Σε πρώτο πλάνο το δίκτυο «Όσβαλντ-Φάνης Λυγινός»

Φως όχι μόνον στα εξοπλιστικά σκάνδαλα, αλλά και σε «χοντρές» μίζες που αφορούν άλλα μεγάλα έργα που έγιναν στη χώρα, καλείται να ρίξει ο τραπεζίτης, Φάνης Λυγινός. Τον τελευταίο έχει χαρακτηρίσει ως «πρόσωπο-κλειδί» ο Αντώνης Κάντας, αναπληρωτής διευθυντής εξοπλισμών, όσο ήταν υπουργοί Αμύνης οι Ακης Τσοχατζόπουλος και Γιάννος Παπαντωνίου.

Το ζητούμενο

πλέον είναι εάν θα έλθει, από την Ελβετία όπου είναι, στην Ελλάδα για να καταθέσει. Πολύ περισσότερο, στην περίπτωση που αρνηθεί, εάν θα τύχει της «προστασίας» των ελβετικών αρχών. Κάτι το οποίο, σύμφωνα με πληροφορίες, φοβούνται κύκλοι που κινούνται στο χώρο της Δικαιοσύνης. Να σημειωθεί ότι ο Φ. Λυγινός είχε κληθεί να καταθέσει το 2010 και στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για το σκάνδαλο της Siemens, αλλά είχε απαντήσει ως εξής: «Επειδή όλα όσα γνωρίζω, ήδη τα έχω καταθέσει ενόρκως ενώπιον του τότε εισαγγελέα Πρωτοδικών, κ. Αθανασίου, κατά την ενέργεια της σχετικής ποινικής προκαταρκτικής εξέτασης, και ουδέν έτερον δύναμαι να εισφέρω στη διεξαγόμενη έρευνα, ενώ παράλληλα λόγοι επαγγελματικοί δεν επιτρέπουν τη μετάβασή μου στην Αθήνα για να επαναλάβω τα όσα ήδη έχω καταθέσει ενόρκως, σας γνωστοποιώ την αντικειμενική και υποκειμενική αδυναμία εμφάνισής μου ενώπιον σας».

«Θα γίνει χαμός»

Ο δηλών ως «τραπεζικός υπάλληλος και κάτοικος Γενεύης» εφέρετο να εμπλέκεται σε «δίκτυο» που διαχειριζόταν τραπεζικούς λογαριασμούς και εξωχώριες εταιρίες, μέσω των οποίων διοχετεύονταν μίζες από τα «μαύρα» ταμεία της Siemens στην Ελλάδα. Σύμφωνα με τα στοιχεία που είχε συγκεντρώσει η Εξεταστική Επιτροπή για το σκάνδαλο Siemens, ο Λυγινός ανήκε στο περίφημο δίκτυο «Οσβαλντ». Τυπικώς ήταν υφιστάμενος του Ζαν- Κλοντ Οσβαλντ στην Dresden Bank. Το συγκεκριμένο «δίκτυο» (ένα από αυτά που χρησιμοποιούσε η Siemens) λειτουργούσε μέσω της Dresden Bank και μετέπειτα της BNP, όπου και στις δύο βρέθηκε ο Φ. Λυγινός.

Τώρα, όμως, μετά τις καταθέσεις του Αν. Κάντα και του επιχειρηματία Παναγιώτη Ευσταθίου (προωθούσε γερμανικά οπλικά συστήματα στην Ελλάδα), αποκαλύπτεται ότι δεν ήταν μόνον η Siemens που χρησιμοποιούσε το δίκτυο «Οσβαλντ-Λυγινού», αλλά και σειρά γερμανικών εταιριών που εμπλέκονταν στα εξοπλιστικά προγράμματα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και -το πιθανότερο- σε άλλα μεγάλα έργα στη χώρα μας.

«Ο Λυγινός», ανέφερε ο Αν. Κάντας στη νέα κατάθεσή του, «περί τον Μάρτιο του 2008, με είχε επισκεφθεί στο ξενοδοχείο μου στη Γενεύη μετά το σκάνδαλο με τη Siemens (…). Ηταν πολύ τρομαγμένος ο Λυγινός και μου είπε ότι αν ανοίξουν οι λογαριασμοί Ευσταθίου στην Dresden Bank θα γίνει χαμός».

Από τις έως τώρα καταθέσεις, λοιπόν, προκύπτει ότι εδώ και πολλά χρόνια το δίκτυο αυτό αφενός μεν προωθούσε μίζες στους διεφθαρμένους παραλήπτες τους, αφετέρου προσφερόταν να παράσχει «διευκολύνσεις» τόσο σε αυτούς όσο και σε κάθε άλλον «ενδιαφερόμενο», για να βγάλουν στο εξωτερικό τα «βρόμικα» χρήματά τους και να χαθούν τα ίχνη τους μέσω offshore, τραπεζικών λογαριασμών κ.ο.κ.

«Ο Λυγινός», αναφέρει ο Κάντας, είναι πρόσωπο- κλειδί για μια σειρά άλλων (σ.σ.: εκτός αυτών του Κάντα) παρόμοιων συναλλαγών με άλλα πολύ σημαντικά πρόσωπα, δηλαδή εμπόρους όπλων, πολιτικά πρόσωπα, στελέχη του υπουργείου Άμυνας και του ευρύτερου δημόσιου τομέα εν γένει και λειτουργούς της δικαστικής εξουσίας. (…) Θεωρώ», είπε για δεύτερη φορά στην κατάθεσή του, «ότι ο Λυγινός είναι το κλειδί στην υπόθεση και γνωρίζει για το “μαύρο” χρήμα που κινείται όχι μόνο στα εξοπλιστικά, αλλά και σε άλλους τομείς».

Να σημειωθεί πως είναι η πρώτη φορά που ο Κάντας μιλάει για «λειτουργούς της δικαστικής εξουσίας», χωρίς ωστόσο να διευκρινίζει αν είναι στελέχη του δικαστικού σώματος και δικηγόροι ή και τα δύο μαζί.

Ο ίδιος, λοιπόν, λέγει ευθέως ότι εάν «μιλήσει» ο Λυγινός, θα ανοίξει ο δρόμος για την αποκάλυψη σειράς πολιτικών, επιχειρηματιών, κρατικών παραγόντων κ.ο.κ. Αυτήν ακριβώς την εικόνα είχε και η Εξεταστική Επιτροπή για τη Siemens, σχετικά με το δίκτυο «Οσβαλντ», αλλά η υπόθεση δεν διερευνήθηκε μέχρι τέλους (!).

Ιδού τι αναφερόταν στο πόρισμά της γι’ αυτό: «Ο Οσβαλντ δεν περιοριζόταν στη διαχείριση των λογαριασμών του Πρόδρομου Μαυρίδη (σ.σ.: εκ των βασικών χειριστών των “μαύρων” ταμείων της Siemens στην Ελλάδα, όταν επικεφαλής της Siemens Hellas ήταν ο -έχων βρει καταφύγιο στη Γερμανία- Μιχάλης Χριστοφοράκος). Είχε επίσης συστήσει στην Ελλάδα ένα δίκτυο υπό την εποπτεία του, ώστε αν κάποιος ήθελε να μεταφέρει χρήματα στο εξωτερικό χωρίς να αφήσει ίχνη της συναλλαγής προσέτρεχε σε αυτόν και παρέδιδε τα χρήματα μετρητά σε ενδιάμεσους. Οι ενδιάμεσοι παρέδιδαν τα μετρητά στον Οσβαλντ και αυτός στον Πρόδρομο Μαυρίδη, ο οποίος τα διαχειριζόταν για το χρηματισμό των Ελλήνων κρατικών υπαλλήλων. (…) Έτσι ικανοποιούσε τον σκοπό του εκμεταλλευόμενος τη βούληση διαφόρων προσώπων να εξαγάγουν κεφάλαια με αδιαφανή τρόπο και χωρίς τον έλεγχο των ελεγκτικών μηχανισμών της Τραπέζης της Ελλάδος, σε λογαριασμούς τους σε τράπεζες του εξωτερικού. Το δίκτυο που υποστήριζε αυτήν τη διαδικασία στην Ελλάδα απαρτιζόταν, σύμφωνα με Οσβαλντ (σ.σ.: κατάθεση στις ελβετικές Αρχές), από χρηματιστές, δικηγόρους, τραπεζίτες και επιχειρηματίες. Ενεργό ρόλο στο συντονισμό του σχεδίου αυτού έπαιζε ο ίδιος ο Οσβαλντ, ο οποίος ομολογεί ότι ερχόταν στην Ελλάδα τρεις έως τέσσερις φορές το χρόνο».

Ο «πατέρας»

Τον Λυγινό, επίσης, ο Κάντας συνδέει με τον ονομαζόμενο «πατέρα» της μίζας στην Αθήνα. Ποιος είναι αυτός; Σύμφωνα με την κατάθεσή του, ο Λυγινός φέρεται να είπε ο ίδιος στον Αν. Κάντα, σε συνάντηση που είχαν στο γραφείο του Ευσταθίου «στην οδό Πλουτάρχου», ότι πρόκειται για «παλιό πολιτικό, καλό φίλο, αλλά και άπληστο». Μάλιστα, ο ίδιος ο τραπεζίτης φέρεται να είπε ότι θα «πεταχτεί, από το γραφείο του Ευσταθίου», σε διπλανή γειτονιά (!) για να δει τον «πατέρα». Ο Κάντας υποστηρίζει ότι δεν γνωρίζει ποιος είναι ο συγκεκριμένος πολιτικός και ανέφερε ότι, «όταν είδα τον Λυγινό στη Γενεύη τον Μάρτη του 2008, τον ρώτησα ποιος πολιτικός ήταν ο “πατέρας”, αλλά δεν μου τον κατονόμασε».

Θανάσης Αργυράκης, στον «Τύπο της Κυριακής»

Διαβάστε περισσότερα