Παράταση του Μνημονίου - Αυτό θα είναι το «Βατερλώ» του Τσίπρα

Το αποκαλυπτικό δημοσίευμα της WSJ για το σχέδιο παράτασης του υπάρχοντος προγράμματος, μπορεί να απορρίφθηκε από τον Αλέξη Τσίπρα, ωστόσο, δείχνει προς τα πού θα πάει τελικά η συμφωνία με τους δανειστές. Αυτό που πλέον συζητείται στη διαπραγμάτευση έχει ως βάση έναν συμβιβασμό ο οποίος θα είναι προσωρινός και θα θέτει την ελληνική οικονομία σε ομηρεία.

Ό,τι χειρότερο δηλαδή για την κυβέρνηση η οποία επεδίωκε ενιαία συμφωνία που θα περιλάμβανε και

Αν γίνει η παράταση του προγράμματος μέχρι του χρόνου τον Μάρτιο ή μέχρι το φθινόπωρο με έξτρα χρηματοδότηση για να μη χρεοκοπήσει η χώρα και με συγκεκριμένους όρους, αυτό θα το δούμε σύντομα. Ενδεχομένως να συζητηθεί την Τετάρτη με Μέρκελ και Ολαντ. Ουσιαστικά θα πρόκειται για ένα σχέδιο που θα επιβληθεί στην Αθήνα και θα είναι πραγματικά το take it or leave it προκειμένου να μην υπάρξει χρεοκοπία εντός του ευρώ.

Η κυβέρνηση κατάφερε να απομονώσει στα διεθνή φόρα την Ελλάδα, αποδυνάμωσε τη διαπραγματευτική της ικανότητα, προκάλεσε ανεπανόρθωτη ζημιά στην οικονομία και πήγε να απαιτήσει λύση με την πλάτη στον τοίχο. Λίγες ημέρες πριν από την ολοκλήρωση και της παράτασης του προγράμματος, στις 30 Ιουνίου, και με χαμένο το χρόνο από την 20η Φεβρουαρίου και μετά, ο πρωθυπουργός και η ομάδα της χαράς ζητούν συμβιβασμό χωρίς να υπάρχουν άλλα περιθώρια.

Μέσα σ’ αυτό το κλίμα απομόνωσης μόνο ένας συμβιβασμός που δυστυχώς θα έχει επώδυνες πλευρές για την Ελλάδα, είναι εφικτός. Και η αποκάλυψη της αμερικανικής εφημερίδας δίνει το στίγμα για το που πάει η διαπραγμάτευση.

Αυτό που φαίνεται είναι ότι πάμε σε μια συμφωνία σε πολλές φάσεις, με πρώτη τώρα η οποία θα προβλέπει και την παράταση του προγράμματος. Για όσους δεν το καταλαβαίνουν, θα πρόκειται για νέα παράταση του Μνημονίου μόνο που αυτή τη φορά θα υπάρχουν δύο διαφορές σε σχέση με την προηγούμενη παράταση. Η πρώτη είναι ότι θα προβλέπει πολύ σκληρά μέτρα, όπως ΕΝΦΙΑ, ΦΠΑ, έκτακτες εισφορές και άλλα εισπρακτικού τύπου θέματα.

Και η δεύτερη είναι ότι η Ελλάδα θα πάρει χρήματα για να μην καταρρεύσει. Θα είναι πιθανότατα τα 10,9 δις ευρώ του ΤΧΣ τα οποία δεν θα χρειαστούν την έγκριση των κοινοβουλίων των ευρωπαϊκών χωρών. Δεν είναι πρόσθετη χρηματοδότηση δηλαδή για να απαιτείται η ψήφος από τους βουλευτές των χωρών – μελών, διαδικασία που θα ήταν χρονοβόρα και θα είχε πολλά προβλήματα για να περάσει.

Με τα λεφτά αυτά η Ελλάδα θα μπορεί να πληρώσει τις επόμενες δόσεις και να μην χρεοκοπήσει και μαζί με τα 7,5 δις από τις προηγούμενες δόσεις να μπει σε κάποιο δρόμο.

Αλλά το ξεκαθαρίζουμε: Αυτή η συμβιβαστική λύση είναι στην ουσία παράταση του Μνημονίου, η Ελλάδα δηλαδή θα συνεχίσει να είναι σε έλεγχο, με τρόικες, αξιολογήσεις κ.λπ.

Αλλά δεν τελειώνουμε εδώ. Μετά την παρέλευση των μηνών της παράτασης, είτε δηλαδή είναι μέχρι το φθινόπωρο, είτε μέχρι τον επόμενο Μάρτιο, θα πρέπει να γίνει η συζήτηση για την επιπλέον χρηματοδότηση που θα χρειαστεί η Ελλάδα τα επόμενα χρόνια. Ο Ρουμπινί χθες μίλησε για 30-40 δις ευρώ, κάποιοι μιλούν για 20-30 δις ευρώ αλλά όπως και να έχει πρόκειται για ένα τεράστιο ποσό.

Για να δοθούν αυτά τα χρήματα θα πρέπει να υπογραφεί νέο πρόγραμμα, νέο memorandum με τους δανειστές. Θα το πουν μνημόνιο στο εξωτερικό και «αναπτυξιακό σχέδιο» στην Ελλάδα; Όπως και να το πουν θα πρόκειται για την… σκληρή πραγματικότητα τα επόμενα χρόνια για τους Έλληνες και μεγάλο μέρος της ευθύνης το έχει η παρούσα κυβέρνηση. Μια πραγματικότητα που θα έχει απολύσεις, μειώσεις συντάξεων, περικοπές στις δημόσιες δαπάνες. Θα έχει και αναπτυξιακή προοπτική όμως για να μπορέσει η Ελλάδα να πάρει μπροστά θα χρειαστούν μερικά χρόνια.

Όλο αυτό το σενάριο είναι εφιάλτης για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που εξελέγη με την υπόσχεση ότι τα μνημόνια τελειώνουν κι ότι ξεκινά ο… αριστερός παράδεισος της Ελλάδας. Γι’ αυτό και η απόρριψη του σχεδίου από τον Τσίπρα, όμως, με το πιστόλι στον κρόταφο ίσως να μην υπάρχουν άλλες διέξοδοι.

Υπό αυτές τις συνθήκες δεν αποκλείεται να έχουμε ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις και να επανέλθουν τα σενάρια των εκλογών. Διότι η κυβέρνηση θα είναι αδύνατον πολιτικά, όπως κι αν τη βαφτίσει τη συμφωνία, να περάσει χωρίς απώλειες. Επομένως θα μπορούσε είτε να προσφύγει στον ελληνικό λαό με όλα τα νέα δεδομένα είτε να προχωρήσει σε μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας η οποία θα αναλάβει να υλοποιήσει την ενδιάμεση συμφωνία ή συμφωνία – γέφυρα και να διαπραγματευτεί σε μερικούς μήνες το τελικό σχέδιο σωτηρίας και διευθέτησης του χρέους.

Αυτό που θα έπρεπε να έχει γίνει δηλαδή εδώ και μήνες αλλά το κόμμα της χαράς κατάφερε να διαλύσει τα πάντα και να θυσιάσει τις… θυσίες πέντε ετών.

Διαβάστε περισσότερα