Ο οπορτουνισμός της Τουρκίας και η επίθεση στο Παρίσι

Η Τουρκία προσπαθεί να υπονομεύσει τους Κούρδους, με αφορμή την τρομοκρατική επίθεση στο Παρίσι, σχολιάζει Fehim Tastekin στην Radikal.

Ο οπορτουνισμός μπορεί να είναι ένα από τα αποδεκτά γεγονότα της ζωής στην εξωτερική πολιτική, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι και καλός. Η τουρκική κυβέρνηση είναι απασχολημένη τώρα με την προσπάθεια να εκμεταλλευτεί στο έπακρο τα δύο κομμάτια της συριακής κρίσης που έχουν έρθει στο προσκήνιο: την πρόσφατη ροή των προσφύγων στην Ευρώπη, καθώς και τις επιθέσεις

Η δειλή ερώτηση του προέδρου της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν «τί θα συμβεί αν αυτά τα 2,2 εκατομμύρια πρόσφυγες φύγουν από την Τουρκία και αρχίσουν να πηγαίνουν προς την ΕΕ;» είναι τουλάχιστον ένα φτηνό διαπραγματευτικό τέχνασμα, που επιχειρεί να εισαγάγει τη μοίρα των απελπισμένων της Συρίας ως έναν νέο ανεπίσημο φάκελο στις σχέσεις ΕΕ-Τουρκίας. Αλλά τώρα, οι κλειστές πόρτες της Ευρώπης είναι πιθανό να αυξηθούν καθώς οι πληροφορίες αναφέρουν πως ένας από τους δράστες στο Παρίσι μπορεί να ήταν ένας Σύριος πρόσφυγας που πέρασε από την Τουρκία. Θα κινηθούν οι διαπραγματεύσεις προς την κατεύθυνση ενός σχεδίου ενδιάμεσης ζώνης, ή οι διάφορες πλευρές θα εγκαταλείψουν τη συζήτηση "με-ή-χωρίς τον Άσαντ" και θα επικεντρωθούν στη λήξη του πολέμου στη Συρία το συντομότερο δυνατόν;

Ας είμαστε σαφείς: η Άγκυρα παίζει το χαρτί της τρομοκρατίας, τη στιγμή ακριβώς που οι επιθέσεις στο Παρίσι ενισχύουν την αποφασιστικότητα για την καταπολέμηση του ISIS. Ο Ερντογάν καταδίκασε τις επιθέσεις στο Παρίσι, ζητώντας «συναίνεση της διεθνούς κοινότητας κατά της τρομοκρατίας». Αλλά στο μυαλό του, αυτή η συναίνεση σημαίνει να προστεθούν κουρδικές δυνάμεις στον κατάλογο των τρομοκρατικών οργανώσεων της ΕΕ. Οι ΗΠΑ και η ΕΕ έχουν ήδη αναγνωρίσει την ιστορική κουρδική οργάνωση PKK ως τρομοκρατική, αλλά η Άγκυρα θέλει η Δύση να τερματίσει την πρόσφατη συνεργασία της με τις κουρδικές ομάδες, PYD και YPG, στον στρατιωτικό αγώνα κατά του ISIS.

Ο Άσαντ μένει ή φεύγει;

Οι επιθέσεις στο Παρίσι τόνισαν την επείγουσα ανάγκη για μια ευρύτερη λύση στη Συρία, και την απαίτηση οι ΗΠΑ και η Ρωσία να συνεργαστούν. Με επικεφαλής τη Γαλλία, η Δύση τώρα ψάχνει να ευθυγραμμιστεί με τη Ρωσία και να βάλει στην άκρη τα σχέδια για να ανατρέψει το καθεστώς της Δαμασκού, εστιάζοντας στην ήττα του ISIS. Η συνάντηση στη Βιέννη το Σάββατο ήρθε αμέσως μετά την τρομοκρατική επίθεση στο Παρίσι. Μια μεταβατική κυβέρνηση θα δημιουργηθεί στη Συρία μέσα σε έξι μήνες και θα διεξαχθούν εκλογές υπό την επιτήρηση των Ηνωμένων Εθνών εντός 18 μηνών, σύμφωνα με το νέο σύνταγμα που θα γραφτεί. Η ιδανική ημερομηνία για τη συριακή κυβέρνηση και την αντιπολίτευση να αρχίσουν συνομιλίες υπό την επιτήρηση των Ηνωμένων Εθνών είναι 1η Ιανουαρίου.

Έτσι, όλο και περισσότερο, φαίνεται ότι η μετάβαση θα είναι με τον Άσαντ, αν και δεν υπάρχει καμία ένδειξη για την μακροπρόθεσμη μοίρα του. Οι Ρώσοι το πουλάνε αυτό λέγοντας ότι «οι ψηφοφόροι θα αποφασίσουν», ενώ οι Αμερικανοί εμφανίζονται όλο και πιο αβοήθητοι, περιμένοντας το χρόνο να περάσει. Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Φεριντούν Σινιρλίογλου επέμεινε ότι ο Άσαντ δεν θα συμμετάσχει στις εκλογές και η έξοδός του θα γίνει σύμφωνα με μια διαδικασία που θα αποφασιστεί αργότερα. Η Ρωσία δεν πιέζει πλέον να μείνει ο Άσαντ, σύμφωνα με τον Σινιρλίογλου.

Ολοένα και περισσότερο, το συριακό θέμα έχει αρχίσει να γίνεται αντιληπτό στο πλαίσιο της «καταπολέμησης της τρομοκρατίας», κάτι το οποίο αρέσει επίσης και στη Μόσχα, αν και η επιθυμία της Τουρκίας να προσθέσει το PYD και το YPG στον κατάλογο των τρομοκρατών δεν είναι κάτι που της αρέσει.

Καθώς οι άνθρωποι αναρωτιούνται αν οι επιθέσεις στο Παρίσι είναι ένα σημείο καμπής στη μάχη κατά του ISIS, κάποιοι άρχισαν να αναρωτιούνται αν η Δύση θα ξεκινήσει έναν πόλεμο με χερσαίες δυνάμεις. Ο Ομπάμα έδωσε τέλος γρήγορα σε αυτές τις εικασίες στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής της G20. Ενώ ο υπόλοιπος κόσμος αρχίζει να συσπειρώνεται στη μάχη κατά του ISIS, η Τουρκία φαίνεται να μην ενδιαφέρεται για τίποτα άλλο εκτός από το να σταματήσει τους Κούρδους να κινηθούν δυτικά του Ευφράτη. Αν αυτό καταλήξει να σταθεί εμπόδιο σε ένα ενωμένο μέτωπο ενάντια στο ISIS, όλος ο κόσμος θα υποφέρει. Και οι σύμμαχοι θα θυμούνται τον κραυγαλέο οπορτουνισμό της Τουρκίας για πολύ καιρό ακόμα.

worldcrunch.com

Διαβάστε περισσότερα