Οι ανεκπλήρωτες υποσχέσεις της κλιματικής αλλαγής

Όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα στο Κατάρ, όπου άρχισε τη Δευτέρα στη Ντόχα η 18η διάσκεψη του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή. Στη διάσκεψη συμμετέχουν εκπρόσωποι από περίπου 190 χώρες που επιθυμούν να σημειωθεί πρόοδος στις δύσκολες διαπραγματεύσεις για τον περιορισμό των εκπομπών αερίων που ευθύνονται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Είναι όμως όντως στραμμένα όλα τα βλέμματα στο Κατάρ; Μετά από τη βαθιά απογοήτευση από τη Διάσκεψη στο Ρίο τον περασμένο Ιούνιο, όταν τα έθνη πάλεψαν  με τις σχετικές προκλήσεις της αειφόρου ανάπτυξης,

όλο και περισσότεροι άνθρωποι μπορεί να αγνοούσαν αυτές τις συζητήσεις. Παρόλα αυτά, στη Ντόχα, η αργοκίνητη παγκόσμια πολιτική θα προσπαθήσει να καταστρώσει σχέδια για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή σε αυτήν.

«Η διάσκεψη αυτή δεν είναι απλώς διαδικαστική, μπορεί επίσης να επιφέρει σημαντικές πολιτικές αλλαγές» δήλωσε ο Μάρτιν Κάιζερ, επικεφαλής της Διεθνούς Πολιτική για το Κλίμα της Greenpeace.
Μια σημαντική συζήτηση κατά τη διάρκεια του συνεδρίου που θα διαρκέσει δύο εβδομάδες –έως 7 Δεκεμβρίου- θα επικεντρωθεί σε μια νέα συμφωνία ανταλλαγής εκπομπών αερίων, καθώς το περίφημο, ελαττωματικό Πρωτόκολλο του Κιότο λήγει το τρέχον έτος.

Αλλά πόσα από όσα έχουν συζητηθεί – ακόμη και ως προς τις φαινομενικά «εύκολες» δεσμεύσεις όπως η ενίσχυση προς τις φτωχές χώρες – έχουν πραγματικά εκπληρωθεί; Δεν είναι πολλά, λέει μια έκθεση που θα κυκλοφορήσει σήμερα από ένα βρετανικό think tank. Μερικές από τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου έχουν αποτύχει να τηρήσουν όλες τις οικονομικές δεσμεύσεις τους σε μερικές από τις φτωχότερες του κόσμου. Η Ευρωπαϊκή Ένωση και εννέα χώρες δεσμεύτηκαν να δώσουν περίπου 30 δισ. ευρώ στο πλαίσιο του άμεσου προγράμματος χρηματοδότησης που εποπτεύεται από την σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή στην Κοπεγχάγη, πριν από τρία χρόνια.

«Η μεγαλύτερη έκπληξη είναι ότι οι χώρες που έδωσαν τα χρήματα δεν τα παρακολούθησαν με κάποιο σημαντικό τρόπο» δηλώνει ο Saleemul Huq, ένας από τους συντάκτες της μελέτης The Eight Unmet Promises of Fast-Start Climate Finance (Οι οκτώ ανεκπλήρωτες υποσχέσεις της άμεσης κλιματικής χρηματοδότησης). Σύμφωνα με την έκθεση του Διεθνούς Ινστιτούτου για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη – η οποία επίσης εξέτασε κατά πόσον τα έθνη έδιναν αρκετά, αν τα κεφάλαια ήταν δάνεια ή επιχορηγήσεις και αν πήγαν υπέρ της βελτίωσης ή της προσαρμογής – η διαφάνεια είναι ανύπαρκτη, όσον αφορά κεφάλαια που δεσμεύτηκαν για την καταπολέμηση της παγκόσμιας αλλαγής του κλίματος. Ο κ. Huq κατηγορεί την τάση των μεγάλων χωρών- δωρητών για τη διοχέτευση κεφαλαίων μέσω τρίτων φορέων, όπως η USAID στην περίπτωση των Ηνωμένων Πολιτειών.

Από τα 30 δις. δολάρια που δεσμεύτηκαν από το πρόγραμμα, πολύ λίγα έφτασαν πραγματικά στις δικαιούχες χώρες. Ακόμα λιγότερα έφτασαν σε έργα προσαρμογής στις φτωχές χώρες, οι οποίες αισθάνονται δυσανάλογα τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, σύμφωνα με τον κ. Huq. Η χρηματοδότηση, η οποία επρόκειτ