαζί με τα υπέροχα οικήματα και το μοναδικό τοπίο δίνει στο Γαλαξείδι αυτήν την αύρα απαράμιλλης γοητείας που συνεπαίρνει κάθε επισκέπτη. Στην καρδιά του δάσους η λιτή προτομή του Αγάνα θυμίζει στους επομένους τί οφείλουν στους προηγούμενους, ιδίως σε άνδρες του δικού του διαμετρήματος.

Ο Αγάνας δεν είναι όμως ο μοναδικός ευεργέτης, οι Καμμένοι αποτελούν οικογένεια με ιστορικό προσφοράς στα κοινά. Από τη γενιά αυτή κατάγεται ο σημερινός Υπουργός Εθνικής Αμύνης και καθοριστικός κυβερνητικός εταίρος Πάνος Καμμένος.

Πάνο, η ιστορική πραγματικότητα καταγράφεται με τέσσερεις λέξεις : έκανες πρωθυπουργό τον μπολσεβίκο.

Έκανες κυβέρνηση το αμετάκλητα ορισθέν από τον Γεώργιο Παπανδρέου "κόμμα του εγκλήματος και της προδοσίας". Ο Τσίπρας και ο συρφετός του είναι η γνήσια συνέχεια εκείνου στο παρόν, οι γνήσιοι απόγονοι εκείνων που με ξένα όπλα επεχείρησαν να διαμελίσουν την εθνική επικράτεια για να ιδρύσουν λαϊκή δημοκρατία. Εκείνων που κατέσφαξαν και απήγαγαν χιλιάδες συμπατριώτες μας, ειδεχθέστεροι από τους βαναυσότερους ξένους κατακτητές της χώρας, ελληνόφωνοι και όχι Έλληνες.

Μέσα σε δυο χρόνια διακυβέρνησης έχουν προκαλέσει στο Έθνος βλάβη χειρότερη από δυο αιώνες Τουρκοκρατίας. Ανοιχτά σύνορα, βιαίως επιβληθέντα ισλαμικό εποικισμό, βίαιη επιβολή της μετριοκρατίας και διωγμό της αριστείας, απροκάλυπτο διωγμό της Ορθοδοξίας, διαρκή τρομοκράτηση της κοινωνίας από την ανεξέλεγκτη δράση του Αριστερού Παρακράτους, το οποίο έφθασε στο σημείο να αποπειραθεί δολοφονία πρώην πρωθυπουργού, οικονομική γενοκτονία όλης της μεσαίας αστικής τάξης, της ραχοκοκκαλιάς της κοινωνίας. Και συνολικά γενοκτονία του Ελληνικού Έθνους με την ιδιοπροσωπεία και την ταυτότητα που ιστορικά έχει.

Είσαι σε όλα συνένοχος, Πάνο. Οι διαφοροποιήσεις σου όταν γνωρίζεις ότι άλλες κοινοβουλευτικές δυνάμεις θα υπερψηφίσουν τελικά τα αντεθνικά τσιπρονομοσχέδια ελάχιστους πείθουν. Δεν γνωρίζω κατά πόσον σε απασχολεί η υστεροφημία σου. Με την μέχρι σήμερα όμως πολιτεία σου δυστυχώς η Ιστορία δεν μπορεί να σε κατατάξει δίπλα στον Αγάνα ως έναν από "εκείνους οι οποίοι νοούσαν την προσωπική τους φιλοδοξία άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εθνικό σκοπό". Γιατί το πάθος σου για εξουσία σε τύφλωσε και έγινες πολιτικό στήριγμα στον εσωτερικό εχθρό του Έθνους.

Οι σκοποί του Τσίπρα, και τους υπηρετεί με σιδηρά αποφασιστικότητα, είναι:

Κοινωνικά, η δημιουργία αυτού που ο Φίλης όρισε ως "μετα-εθνικό μόρφωμα", ένας πληθυσμιακός χυλός δίχως τα προαιώνια εθνικά και θρησκευτικά χαρακτηριστικά μας.

Πολιτικά, η απαλοιφή του αστικού καθεστώτος και η διολίσθηση σταδιακά από μια αριστερή απολυταρχία, την οποία θα επιβάλει με όχημα τις εξελίξεις στην οικονομία, στην κομμουνιστική δικτατορία με πρότυπό την δολοφονική Βενεζουέλα του Μαδούρο.

Οικονομικά, η απαλλαγή από το ευρώ και από τους άτεγκτους κανόνες του, γι' αυτό με την δήθεν διαρκή διαπραγμάτευση για το χρέος δολοφονεί τα τελευταία υπολείμματα της εγχώριας επιχειρηματικότητας.

Οι οπαδοί του Τσίπρα δεν μπορούν να ευδοκιμήσουν προσωπικά σε μιαν ανοιχτή οικονομία με νόμισμα το ευρώ. Παρά μόνο βυζαίνοντας την κρατική θηλή. Ο Τσίπρας εκπροσωπεί πολιτικά, με ικανότητα την οποία ούτε να ονειρευτεί δεν μπορεί η αστική πολιτική εκπροσώπηση, τα κοινωνικά καθιζήματα. Τους μίζερους, τους ανεπαρκείς, τους παραβατικούς, τους τιποτένιους.

Ο χειρότερος κοινωνικός του εχθρός είναι άνθρωποι με την επιχειρηματική ικανότητα του πατέρα σου, Πάνο. Οι αποτελεσματικοί, οι δημιουργικοί, εκείνοι που με την ικανότητά τους δίνουν ψωμί στους ακολούθους του Τσίπρα. Αυτούς αποτελειώνει σήμερα ο Τσίπρας, όσους δεν πέθαναν από τα capitalcontrols, με την διαρκή οικονομική αβεβαιότητα, την στάση πληρωμών από το Δημόσιο προς τις επιχειρήσεις και την κοινωνική τρομοκρατία, συμμορίες απελευθερωθέντων με τον Νόμο Παρασκευόπουλου διενεργούν άτρομα ληστείες στα ταμεία επιχειρήσεων.

Το σχέδιο του Τσίπρα είναι γραμμικό : οικονομική εξαθλίωση, κοινωνική εξαθλίωση, καθημερινή τρομοκρατία, υπόγεια δράση του "κόμματος της δραχμής", σκηνοθεσία ρήξεως με την ΕΕ, καταφυγή, για να μην έχει ο ίδιος την ευθύνη, σε έναν λαό ο οποίος εξουθενωμένος και μη βλέποντας ορατή ελπίδα με το ευρώ θα επιλέξει τον αυτοχειριασμό του, επιστροφή σε εθνικό νόμισμα.

Στο οικονομικό και κοινωνικό χάος που θα επικρατήσει κατόπιν ο Τσίπρας :

Πρώτον, θα έχει τις ένοπλες δυνάμεις και τα σώματα ασφαλείας υπό τις διαταγές του, αλλά και το αριστερό παρακράτος παραπόδα για να συντρίψει τυχόν κοινωνικές αντιδράσεις. Αυτός είναι ο λόγος που κάθε μέρα ο λαός εθίζεται στον τρόμο που γεννά η αριστερή ανομία, με κάψιμο τρόλλεϋ και συνεχή πόλεμο με μολότοφ. Αν γίνουν μεταδραχμικές διαδηλώσεις κατά του Τσίπρα, το Αριστερό Παρακράτος με μια νέα, ή και πολλές, Μαρφίν θα αναλάβει να κλείσει τον κόσμο στα σπίτια του και να παγώσει κάθε αντίδραση.

Δεύτερον, θα έχει στα χέρια του τη διαχείριση των μετά-ευρώ πακέτων βοηθείας από την ΕΕ, τα οποία πολλάκις έχει προτείνει ο Σόιμπλε, είτε μυστικά στον Βενιζέλο στην Βαρσοβία είτε ανοιχτά μετέπειτα. Θα σας δώσουμε τρόφιμα, φάρμακα και άλλη βοήθεια για την πρώτη περίοδο. Ένας εξαθλιωμένος εξαρτάται από το χέρι που του πετάει έστω ένα ξεροκόμματο το οποίο τον κρατά στη ζωή, θα έχει έτσι ο Τσίπρας τον πολιτικό έλεγχο των μαζών.

Τρίτον, με πρόσχημα την οικονομική και κοινωνική κρίση θα έχει την δυνατότητα να επιβάλει επ' αόριστον αναβολή των εκλογών και έτσι προσωπική και κομματική απολυταρχία. Μετά, μόνον ένοπλη αλλά και αποτελεσματική εξέγερση θα μπορεί να τον καθαιρέσει από την εξουσία. 58 (;) μέχρι σήμερα οι νεκροί στη Βενεζουέλα. Και δίχως αποτέλεσμα.

Το αν τελικά θα τα καταφέρει και σε ποιον βαθμό δεν είναι ακόμα βέβαιο. Βρίσκεται σε καλό δρόμο για το σχέδιό του ενώ σε ό,τι προς στιγμήν δεν του "βγαίνει" ελίσσεται ικανότατα. Άλλωστε για τους κομμουνιστές με μπούσουλα το λενινιστικό "ένα βήμα μπρος δυο βήματα πίσω" δεν υπάρχουν ντροπές από υπαναχωρήσεις, μόνο τακτικοί ελιγμοί στην κατεύθυνση του στρατηγικού στόχου, κι αυτός είναι ό,τι περιέγραψα.

Στην Ευρώπη προσπαθεί να ελιχθεί αλλά φυσικά σπάει τα μούτρα του. Οι κομμουνιστές, συμπλεγματικά από την αδυναμία τους ανθρωπάκια, αναπτύσσουν ψευδή κοσμοαντίληψη επαναστατικού μεγαλείου. Η βασική τους πλάνη : ο ισχυρός δεν εκβιάζεται - πιστεύουν το αντίθετο. Το 1944 νόμιζαν ότι οι κατσαπλιάδες θα υπερισχύσουν της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Το 2015 νόμιζαν, το ομολόγησε ο Δραγασάκης, ότι απειλώντας τους Ευρωπαίους με αποχώρηση ή υπονόμευση του ευρώ θα τους δοθεί "πολιτική λύση".

Για να γίνει κατανοητό σε αυτούς, και είναι οι περισσότεροι, οι οποίοι δεν γνωρίζουν ενδελεχώς τους κομμουνιστές, τί τότε εννοούσαν αλλά και τί σήμερα επιδιώκουν με τον όρο "πολιτική λύση". Οι κομμουνιστές δεν είναι παραγωγικοί, ανεπρόκοποι είναι που μόνη τους συνεπή δραστηριότητα αποτελούν οι ατελείωτες συνεδριάσεις, οι ακατάσχετες θεωρητικολογίες και το κλίμα συνέλευσης φοιτητικού αμφιθεάτρου, το οποίο είναι η μόνη τους τεχνογνωσία. Πλήρως άσχετοι, ανίκανοι προς τούτο όσο και εχθρικοί με τους αστικούς θεσμούς, νόμιζαν ότι θα κάνουν τα Eurogroups φοιτητικά αμφιθέατρα κι εκεί, συνδικαλισταράδες οι ίδιοι θα επιβάλουν στους Ευρωπαίους να μάς χαρίσουν τα δάνεια και έτσι να γίνουν πολιτικά κυρίαρχοι στην Ελλάδα για τον επόμενο αιώνα.

Αυτό είναι και το παιγνίδι του Τσίπρα για το ελληνικό χρέος σήμερα. Υπογράφει τα πάντα, επιτυγχάνοντας δύο στόχους. Πρώτον, έχει τους Ευρωπαίους να τον στηρίζουν, πρωτοφανής η στήριξη του από εκείνους συγκριτικά με τον Σαμαρά, καθώς, όπως συνεχώς γράφουν οι γερμανικές εφημερίδες, ο Τσίπρας κρατά το πεζοδρόμιο εντελώς ήρεμο και έτσι δε δίνεται διεθνώς η εντύπωση κοινωνικής αναταραχής στην ΕΕ, διότι εάν καίγεται η Ελλάδα σημαίνει ότι η ΕΕ πολιτικά και οικονομικά έχει αποτύχει.

Δεύτερον, δολοφονεί με την υπερφορολόγηση, την οικονομική καχεξία και ασφυξία τους κοινωνικούς του εχθρούς στον ταξικό πόλεμο που διεξάγει εδώ, τα τελευταία αστικά υπολείμματα. Γι' αυτό σας γράφω διαρκώς ότι οι ίδιοι είναι, απλώς σήμερα δεν μας σφάζουν με κονσερβοκούτια όπως το 1943-49 αλλά με φόρους.

Όμως οι συνεχείς πολιτικές αποτυχίες του Τσίπρα στην Ευρώπη δεν παράγουν καμμία πολιτική ζημία για τον ίδιο στην Ελλάδα. Με σαπισμένα τα μυαλά μετά από 43 χρόνια αδιάλειπτης αριστερής ιδεολογικοπολιτικής ηγεμονίας οι περισσότεροι Έλληνες θεωρούν ότι ο Τσίπρας χάνει, δηλαδή ξεπουλά τα πάντα και πουλά τους πάντες, αλλά "αγωνίζεται", μου το λένε και δεξιοί. Και αυτό στην βλαμμένη αντίληψη που επικράτησε μετά την Μεταπολίτευση έχει μεγαλύτερη αξία από την επίτευξη απτού, εθνικά συμφέροντος αποτελέσματος.

Έτσι ο Τσίπρας δεν ανησυχεί από τις δημοσκοπήσεις. Παίζει μονά-ζυγά δικά του. Αν του χαρίσουν έστω και λίγο χρέος, αν τον βάλουν κατά τι στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ, με τον τρόπο που θα το παρουσιάσει όλος ο ελεγχόμενος απ' αυτόν Τύπος θα αναγορευθεί "Μεσσίας Σωτήρ", προκηρύσσει αμέσως εκλογές και μέσα στο κλίμα "θριάμβου" όσο και μανιασμένης αντιδεξιάς ρητορείας ξανασυσπειρώνει την ευρύτερη κεντροαριστερά και προσδοκά να τις κερδίσει, προκαλώντας μοιραίο πλήγμα στην αστική αντιπολίτευση και θεμελιώνοντας μακρόχρονη πολιτική κυριαρχία, η οποία θα του επιτρέψει να δημιουργήσει ένα αμιγώς δικό του κομματικό καθεστώς και συνθήκες ισόβιας επικράτησης.

Αν δεν του χαρίσουν τίποτα προχωρά το "Σχεδιο Βενεζουέλα". Το ποσοστό που έχει σημασία για τον Τσίπρα δεν είναι το 16% που δίνει η τελευταία δημοσκόπηση στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά το 62% του δημοψηφίσματος. Αυτού θεωρεί εαυτόν ηγέτη. Με αυτό θα επιδιώξει το σχέδιό του.

Και αν μας έχει κρατήσει κάτι ακόμα στο ευρώ είναι ο φόβος του Τσίπρα όχι από τους αστούς αλλά από τους οπαδούς του. Αυτοί οι κρατικοδίαιτοι παρτάκηδες θα τον "σταυρώσουν" μόλις με τις δραχμές χάσουν το επίπεδο ζωής που ανάξια απολαμβάνουν επί δεκαετίες.

Αυτά είναι στο μυαλό του Τσίπρα, Πάνο. Στο υπογράφω.

Προσωπικά δεν πιστεύω ότι ανησυχεί για νέο Γουδή. Οι δυνάμεις που θα τον οδηγούσαν εκεί δεν υπάρχουν μετά το 1974. Όμως, εάν αυτά που ισχυρίζεται ο Βαρουφάκης είναι αληθή, εάν ο Τσίπρας φοβάται είναι γιατί γνωρίζει ότι εγκληματεί, ότι δολοφονεί το Ελληνικό Έθνος και φοβάται την τιμωρία, οι αθώοι ευθυνών δεν φοβούνται.

Δεν πιστεύω επίσης ότι στην περίπτωση του δραχμικού χάους είναι εύκολο να βρεθούν εκείνοι οι οποίοι θα αποδώσουν δικαιοσύνη, και αυτή πράγματι θα ήταν το Γουδή. Όμως όταν διαλύεται μια χώρα δεν είναι απίθανο να βρεθούν, εκτός αν ξέχασες τον Τσαουσέσκου.

Και αν οδηγήσουν τον Τσίπρα στο Γουδή δεν θα τον οδηγήσουν μόνον.

Οι αστοί περιφρονούν τον Λένιν υποτιμώντας τον. Παραβλέπουν ότι υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους πολιτικούς εγκεφάλους στην Ιστορία, καταφέρνοντας να γκρεμίσει μια αυτοκρατορία αιώνων. Είχε πει "Χθες ήταν νωρίς, αύριο θα είναι αργά, τώρα είναι η ώρα!".

Τώρα είναι η ώρα, Πάνο. Ρίξε την κυβέρνηση. Οδηγεί με σχέδιο στην καταστροφή της χώρας και στον αφανισμό του Έθνους. Αν παραμείνεις γίνεσαι οριστικά συναυτουργός. Αν ρίξεις τον Τσίπρα γίνεσαι αυτός που ανοίγει έναν τραχύ αλλά εφικτό δρόμο εθνικής σωτηρίας.

Σε όποιον έχει ανοιχτά τα μάτια και τα αυτιά η ζωή δίνει παραπάνω από μια ευκαιρία. Και πάντοτε υπάρχει ο Δημοσθένης :
Συμφώνως προς το τελευταίο εκβάν έκαστον των πριν υπαρξάντων κρίνεται.

Διαβάστε περισσότερα