Πανηγυρίζουν... για το κλείσιμο των συνόρων και τα νέα σκληρά μέτρα

Χαρές και πανηγύρια στην κυβέρνηση. Έριξαν τα τείχη να υποδεχθούν τους «απόβλητους» δανειστές. Αυτοί που άκουγαν τρόικα και έβγαζαν σπυριά είναι τώρα οι πιο θερμοί υποστηρικτές τους. Περιμένουν πώς και πώς να έρθει η Δρακουλέσκου και τα άλλα παιδάκια των Θεσμών. Και ποιοι; Αυτοί που φώναζαν γερμανοτσολιάδες, έβριζαν μέσα στη Βουλή και έκαναν επεισόδια στους δρόμους τώρα ικετεύουν την Άνγκελα και τον «ανάπηρο» (όπως τον είχαν χαρακτηρίσει κάποτε) Σόιμπλε.

Άραγε θα ζητήσουν συγγνώμη από την προηγούμενη κυβέρνηση; Άραγε θα πάει στη Βουλή ο... επίτιμος καθηγητής του πανεπιστημίου της Σμύρνης πλέον, Αλέξης Τσίπρας, να πει στον Σαμαρά, τον Βενιζέλο, τον Στουρνάρα και τους άλλους: «Συγγνώμη, ρε παιδιά, μ' έφαγε η αριστερίλα μου, έκανα λάθος και σας αναγνωρίζω ότι σώσατε τη χώρα»;

Σιγά μην πάει ένας άνθρωπος εγωπαθής, ωφελιμιστής, πολιτικός τυχοδιώκτης να πει ότι έκανε λάθος. Τώρα που η τρόικα είναι εδώ και ξεκινά ο τελικός γύρος της διαπραγμάτευσης, καλό είναι να βάλουν τα κεφάλια κάτω και να σοβαρευτούν. Αν αρχίσουν τις βαρουφάκειες ανοησίες θα έχουμε θέμα. Αν υπάρξουν καθυστερήσεις και πάμε στο Μάιο... καήκαμε.

Φαίνεται, όμως, ότι δε βάζει μυαλό ούτε η κυβέρνηση αλλά ούτε και οι παπαγάλοι της ενημέρωσης που σιτίζονται από τον ΣΥΡΙΖΑ. Αν δει κανείς τα δημοσιεύματα σήμερα θα πει ότι λύθηκε η υπόθεση του χρέους. Ότι ο Τσίπρας, μαζί με την τεράστια επιτυχία να... κρατήσει κλειστά τα σύνορα ελάφρυνε και το χρέος. Αβε Καίσαρα, τέτοιες χαρές είχαμε να ζήσουμε από τις Συνθήκες που υπέγραφε ο Ελευθέριος Βενιζέλος.

Όμως, η πραγματικότητα δεν είναι αυτή που θέλουν να παρουσιάσουν κάποιοι. Η συζήτηση για το χρέος, όποτε κι αν ανοίξει θα έχει πολλά προαπαιτούμενα, θα είναι ουσιαστικά συνδεδεμένη με ένα τέταρτο μνημόνιο. Θα προβλέπονται πολύ σκληρά μέτρα προκειμένου να συναινέσουν οι δανειστές όχι σε κούρεμα αλλά σε μια ελάφρυνση μέσω επιμήκυνσης των δόσεων. Τη συμφωνία του 2012 θα εφαρμόσουν... άμποτε αλλά με πολύ σκληρούς όρους. Αυτό πέτυχε ο Τσίπρας και το οικονομικό επιτελείο της συμφοράς. Και για να μην έχουμε καμιά διαφορετική αντίληψη ήρθε ο Σόιμπλε για να μας προσγειώσει λέγοντας ότι η συζήτηση θα είναι θέμα πρεστίζ κι όχι ουσίας. Απλά τα πράγματα. Ο Σόιμπλε μας λέει ότι αν δεν κάνουμε μεταρρυθμίσεις, οι οποίες μεταφράζονται και σε περικοπές, δηλαδή απολύσεις, μειώσεις, λουκέτα κ.λπ. καλό είναι να ξεχάσουμε ουσιαστική ελάφρυνση του χρέους.

Αυτή είναι η αλήθεια όσο κι αν κάποιοι θέλουν να μας πείσουν ότι η κυβέρνηση σημειώνει επιτυχίες. Μα για ποια επιτυχία μπορεί να μιλά όταν η αξιολόγηση έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί από τον Νοέμβριο και με πολύ μικρότερες συνέπειες για τους πολίτες;

Κι εν πάση περιπτώσει, αν αυτή η κυβέρνηση δεν ήταν εγκληματική επί ένα χρόνο και ακολουθούσε το πρόγραμμα Σαμαρά, η Ελλάδα αυτή τη στιγμή θα μπορούσε να είναι στη θέση της Κύπρου. Να έχει βγει από το μνημόνιο, να συζητά για το χρέος και να έχει πάρει μια ομαλή δημοσιονομική πορεία.

Το έγκλημα ίσως να μην είναι ότι θα κλείσουμε τη συμφωνία με τους δανειστές, αλλά ποιο θα είναι το τίμημα. Θα είναι 300-500 χιλιάδες πρόσφυγες στην ελληνική επικράτεια; Θα είναι μέτρα που δεν μπορεί να αντέξει η ελληνική κοινωνία; Ή θα είναι και τα δύο και η Ελλάδα δεν θα σηκώσει κεφάλι;

Ας αναρωτηθούμε όλοι που θα ήταν η χώρα αν δε γίνονταν εκλογές πέρυσι κι αν ο Τσίπρας είχε την υπομονή να κατακτήσει την εξουσία λίγους μήνες μετά. Ας αναρωτηθούμε πώς θα ήταν η πατρίδα αν ο Σαμαράς συνέχιζε το δρόμο που είχε πάρει η χώρα.

Διαβάστε περισσότερα