Μέγα λάθος η αποχώρηση από την ευρωζώνη

 Το 67% όλων των αμερικανικών δολαρίων που κυκλοφορούν σήμερα, βρίσκονται εκτός ΗΠΑ. Αυτό, καλώς ή κακώς, οφείλεται στο ότι το συγκεκριμένο νόμισμα είναι και το παγκόσμιο νόμισμα επιλογής.

Το 70% των κεφαλαίων των κεντρικών τραπεζών του κόσμου είναι σε δολάρια.

Ενώ υπάρχουν πολλά νομίσματα στον πλανήτη, το σημείο αναφοράς αλλά και το κυριότερο μέσο συναλλαγών παραμένει το δολάριο. Ο κόσμος είναι «δολαριοποιημένος».

Όλα αυτά έχουν σχέση με τις μερκαντιλιστικές απόψεις που κυριαρχούν τελευταία, και που επιμένουν στην αναγκαιότητα της αποχώρησης της Ελλάδας από το ευρώ. Αλλά έστω και αν οι πολιτικοί της Ελλάδας αποφασίσουν  κάτι τέτοιο (που θα πλήξει την οικονομία τους), το κράτος θα παραμείνει στο ευρώ, αφού αν και με την δραχμή, τα χρέη που υπάρχουν, και δύσκολα θα αποπληρωθούν, θα συνεχίσουν να είναι σε ευρώ. Ακόμη και αν οι πιστωτές πάρουν λιγότερα χρήματα από όσα τους οφείλονται, αυτά θα είναι σε ευρώ. Κανένας δανειστής δεν θα δεχτεί δραχμές.

Για αυτό και μόνο, η αποχώρηση από το ευρώ θα ήταν παράλογη. Μη ξεχνάμε πως και η Καλιφόρνια αντιμετωπίζει τα ίδια προβλήματα με την Ελλάδα, χωρίς κανείς να σκέφτεται την αποχώρησή της από το δολάριο.  Ποιο θα ήταν το όφελος; Αφού χρωστάει σε δολάρια, γιατί να υιοθετήσει ένα λιγότερο ισχυρό νόμισμα;

Η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα είναι μια που έχει ξεγελάσει τους οικονομολόγους και τους πολιτικούς εδώ και αιώνες. Πρόκειται για την άποψη πως μια υποτιμημένη δραχμή θα κάνει τα ελληνικά προϊόντα πιο φτηνά, έτσι ώστε η χώρα να ανέβει οικονομικά μέσω των εξαγωγών της.

Αυτό όμως που ξεχνάνε οι οπαδοί της αποχώρησης από το ευρώ είναι ότι η υποτίμηση μπορεί να λειτουργεί, αλλά όχι χωρίς σκληρές και καταστροφικές συνέπειες που επισκιάζουν τα όποια βραχυπρόθεσμα οφέλη.

Κατ αρχήν, οι Έλληνες παραγωγοί θα πρέπει να εισάγουν όλα όσα χρειάζονται για να κατασκευάσουν το προϊόν τους, επομένως με μια ασθενή δραχμή, το ονομαστικό (σε δραχμές) κόστος παραγωγής θα πάει στα ύψη.

Κατά δεύτερον, οι Έλληνες εργαζόμενοι που αμείβονται με δραχμές θα αντιδρούσαν από την υποτίμηση των χρημάτων τους, και έτσι πολύ σύντομα το κόστος εργασίας θα αυξάνονταν.

Τρίτον, οι εξαγωγές αφορούν σε έξοδα μεταφοράς που σύντομα θα αυξάνονταν όπως και όλα τα άλλα. Οι υπέρμαχοι της υποτίμησης δεν το αντιλαμβάνονται, αλλά ο πληθωρισμός πάντα θα κλέβει τα ψευδεπίγραφα οφέλη μιας υποτίμησης.

Τέλος, ας υποθέσουμε ότι οι ελληνικές επιχειρήσεις θα μπορέσουν να χρηματοδοτηθούν σε δραχμές, πιστεύει κανείς πως τα επιτόκια δανεισμού θα ήταν σε λογικά επίπεδα; Μάλλον όχι, οπότε τα μειονεκτήματα της επιστροφής στη δραχμή θα ήταν πολλά, μεταξύ των οποίων και η μη μείωση του κόστους των εξαγωγών.

Οι ιδιωτικές επιχειρήσεις θα συνέχιζαν να αναζητούν χρηματοδότηση στο ευρώ, συνεπώς τα βάρη τους θα αυξάνονταν αντί να απαλυνθούν, αφού θα συνέχιζαν να συναλλάσσονται με όσους συνεχίζουν να χρησιμοποιούν το ευρώ για να παράγουν πλούτο.

Όσο για το ελληνικό κράτος, καλή του τύχη όταν θα θ