Οι όμορφες εφεδρείες όμορφα καίγονται…

Είμαστε πλέον λίγες μέρες πριν τις εκλογές. Τις εκλογές τις οποίες το πολιτικό σύστημα προσπάθησε με κάθε τρόπο να αποφύγει όπως δείχνουν τα γεγονότα του τελευταίου έτους. Γιατί σε αυτές τις εκλογές το πολιτικό σύστημα υποχρεώνεται να πληρώσει ένα πανάκριβο τίμημα.

Στην Ελλάδα της ύφεσης τα τελευταία

δύο χρόνια το πολιτικό προσωπικό έχει υποστεί τεράστια φθορά επωμιζόμενο, αναμφισβήτητα και δίκαια, τις ευθύνες για το οικονομικό βατερλό της χώρας. Και κυρίως το βάρος επωμίζεται το ΠΑΣΟΚ και το ενοχικό κομμάτι της δεξιάς που προσπάθησε να γίνει ΠΑΣΟΚ στη θέση του ΠΑΣΟΚ. Το κομμάτι αυτό το οποίο αποτέλεσε τη ραχοκοκκαλιά της Μεταπόλιτευσης και το οποίο ομνύει στο όνομα αυτής.

Τα πρόσωπα της Μεταπολίτευσης ταχύτατα αποδομούνται και χάνουν το κύρος τους όπως και οι πρακτικές τους.  Ο Α. Τσοχατζόπουλος είναι στον ανακριτή, η Ν. Μπακογιάννη κατηγορούμενη για το ποθεν έσχες, ο Θ. Πάγκαλος τερμάτισε την πολιτική του καριέρα, πολλά άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ δεν κατέρχονται επίσης στις εκλογές ή βρίσκονται αντιμέτωπα με το φάσμα της αποτυχίας εκλογής. Ο Γ. Σουφλιάς, ο Γ. Αλογοσκούφης, ο Γ. Βουλγαράκης, ο Θ. Ρουσσόπουλος, ο Δ. Σιούφας, ο Κ. Χατζηγάκης και άλλοι βρίσκονται εκούσια ή ακούσια εκτός της εκλογικής μάχης. Όλοι τους στελέχη με μακροχρόνια ή κρίσιμη παρουσία σε θέσεις κλειδιά στη λειτουργία της μεταπολιτευτικής Ελλάδας.

Ταυτόχρονα τα λιγότερα προβεβλημένα στελέχη, κατά κύριο λόγω οι βουλευτές, καλούνται να αναλάβουν το ρόλο της στήριξης του πολιτικού συστήματος. Ρόλο τον οποίο είναι αμφίβολο αν θα καταφέρουν να παίξουν. Και τις θέσεις τους σαν χαμηλότερου βεληνεκούς πολιτικά πρόσωπα καλούνται να πάρουν πολλοί άλλοι νεοσσοί του συστήματος, όχι απαραίτητα νέοι σε ηλικία, αλλά εμποτισμένοι με τις μεθόδους και τις πρακτικές του μεταπολιτευτικού πολιτικού τοπίου. Οι οποίοι είναι επίσης εξαιρετικά αμφίβολο αν θα τα καταφέρουν.  Το πιθανότερο είναι να αποτύχουν στην αποστολή τους.

Η Μεταπολίτευση ρίχνει στη μάχη τις τελευταίες τις εφεδρείες σε μια τελευταία προσπάθεια να διατηρήσει το ίδιο status quo στην πολιτική ζωή, σε μια τελευταία προσπάθεια να κρατηθεί στη ζωή. Οι εφεδρείες αυτές, σε αυτό το πολιτικό σκηνικό, το πιθανότερο είναι να γίνουν παρανάλωμα του πυρός. Μετά από αυτές τις εκλογές, η Μεταπολίτευση με στελέχη άπειρα, άκαπνα στη ζωή (μιας και είναι άτομα που δεν αντιμετώπισαν τις πραγματικές δυσκολίες της ζωής, κυρίως στον επαγγελματικό στίβο) μάλλον δεν θα καταφέρει να συνεχίσει την ύπαρξή της και πιθανότατα θα δώσει τη θέση της σε ένα άλλο πολιτικό σύστημα, αυτο το οποίο θα αποκαλέσουμε Νέα Μεταπολίτευση.

Οι δυνάμεις του χθες είναι ακόμα αρκετά ισχυρές έτσι ώστε να μπορούν να δώσουν αυτή την τελευταία μάχη από καλή θέση αξιοποιώντας το πλεονέκτημά τους να έχουν ακόμα ισχυρά ερείσματα μέσα στον κομματικό μηχανισμό τις Ν.Δ, ασχέτως αν τα ερείσματά τους αυτά υπέστησαν συντριπτικό πλήγμα τον Νοέμβριο του 2009 με την εκλογή του Α. Σαμαρά στην προεδρία της Ν.Δ. Και συνεχίζουν να χάνουν την ισχύ τους από τη στιγμή που το