Οι Ευρωπαίοι θα γίνουν Γερμανοί, θέλουν δεν θέλουν

Η προσπάθεια για μια γερμανική Ευρώπη άρχισε το 1914, απέτυχε δυο φορές, και σήμερα ολοκληρώνεται με την νίκη της Γερμανίας, έναν ολόκληρο αιώνα μετά.

Η Ευρώπη την οποία έχασε ο Κάιζερ το 1914, και που κατέστρεψε ο Χίτλερ το 1945, έχει επιτέλους κατακτηθεί από την καγκελάριο Μέρκελ, χωρίς να πέσει ούτε ένας πυροβολισμός.

Ή έτσι τουλάχιστον ισχυρίζονται οι ευρωπαϊκές εφημερίδες. Που μιλάνε για ένα Τέταρτο Ράιχ, και για τους αλαζονικούς νέους ναζί Gauleiters, οι οποίοι υπαγορεύουν τους όρους τους στους Ευρωπαίους

Κάποιες γελοιογραφίες απεικονίζουν Γερμανούς με σβάστικες, να χαιρετούν ναζιστικά, και να θέτουν κανόνες συμπεριφοράς για τους υποτιθέμενους «κατώτερους» λαούς.

Εκατομμύρια τρομοκρατημένοι Ιταλοί, Ισπανοί, Έλληνες, Πορτογάλοι, και άλλοι Ευρωπαίοι σπεύδουν να μεταφέρουν τα χρήματά τους στις γερμανικές τράπεζες στον ρυθμό των $15 δισεκατομμυρίων το μήνα.

Επαφίεται πλέον στην κρίση της  πλούσιας από το ευρώ Μέρκελ, να καθορίσει ποια ευρωπαϊκά κράτη θα συνεχίσουν να παραπατάνε με γερμανικά δάνεια, και ποια θα χρεοκοπήσουν, επιστρέφοντας σε συνθήκες διαβίωσης του 1950.

Η ανήσυχη Γαλλία, όπως πολλές φορές στο παρελθόν, έτσι και τώρα επιδεικνύει μια σχιζοφρενική συμπεριφορά, άλλοτε επιτιθέμενη στη Βρετανία που την εγκατέλειψε , και άλλοτε κολακεύοντας την Γερμανία για να την ηρεμήσει.

Οι ανησυχίες του 1989, των Margaret Thatcher και  François Mitterrand σε σχέση με την γερμανική επανένωση, αποδείχτηκαν αληθινές.

Πως έγινε και  το μεγάλο όνειρο της «νέας Ευρώπης»,  καταλήξει 20 χρόνια μετά σε ένα γερμανικό προτεκτοράτο, ειδικά αν ληφθεί υπόψη ο στόχος της ΕΕ να εξουδετερώσει τις γερμανικές φιλοδοξίες μέσω ενός νέου πανευρωπαϊκού υπερκράτους;

Πάντως όχι με τα όπλα. Η Βρετανία πολεμά σε ολόκληρο τον πλανήτη, από την Λιβύη ως το Ιράκ. Η Γαλλία διαθέτει πυρηνικά. Η Γερμανία όμως μένει εντός συνόρων, χωρίς πυρηνικά, χωρίς αεροπλανοφόρα, και χωρίς καμιά στρατιωτική βάση πουθενά αλλού.

Η Γερμανία έριξε σχεδόν $2 τρις δικά της χρήματα στην αναδόμηση της Αν. Γερμανίας, χωρίς καμιά εξωτερική βοήθεια. Στη Νότια Ευρώπη, βλέπουμε παντού νέους δρόμους, γέφυρες, σιδηρόδρομους, στάδια, και αεροδρόμια, με χρηματοδότηση από τις γερμανικές τράπεζες, και με επιδοτήσεις από την γερμανική κυβέρνηση.

Πληθυσμιακά αν το δούμε, κάπου 120 εκατομμύρια Έλληνες, Ιταλοί, κλπ. εκλιπαρούν 80 εκατομμύρια Γερμανούς να τους σώσουν.

Μόλις 65 χρόνια πριν, το Βερολίνο ήταν ισοπεδωμένο, το Αμβούργο καμένο, και το Μόναχο διαλυμένο, κάτι που δεν έπαθαν η Αθήνα, η Ρώμη, η Μαδρίτη, ή η Λισσαβόνα.

Στην πραγματικότητα, ο γερμανικός εθνικός χαρακτήρας, που εδώ και 500 χρόνια προκαλεί θαυμασμό και φόβο στην ευρωπαϊκή ιστορία και λογοτεχνία, είναι το στοιχείο που οδήγησε στη σημερινή γερμανοποίηση της Ευρώπης. Τείνουμε να αντιδρούμε όταν ακούμε τον όρο εθνικός χαρακτήρας, εξαιτίας των εφιαλτών του παρελθόντος. Καμία όμως πολιτικά ορθή εξήγηση δεν μπορεί να μας λύσει την απορία του πως γίνεται και το αμερι