Ο μακάριος ύπνος της συγκυβέρνησης

Λοιπόν, εκεί στη φοβερή κυβέρνηση Παπαδήμου έχουν μεγάλη πλάκα.  Εκτός από τις αστοχίες, τις διφωνίες και το παράδοξο του πράγματος, έχουν ένα σοβαρό δομικό πρόβλημα:  Απώλεσαν το λόγο ύπαρξής τους, δηλαδή τις υποτιθέμενες διαπραγματεύσεις για το PSI (τη δόση την πήραμε).  Και ενώ ο ασθενής έχει πεθάνει και ο καυγάς γίνεται πλέον για τα αίτια που θα αναγραφούν στο πιστοποιητικό θανάτου, οι υπουργοί

επιμένουν να μιλάνε για PSI και δανειακή συμφωνία και η ιστορία να επαναλαμβάνεται ως φάρσα, θυμίζοντας έντονα μια άλλη επιτυχία, αυτή της 21ης Ιουλίου (τη θυμάστε;)

Στας Ευρώπας βέβαια έχει πέσει μεγάλο θανατικό.  Δεν είναι μόνο η συμφωνία του Οκτωβρίου που μας άφησε χρόνους.  Μας άφησαν επίσης χρόνους ο Γαλογερμανικός άξονας (η Μέρκελ ακόμα προσποιείται ότι ακούει τον Σρκοζί, τουλάχιστον μέχρι τις γαλλικές εκλογές), το αξιόχρεο της Ιταλίας και η ίδια η ευρωζώνη, τουλάχιστον με τη μορφή που την αγαπήσαμε τα τελευταία χρόνια.

Για όσους έχουν ακόμα ελπίδες ότι υπάρχει περίπτωση ενεργοποίησης της συμφωνίας του Οκτωβρίου, μπορούμε με το χέρι στην καρδιά να υπογράψουμε το πιστοποιητικό θανάτου, ακόμα και να βάλουμε ένα χοντρό στοίχημα.  Γιατί τόση άνεση;

Γιατί η αείμνηστη συμφωνία προέβλεπε εκτός από τα δικά μας χάλια και τη λεγόμενη ‘’μόχλευση’’ των κεφαλαίων του EFSF, μόχλευση που θα χρησιμοποιούνταν για τις δύσκολες περιπτώσεις της Ιταλίας και της Ισπανίας.  Φευ, τα κεφάλαια αυτά δε δέχθηκε κανείς να τα ‘’μοχλεύσει’’ (έτσι και αλλιώς φούσκα ήτανε) και η ιδέα εγκαταλείφθηκε και επισήμωςΓιατί η Ελλάδα αφέθηκε μόνη της να διαπραγματευθεί με τα θηρία (παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα), και φυσικά οι διαπραγματεύσεις ναυάγησαν.  Ως γνωστόν, ακόμα και την τράπεζα της γειτονιάς σου, δεν την ενδιαφέρει αν έχουν τα παιδιά σου να φάνε, αλλά μόνο αν έχεις τη δυνατότητα να πληρώσεις τους τόκους.  Αυτή η ασήμαντη  λεπτομέρεια δημιουργεί συνήθως τριβές και παραλύει τις διαπραγματεύσεις.Γιατί η συμφωνία αυτή λάμβανε ως δεδομένα κάποια ωραιοποιημένα μεγέθη της ελληνικής οικονομίας (έλλειμμα, έσοδα, ρυθμό ανάπτυξης κ.λπ) και μια ωραιοποιημένη εκτέλεση του προϋπολογισμού.  Η ωμή πραγματικότητα έδειξε τα δόντια της και τα στοιχεία που παρουσιάζει η ελληνική οικονομία επιβάλλουν τουλάχιστον την αναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας για να αλλάξουν τα βασικά μεγέθη.  Για παράδειγμα αν ίσχυε η συμφωνία θα έπρεπε μια επικαιροποίησή της να περιλαμβάνει μεγαλύτερα ποσά χρηματοδότησης, αλλά και νέα σκληρά μέτρα στο εσωτερικό

Ασφαλώς η συμφωνία αυτή πέτυχε τον αρχικό της σκοπό.  Αυτός ήτανε βέβαια να κερδηθεί λίγος πολύτιμος χρόνος και να χρησιμοποιηθεί ως μοχλός πίεσης για να ανέβει στην εξουσία μια επιθυμητή κυβέρνηση στην Ελλάδα, η οποία θα περνούσε πιο ανώδυνα στον κόσμο την επικείμενη μετάλλαξη της ευρωζώνης.

Τη στιγμή αυτή, στο γερμανικό επιτελείο αναζητούν ακόμα μια ‘’επιτυχία’’ για τις ανακοινώσεις της προσεχούς συνόδου.  Φαίνεται όμως ότι ο χρόνος τελειώνει και οι αγορές απαιτούν μια λύση, μια λύση που δυστυχώς δεν κατατάσσει τη χώρα μας στο υγιές κομμάτι