Με την Εκάλη και το Κολωνάκι θα κάνει κυβέρνηση ο Τσίπρας;

Eίμαστε με την αλλαγή, με την ανατροπή. Να φύγει ο Σαμαράς και να έρθει ο Τσίπρας στην εξουσία. Εναλλαγές προσώπων και πολιτικών, ανανέωση του πολιτικού σκηνικού. Να ταραχθούν τα νερά και τα Ποτάμια.

Όχι, δεν τρελαθήκαμε με το που μπήκε ο Μάρτης. Αυτό που λέμε είναι ότι αν πράγματι θέλει ο ελληνικός λαός να φέρει τούμπα την κατάσταση μπορεί να το κάνει. Έρχονται διπλές εκλογές,

μπορεί και τριπλές. Ωστόσο, αν δει κανείς τι δείχνουν οι δημοσκοπήσεις ή αν μιλήσει με τον κόσμο θα αντιληφθεί ότι το με πνεύμα πρόθυμο για αλλαγή, η δε σαρξ ασθενής. Κι εξηγούμαστε:

Μια κυβέρνηση 20 μηνών στην κρισιμότερη στιγμή της ελληνικής ιστορίας, που κλήθηκε να πάρει τα πιο σκληρά μέτρα από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, που έχασε μεγάλο μέρος της αρχικής δύναμής της (ΔΗΜΑΡ, ανεξαρτητοποιήσεις από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ), που καθημερινά δέχεται αφόρητες πιέσεις, τι θα έπρεπε να κάνει; Λογικά δεν θα έπρεπε να χάνει κατά κράτος από την αντιπολίτευση, αν δεν είχε καταρρεύσει; Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική.

Έχουμε μια αριστερή αντιπολίτευση σε μια εποχή που το «αριστερό» είναι… trendy. Πουλάει με λίγα λόγια αφού χρησιμοποιεί τη γλώσσα της σοσιαλδημοκρατίας του Παπανδρέου, υπόσχεται τα πάντα, εμφανίζεται ως το νέο και άφθαρτο και ποντάρει στη λαϊκή δυσαρέσκεια. Υπ’ αυτή την έννοια ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα έπρεπε να πάρει τουλάχιστον 35%; Δεν θα έπρεπε να είναι αυτός το Ποτάμι της οργής που σαρώνει τα κόμματα και αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση της χώρας;

Μα τρελός είναι ο κόσμος που δεν στηρίζει ΣΥΡΙΖΑ; Που δίνει ακόμη σημαντικά ποσοστά στη ΝΔ και που ψάχνεται για το καινούργιο γιατί βλέπει ότι στην Κουμουνδούρου μυρίζει κλεισμένο υπόγειο και καμαρίλα;

Οι συνδικαλιστικές παρατάξεις που κατεβάζει ο ΣΥΡΙΖΑ σε διάφορους κλάδους «πατώνουν». Είναι τρελοί οι εργαζόμενοι που δεν τις ψηφίζουν; Πέρα από κάποιους ανυπόληπτους συνδικαλιστές καθηγητές της ΟΛΜΕ και τον… πρασινοφρουρό Μπαλασόπουλο, πουθενά δεν υπάρχει Συριζαίικη φωνή σ’ αυτό που λέμε εργατική τάξη ή επαγγελματικά σωματεία. Πήγαν να κυριεύσουν τον Δικηγορικό Σύλλογο και μόλις που τερμάτισαν τρίτοι και καταϊδρωμένοι. Πουθενά δεν κατάφεραν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους και το ερώτημα που γεννάται είναι: Πώς η Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ θα κυβερνήσει χωρίς να έχει κερδίσει πρώτα την εργατική τάξη και τους εργαζομένους; Χωρίς δηλαδή να την εμπιστεύεται η καρδιά της ελληνικής κοινωνίας; Με την Εκάλη και το Κολωνάκι θα κάνει κυβέρνηση ο Τσίπρας;

Κι έτσι φτάνουμε στο άλλο κρίσιμο ερώτημα. Αν δεν συμβούν μεγάλες ανατροπές στην πορεία προς τις εκλογές, αυτοδιοικητικές και ευρωεκλογές και καταγραφούν δυνάμεις σαν κι αυτές που βλέπουμε στα γκάλοπ ποιος πρέπει να διαλυθεί; Η κυβέρνηση, η ΝΔ ή ο ΣΥΡΙΖΑ;

Το συμπέρασμα είναι ένα. Μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας δεν εμπιστεύεται τις… εναλλακτικές προτάσεις. Τις δυνάμεις που πλασάρονται ως ανατρεπτικές. Τον ΣΥΡΙΖΑ που δεν μπορεί να κρύψει τη μούχλα με τα σινιέ κοστούμια. Του φελλούς που δεν έχουν πρόταση για την οικονομία και το μέλλον της χώρας.

Επίσης, ένα μεγάλο μέρος του λαού είναι απογοητευμένο με τα πάντα, και με την κυβέρνηση. Αλλά δε βλέπει άλλη λύση παρά μόνο να εμπιστευτεί την πιο ρεαλιστική πρόταση που υπάρχει για έξοδο από την κρίση. Καλώς ή κακώς αυτή είναι η μοναδική πρόταση αυτή τη στιγμή. Οποίος έχει να πει κάτι άλλο ας το κάνει, όχι με όρους επικοινωνίας τύπου Σταύρου Θεοδωράκη. Αλλά με ουσιαστικές προτάσεις. Όχι με επικοινωνιακά κόλπα και εθνικιστικές κορώνες τύπου Καμμένου ή Πολύδωρα αλλά ρεαλιστική αντιμετώπιση των προβλημάτων. Και φυσικά όχι με ψευτοτσαμπουκάδες τύπου ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτό που βλέπουμε εμείς είναι ότι ο κόσμος, παρά την εσωτερική οργή του κρίνει με όρους ρεαλιστικούς. Γι’ αυτό και ο Τσίπρας αντί να «πετάει» δεν μπορεί να ξεκολλήσει από τα ποσοστά του. Γι' αυτό αντί να γίνει... Αλέξανδρος ο Μέγας θα μείνει για πάντα ο Αλεξάκης, ο πρόεδρος του 15μελούς που δεν μεγάλωσε ποτέ. Και γι’ αυτό στην τελική ευθεία ο κόσμος και πάλι θα επιλέξει σταθερότητα και αποφυγή της περιπέτειας και μιας πιθανής εθνικής τραγωδίας. Ότι κι αν σημαίνει αυτό, με όποιο τρόπο κι αν γίνει.

Διαβάστε περισσότερα