Ο Σαμαράς στην αντεπίθεση

Το «ξεβράκωμα» των εθνικοσοσιαλιστών ξεκίνησε ήδη και αναμένεται σύντομα να οδηγήσει αρκετούς σώφρονες αλλά απελπισμένους ανθρώπους που μέσα στην οικονομική τους παραζάλη τους εμπιστεύτηκαν προς στιγμήν, να αναθεωρήσουν την στάση τους. Όσοι μείνουν μετά από τα τελευταία γεγονότα να υποστηρίζουν το εν λόγω μόρφωμα, θα αξίζουν αναμφισβήτητα και οι ίδιοι τον τίτλο του νεοναζί και θα τον έχουν κερδίσει με το σπαθί τους (ή μάλλον με το …. στιλέτο τους!).

Όταν τελειώσει με δαύτους ο Πρωθυπουργός, είμαι

βέβαιος πως θα στραφεί προς εκείνες τις συνιστώσες του ΝΕΟΥ ΠΑΣΟΚ (λέγε με ΣΥΡΙΖΑ), που εξακολουθούν να πιστεύουν πως υπάρχει «νόμιμη βία» εκτός της θεσμικής βίας της δημοκρατικής Πολιτείας μέσω των θεσμοθετημένων οργάνων της και στην βάση και μόνο της προστασίας της τιμής, της ζωής και της περιουσίας των πολιτών της. Όλοι αυτοί που θεωρούν «οικιακά είδη» τον πάσης φύσεως «εξοπλισμό μάχης» που ζώνονται οι κουκουλοφόροι στις πορείες και οι μπαχαλάκηδες στις καταλήψεις, θα υποχρεωθούν σύντομα μαζί με τους προστατευόμενούς τους να απολογηθούν για την πολιτική τους.

Το βαθύτερο νόημα της θεωρίας του Χ. Λαζαρίδη για τα δύο άκρα είναι πως δεν υπάρχει «κακή» ναζιστική βία και «καλή» αναρχομπαχαλική βία. Κάθε είδους βία είναι αποκρουστική, καταδικαστέα και παράνομη και τα μεν δημοκρατικά πολιτικά κόμματα οφείλουν να την καταδικάζουν απερίφραστα και χωρίς «αστερίσκους» και συμψηφισμούς, τα δε θεσμοθετημένα πολιτειακά όργανα (αστυνομία κλπ) να την πατάσσουν αμείλικτα άμα τη εμφανίσει. Όποιος κάνει πως δεν το καταλαβαίνει αυτό, είναι βαθιά μέσα του και ο ίδιος φασίστας του κερατά παρά τις όποιες αιτιάσεις που μπορεί να προβάλλει ως δικαιολογία. Οι δολοφόνοι των αθώων παιδιών της Μαρφίν και ο δολοφόνος του Παύλου Φύσσα διαφέρουν μονάχα στο χρώμα του φασισμού που όπλισε το χέρι τους και, δυστυχώς, στο γεγονός πως οι πρώτοι παραμένουν ακόμη ασύλληπτοι.

Στην αντεπίθεση αυτή του Πρωθυπουργού προς εκείνους τους ακραίους που απειλούν την Δημοκρατία μας και συνεπώς την ακεραιότητα της ίδιας της χώρας, είμαι βέβαιος πως θα συμπράξει άνευ όρων το ΝΕΟ ΚΟΔΗΣΟ (λέγε με ΠΑΣΟΚ) του κ. Βενιζέλου, παρά τα διάφορα καραγκιοζιλίκια που ακούστηκαν εσχάτως από διάφορα ανερμάτιστα κομματικά μειράκια της Ιπποκράτους. Στην ίδια γραμμή θα συνταχθεί και η ΝΕΑ ΕΔΑ (λέγε με ΔΗΜΑΡ) του κ. Φώτη και αργά ή γρήγορα εκόν-άκον θα συρθεί και το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, αν θέλει να εξακολουθήσει να είναι Αξιωματική Αντιπολίτευση. Φυσικά θα αναγκαστεί να λάβει τις αποστάσεις τους από κάτι ΑΝΤΑΡΣΥΕΣ, ΡΟΖΕΣ, ΚΟΕΣ και διάφορες άλλες μελοδραματικές συνιστώσες που αποτελούν τα πολιτικά επίνεια του αναρχομπαχαλακισμού.

Αφού συμμαζευτούν τα άκρα, ή μάλλον ταυτόχρονα με το συμμάζεμα αυτό, η κυβέρνηση πρέπει να ασχοληθεί και με τον στρατηγικό σχεδιασμό για την ανασυγκρότηση της χώρας, που τόσες μέρες με τις μαχαιριές και τα καουμποϊλίκια τον αφήσαμε κομματάκι πίσω. Οι γερμανικές εκλογές τελείωσαν, η Φράου τις κέρδισε, η Τρόικα είναι εδώ και μας «πασπατεύει» στα μαλακά, καιρός είναι να προχωρήσουμε λιγάκι και τα δικά μας σχέδια. Πως θα γλιτώσουμε αρχικά τα χειρότερα από τους τροϊκανούς και πως θα πετύχουμε στα σίγουρα αυτό το αναθεματισμένο και συν-ομολογημένα «λογιστικό» πρωτογενές πλεόνασμα, ώστε να βγούμε στας Ευρώπας με το κεφάλι ψηλά και να παζαρέψουμε από καλύτερη θέση με την Φράου το άμεσο ή έμμεσο κούρεμα του χρέους μας και το αναπτυξιακό «μπαχτσίσι» (αλά σχέδιο Μάρσαλ που λένε) που μας το «χρωστάει» επειδή ήμασταν καλά παιδιά και δεν της χαλάσαμε το εκλογικό πανηγύρι.

Την ίδια στιγμή, ο κ. Στουρνάρας πρέπει να ξαναδεί πόσο τον παίρνει να μειώσει τον φόρο στο πετρέλαιο θέρμανσης και να σιάξει όσο μπορεί προς το ελαφρύτερο τον φόρο πάνω στα κάθε λογής ακίνητα επειδή από την μια έρχεται χειμώνας και μπορεί να είναι και βαρύς (το πιθανότερο, μιας και πέρυσι ο καιρός μας έκανε τα χατίρια) και από την άλλη, ο κοσμάκης δεν μπορεί να βαστάξει φορολογία πάνω σε χέρσα χωράφια, σε επαγγελματικούς χώρους, σε σπίτια πατρικά στο χωριό, σε βοσκοτόπια, σε ξερικά περβόλια και σε οικόπεδα μισιακά και αδιαίρετα που αντί να τα … τρώει ο λύκος, φαίνεται πως θέλει να τα κάνει μια χαψιά το «φιλελεύθερο» γκουβέρνο μας.

Μέχρι τώρα, ήρθαν «κουτί» στην κυβέρνηση οι ανοησίες από ζερβά – δεξιά και μπορεί να κόψει τα ποδάρια των άκρων άμα κινηθεί γρήγορα, έξυπνα και αποφασιστικά. Θα πρέπει όμως να προχωρήσει και στην κατεύθυνση των λύσεων των προβλημάτων της κοινωνίας με άμεση έμφαση στους πιο αδύνατους και τους πιο ζορισμένους. Αλλιώς, τα άκρα θα γίνουν λερναίες ύδρες. Ένα κεφάλι θα κόβουν, δέκα θα φυτρώνουν. Επειδή η βία είναι κόρη της απελπισίας, αδερφή του φόβου και μαμή της ιστορίας κατά πως τα λέει ο ο Μαρξ.

Akenaton