Σχέδιο: Δημοσιογραφικός... μεσαίωνας

Με πρωτοσέλιδο άρθρο στο “Βήμα”, το οποίο οι πληροφορίες κάνουν λόγο ότι έχει γραφτεί από τον ίδιο τον εκδότη του ιστορικού συγκροτήματος, τον Σταύρο Ψυχάρη, ανακοινώνεται το κλείσιμο του ΔΟΛ και δηλώνεται αδυναμία να βγουν από Δευτέρα οι εφημερίδες «Τα Νέα» και το «Βήμα». Θα ανασταλεί επίσης η λειτουργία των ιστοσελίδων και του ραδιοφώνου.

Κανείς δεν γνωρίζει αν θα συμβεί πράγματι κάτι τέτοιο. Πολλοί δεν το πιστεύουν λέγοντας ότι δεν μπορεί να κλείσει το σημαντικότερο συγκρότημα τύπου στην Ελλάδα

Πολλοί εκτιμούν ότι πρόκειται για ένα ακόμη «παιχνιδάκι» του Σταύρου Ψυχάρη που θέλει να πιέσει καταστάσεις. Άλλωστε, με τον Μουλόπουλο επιτηρητή ο ΣΥΡΙΖΑ έχει γνώση του τι συμβαίνει στον ΔΟΛ και σίγουρα δεν θα ξαφνιαστεί με τις εξελίξεις, όποιες κι αν είναι αυτές.

Φημολογείται ότι δεν επετεύχθη συμφωνία με τις τράπεζες για να μπει ο επιχειρηματίας Ιβάν Σαββίδης στο συγκρότημα αλλά με κούρεμα στα δάνεια της τάξης του 70%-80%. Ποιος τραπεζίτης θα ήταν τρελός για να υπογράψει μια τέτοια συμφωνία όταν δεν έχει καν ψηφιστεί το ακαταδίωκτο για τα στελέχη που προχωρούν σε αναδιαρθρώσεις δανείων;

Λέγεται επίσης ότι ο Ιβάν Σαββίδης προωθούνταν ως λύση από τον Φλαμπουράρη, αν και άλλες πληροφορίες αναφέρουν ότι ο «εκλεκτός» της κυβέρνησης είναι ο Φώτης Μπόμπολας. Αν η συμφωνία όντως έχει σπάσει και ο Ψυχάρης ανακοινώσει το λουκέτο, τότε δημιουργούνται νέα δεδομένα. Το πρώτο είναι ότι θα γίνει εκκαθάριση με κλειστά τα μέσα κι όχι εν λειτουργία όπως ήθελαν κάποιοι χωρίς να βάζουν φράγκο για να πληρώνουν τα έξοδα.

Το δεύτερο είναι ότι οι τίτλοι, το βασικό περιουσιακό στοιχείο του ΔΟΛ, θα περάσουν στις τράπεζες οι οποίες και θα βρουν κάποιον να τους αγοράσει. Κι εδώ νομίζουμε ότι είναι όλο το κόλπο. Γιατί να μπει ο Σαββίδης, ο Μπόμπολας ή όποιος άλλος επιχειρηματίας τώρα, να πρέπει να βάλει λεφτά και να περιμένει κουρέματα όταν μπορεί να διεκδικήσει κοψοχρονιά τους τίτλους σε λίγους μήνες; Με τον να μην εκδίδονται οι εφημερίδες και να μη λειτουργεί γενικότερα το συγκρότημα είναι αυτονόητο ότι χάνει και την αξία του. Έτσι κι αλλιώς οι τράπεζες είναι μονά – ζυγά χαμένες. Είτε κάνουν κούρεμα που δεν μπορούν γιατί θα τους κράξει ο κόσμος είτε πουλήσουν τους τίτλους σε χαμηλή τιμή. Θα προτιμήσουν το δεύτερο, όπως όλα δείχνουν, προκειμένου να γλιτώσουν την κατακραυγή.

Φημολογείται ότι ο εκλεκτός του Παππά και του Τσίπρα, ο Μπόμπολας θα διεκδικήσει τους τίτλους, έχει καταθέσει ένα σχέδιο που λέει ότι πρέπει να υπάρξει απομείωση του δανεισμού, να απολυθούν 300 άτομα συνολικά και από τα δύο μαγαζιά και να βγαίνουν όλες οι εφημερίδες με αυτόν σε ρόλο manager. Τώρα πώς μπορεί να γίνει αυτό από κάποιον που χρωστά 4 μήνες στους ήδη εργαζόμενους στον Πήγασο αυτό είναι άλλο κόλπο.

Υπάρχει και μια φήμη που λέει ότι το μαγαζί κλείνει για να ανοίξει τάχιστα παραδίπλα και χωρίς βάρη του παρελθόντος. Ίσως κάποιο κόλπο του Ψυχάρη για να γλιτώσει τα υπέρογκα δάνεια αλλά να συνεχίσει να το παίζει εκδότης. Θα το δούμε σύντομα.

Το ποιος φταίει για την εξέλιξη αυτή, έχουν γίνει πλείστες αναλύσεις. Η ουσία είναι ότι αν ο Ψυχάρης ήθελε να σώσει το μαγαζί του θα έβαζε λεφτά. Δεν μπορεί γιατί τα έχει σε οφ σορ ή κάπου απ’ όπου δεν μπορεί να τα «σηκώσει»; Αυτό είναι δικό του πρόβλημα. Αυτός έφερε τον ΔΟΛ στην κατάσταση που βρίσκεται, αυτός έπρεπε να βρει τη λύση κι όχι να γλείφει πότε τον Σαμαρά ως πρωθυπουργό, πότε τον Γ. Παπανδρέου, πότε τον Τσίπρα και πότε τον Μητσοτάκη. Είχε μάθει η «γριά στα σύκα» που λέει κι ο λαός, δηλαδή έμαθε ότι οι πολιτικοί θα του έκαναν το χατίρι, θα του έκαναν μια γενναία ρύθμιση, θα έβγαινε και κανένα ομολογιακό δάνειο με ενέχυρο το κτίριο ή τους τίτλους για πολλοστή φορά και η ζωή θα συνεχιζόταν. Τα δάνεια θα ήταν στο Θεό, απλήρωτα και με τις τράπεζες χαμένες, οι εργαζόμενοι θα έβαζαν πλάτη απλήρωτοι επί μήνες και ο ΔΟΛ θα συνέχιζε να κάνει πολιτικό παιχνίδι.

Το τέλος του ΔΟΛ, με όποιο τρόπο κι αν γίνει, είναι τέλος εποχής για το χώρο των μέσων ενημέρωσης. Δυστυχώς υπάρχουν πολλοί μπαταχτσήδες, πολλοί απίθανοι τύποι που βγάζουν εφημερίδες τζάμπα ή με δανεικά κι αγύριστα και πολλά… συγκροτήματα που πληρώνονται αδρά από επιχειρηματίες κι εφοπλιστές. Ο κόσμος των μίντια δεν είναι αγγελικά πλασμένος και γίνεται ακόμη χειρότερος όταν μπλέκονται κόμματα και κυβερνήσεις.

Διαβάστε περισσότερα