Μας χαντάκωσε και χωρίς το Γιάνη (με ένα Νι)…

Παρά τις περί τις αντίθετες «παραινέσεις»: του Ντράγκι από την Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, και του Γιάννη Στουρνάρα από την Τράπεζα Ελλάδος και του Ρεγκλινγκ από τον ESM, και παρά την επιμονή του ίδιου του ΔΝΤ, ότι το ελληνικό χρέος

εξακολουθεί να είναι «εξαιρετικά μη βιώσιμο», και παρά το γεγονός ότι ο Οίκος Stnadard and Poors ΔΕΝ αναβάθμισε το ελληνικό αξιόχρεο της περασμένη Παρασκευή, όπως προσδοκούσε η κυβέρνηση, παρ’ όλα αυτά, χθες ανακοινώθηκε ότι η Κυβέρνηση Τσίπρα θα βγει στις αγορές αύριο!

Με 5ετές ομόλογο, και έκδοση ύψους 4,03 δισεκατομμυρίων!

Για να αναχρηματοδοτήσει το ομόλογο Σαμαρά ύψους 3 δισεκατομμυρίων από το τον Απρίλιο του 2014. Δηλαδή για να βάλει στο ταμείο 1 δισεκατομμύριο!

Σαμαράς το 2014 είχε βάλει στο ταμείο 4,5 δισεκατομμύρια, χωρίς αναταράξεις ή διαφωνίες από κανένα και με πολύ χαμηλότερα spreads τότε…).

Τα υπόλοιπα της έκδοσης αυτής θα τα σχολιάσουμε αφού ολοκληρωθεί…

Θα απαντήσω, όμως, σε κάτι που προσπάθησε να «ψελλίσει» η κυβέρνηση το Σαββατοκύριακο, αμφισβητώντας ότι επί Σαμαρά, δηλαδή στα τέλη του 2014, το ΔΝΤ θεωρούσε ότι το χρέος της Ελλάδας βρισκόταν σε «τροχιά βιωσιμότητας»…

Δηλαδή προσπαθεί να αμφισβητήσει πως ήταν η ίδια μετά το 2015 που κατέστησε το χρέος μας εξαιρετικά ΜΗ βιώσιμο…

Και παρά το γεγονός ότι και το ΔΝΤ και οι Ευρωπαίοι αυτό ακριβώς της λένε, συνέχεια πλέον…

Προσέξτε λοιπόν, γιατί το χρέος μας τότε ήταν «βιώσιμο»:

Η βιωσιμότητα του χρέους έχει να κάνει και με το τελικό ύψους του χρέους και με το τελικό ύψος του ΑΕΠ…

Το ΔΝΤ προέβλεπε τότε, το Νοέμβριο του 2014, ποσοστά πραγματικής ανάπτυξης για το ΑΕΠ:

2,9% για το 2015,

3,7% για το 2016,

3% για όλα τα χρόνια μέχρι και το 2021!

Και 1,9% για όλα τα χρόνια από το 2022 και μετά…

Αυτά προσαυξημένα λόγω του πληθωρισμού, θα έδιναν ονομαστικό ΑΕΠ τα επόμενα χρόνια ως εξής:

190,4 δισεκατομμύρια για το 2015,

200,6 δισεκατομμύρια για το 2016,

209,6 δισεκατομμύρια για το 2017,

219,0 δισεκατομμύρια για το 2018,

228,9 δισεκατομμύρια για το 2019,

239,2 δισεκατομμύρια για το 2020,

249,9 δισεκατομμύρια για το 2021,

257,88 δισεκατομμύρια για το 2022.

Σημείωση πρώτη: Στις προβλέψεις αυτές, συνέπιπταν τότε όλοι – και το Υπουργείο Οικονομικών τότε και το ΔΝΤ και οι Ευρωπαίοι…

Σημείωση δεύτερη: αν θεωρηθεί ότι το ΔΤΝ συνήθως είναι «πιο απαισιόδοξο» στις προβλέψεις του, αυτό σημαίνει ότι τότε οι προοπτικές για το ΑΕΠ της Ελλάδας ήταν ακόμα καλύτερες!

Σημείωση τρίτη: Με βάση αυτές τις κοινές προβλέψεις, η Ελλάδα θα ξεπερνούσα τα επίπεδα ΑΕΠ προ της κρίσης (239 δισεκατομμύρια) το 2020!

Την ίδια εποχή όμως (τέλη 2014), η Ελλάδα είχε χρέος Κεντρικής Κυβέρνησης 319 δισεκατομμύρια.

Και είχε πρόβλεψη για πλεονάσματα:

3% το 2015,

4,5% το 2016 ως το 2018 και

3,5% από το 2019 ως το 2022…

Το σύνολο των πλεονασμάτων που θα έβγαζε η Ελλάδα ως το 2021 (χωρίς το ΔΝΤ να έχει πρόβλημα τότε) θα έφταναν σε επτά χρόνια τα 59,15 δισεκατομμύρια.

Και οι ετήσιοι τόκοι που έπρεπε να πληρώνει ως το 2021 (όσο διαρκούσε η «περίοδος χάριτος» του δεύτερου Μνημονίου) θα έφταναν τα 38,5 δισεκατομμύρια σε 7 χρόνια.

Δηλαδή την περίοδο αυτή θα εξοικονομούσε από δημοσιονομικά πλεονάσματα γύρω στα 20,65 δισεκατομμύρια για απομείωση χρέους!

--Όμως, την τελευταία χρονιά, το 2022 – και αν δεν δινόταν παράταση στην «περίοδο χάριτος», θα προστίθονταν στο χρέος άλλα 26 δισεκατομμύρια: οι κεφαλαιοποιημένοι τόκοι όλης της προηγούμενης οκταετίας που δεν πληρώθηκαν.

--Συν 4,95 οι τόκοι εκείνης της χρονιάς (με αυξημένο επιτόκιο στο 2,5% πλέον.

Κι έτσι το 2022 οι τόκοι που θα έπρεπε να πληρώσουμε εκτοξεύονταν (μόνο για μία χρόνια) στα 30,94 δισεκατομμύρια.

--Μείον το πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ εκείνης της χρονιάς (9,02 δισεκατομμύρια), έμενε εκείνη τη χρονιά προσαύξηση χρέους 21,7 δισεκατομμύρια περίπου.

Έτσι λοιπόν, το 2022 θα είχαμε προσαύξηση χρέους κατά 21,7 δισεκατομμύρια, αλλά ως τότε θα είχαμε επιτύχει απομείωση χρέους από τα πρωτογενή πλεονάσματα κατά 20,65 δισεκατομμύρια.

Συνεπώς το 2022, θα είχαμε πραγματική προσαύξηση χρέους μόλις 1 δισεκατομμύριο, ακόμα κι αν λαμβάναμε υπ’ όψιν την απότομη επιβάρυνση των κεφαλαιοποιημένων τόκων που δεν πληρώναμε ως τότε.

(Στην πραγματικότητα η προσαύξηση χρέους θα ήταν μικρότερη – αλλά για λόγους απλούστευσης ας κρατήσουμε το 1 δισεκατομμύριο προσαύξησης…).

Στο μεταξύ όμως, το χρέος της χώρας (Κεντρικής Κυβέρνησης) ξεκινούσε στα τέλη του 2014 από τα 319 δισεκατομμύρια.

Κι ως το 2022 θα είχε τις εξής αλλαγές:

--Θα αφαιρούνταν τα 20,5 δισεκατομμύρια από το τραπεζικό χαρτοφυλάκιο του δημοσίου, που αναμενόταν να ρευστοποιηθεί (δηλαδή να πουληθούν οι μετοχές) ως το 2016…

--Θα αφαιρούνταν άμεσα στα 11,5 δισεκατομμύρια από το «περίσσευμα» στο Ταμείο του ΤΧΣ, καθώς η κυβέρνηση Σαμαρά κατάφερε να ολοκληρώσει την μεγάλη ανακεφαλαίωση των τραπεζών τον Νοέμβριο του 2014 χωρίς να βάλει το δημόσιο άλλα χρήματα. Κι όσα είχαν παραμείνει στο ΤΧΣ για το σκοπό αυτό μπορούσαν να επιστραφούν. Απομειώνοντας το χρέος…

--Θα αφαιρούνταν 9,5 δισεκατομμύρια: δηλαδή τα «υπερκέρδη» των Κεντρικών Τραπεζών από τα παλαιότερα ελληνικά ομόλογα που είχαν αγοραστεί πριν το 2012 «κάτω από άρτιο».

--Θα αφαιρούνταν 4 δισεκατομμύρια από αποκρατικοποιήσεις δημόσιας περιουσίας που είχαν ήδη συμφωνηθεί στα τέλη του 2014 και δεν είχαν εισπραχθεί ακόμα ως τότε (π.χ, Ελληνικό, περιφερειακά αεροδρόμια, ΔΕΣΦΑ, αγωγός ΤΑP κλπ.).

--Θα αφαιρούνταν κι άλλα 8,2 δισεκατομμύρια από άλλες ιδιωτικοποιήσεις δημόσια περιουσίας ως το 2022 (Στην διετία 2013-14 έγιναν ιδιωτικοποιήσεις ύψους 7,8 δισεκατομμυρίων και εισπράχθηκαν 3,8 δισεκατομμύρια. Έμεναν να εισπραχθούν 4 ακόμα. Και υπολογιζόταν πως στα επόμενα 7-8 χρόνια, ως το 2022 θα εισπράττονταν άλλα τόσα περίπου).

Άρα ως το 2022 αναμενόταν να αφαιρεθούν από το χρέος: 20,5+11,5+9,5+4+8,2=53,7 δισεκατομμύρια!

Οπότε το χρέος μας θα έπεφτε το 2022 από τα 319 δισεκατομμύρια το 2014 μείον 53,7 δισεκατομμύρια =265,3 δισεκατομμύρια το 2022!

Αλλά θα πρέπει να υπολογίσουμε και την προσαύξηση του 1 δισεκατομμυρίου που βρήκαμε πριν (από τους κεφαλαιοποιημένους τόκους της επταετίας που δεν είχαμε πληρώσει μείον τα δημοσιονομικά πλεονάσματα που είχαν περισσέψει για την ίδια περίοδο), αλλά και τα 3,7 δισεκατομμύρια που είχαν μείνει ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου στα τέλη του 2014 και θα έπρεπε στο μεταξύ να έχουν αποπληρωθεί κι αυτά.

Σύνολο προσαύξησης χρέους 1+3,7=4,7 δισεκατομμύρια!

Συνεπώς το συνολικό μας χρέος το 2022 αναμενόταν να βρίσκεται στα 265,3+4,7=270 δισεκατομμύρια.

Αυτοί ήταν οι υπολογισμοί όλων, ΔΝΤ, Ευρωπαίων και οι Ελληνικού Υπουργείου Οικονομικών το Νοέμβριο του 2014. Στα τέλη της διακυβέρνησης Σαμαρά…

Τώρα προσέξτε: 270 δισεκατομμύρια χρέος το 2022 με προσδοκώμενο ΑΕΠ τη χρονιά εκείνη 259,88 μας δίνει χρέος προς ΑΕΠ 104,75%!

Τότε…

--Να γιατί το ΔΝΤ και όλοι οι άλλοι έλεγαν τότε (τέλη του 2014) ότι το χρέος μας ήταν «σε τροχιά βιωσιμότητας»!

--Να γιατί ο στόχος που είχε τεθεί από τα τέλη του 2012, να βρεθεί το Ελληνικό χρέος κάτω από το 110% ως το 2022, πιανόταν με το παραπάνω.

--Να γιατί το ΔΝΤ τότε, όχι μόνο δέχθηκε αλλά επιδίωκε να μπει στην «πιστοληπτική γραμμή στήριξης της Ελλάδας» μόλις βγαίναμε από το Μνημόνιο. Ενώ τώρα βάζει πολύ αυστηρούς όρους ακόμα και για να δανείσει ελάχιστα με το κανονικό πρόγραμμα…

--Να γιατί το ΔΝΤ έλεγε τότε ότι ίσως δεν χρειαστούν άλλα μέτρα «ανακούφισης χρέους» το 2022: Ακόμα κι αν δεν μας έδιναν «παράταση περιόδου χάριτος» μετά το 2022, ακόμα κι αν δεν μας έδιναν χαμηλά επιτόκια μετά από τη χρονιά εκείνη, και πάλι μπορούσε η Ελλάδα να σταθεί μια χαρά στις διεθνείς αγορές (με χρέος κάτω από 105%)

Και να γιατί το χρέος έγινε τώρα (επί Τσίπρα και εξ αιτίας του) εξαιρετικά ΜΗ βιώσιμο (κατά ΔΝΤ πάντα):

--Χάθηκαν από τα 20,5 τα 19 δισεκατομμύρια τουλάχιστον από το τραπεζικό χαρτοφυλάκιο του δημοσίου! Μηδενίστηκαν τον Ιούνιο του 2015 (με τα capital controls)

--Αυξήθηκε το χρέος κατά άλλα 5,5 δισεκατομμύρια με τη νέα κεφαλαιοποίηση των τραπεζών (που απαιτήθηκε μετά τα capital controls). Αυτός ο πρόσθετος δανεισμός δεν χρειαζόταν πριν γιατί οι τράπεζες μας εκτός από ανοικτές ήταν και πλήρως κεφαλαιοποιημένες από το Νοέμβριο του 2014, μέχρι που ήλθε ο …asset Varoufakis!

--Η χώρα δανείστηκε άλλα 17 δισεκατομμύρια περίπου στα δυόμιση χρόνια (2015- μέχρι σήμερα και πέρα από το κόστος της νέας ανακεφαλαίωσης των τραπεζών και το κόστος αναχρηματοδότησης του χρέους στο μεταξύ).

--Ακόμα τα ληξιπρόθεσμα του δημοσίου αυξήθηκαν στο μεταξύ και παραμένουν αυξημένα παρά το ότι η κυβέρνηση Τσίπρα δανείστηκε ήδη τρεις φορές για να τα μειώσει! Και πρέπει να καλυφθούν τουλάχιστον 5,5 δισεκατομμύρια (πολλοί πιστεύουν ότι το πραγματικό κόστος την πρόσθετων ληξιπρόθεσμων ξεπερνά σήμερα τα 10 δισεκατομμύρια).

--Χάθηκαν και πλεονάσματα που θα απομείωναν χρέος, από το γεγονός ότι όλα τα υπόλοιπα χρόνια το ΑΕΠ θα είναι πολύ μειωμένο σε σχέση με αυτό που υπολογιζόταν στα τέλη της διακυβέρνησης Σαμαρά. Άρα κάθε χρονιά θα περισσεύουν πολύ λιγότερα για την απομείωση χρέους. Συνολικό κόστος εδώ, γύρω στα 10 δισεκατομμύρια.

--Συν ότι μειώθηκε ο στόχος για τις αποκρατικοποιήσεις ως το 2022 από τα 15 δισεκατομμύρια σε 10 το πολύ! Γιατί η κυβέρνηση Τσίπρα δείχνει απροθυμία να υλοποιήσει ακόμα κι όσα έκανε η κυβέρνηση Σαμαρά και η ίδια προσυπέγραψε εκ των υστέρων…

Άλλα 5 δισεκατομμύρια απώλειες λοιπόν. Τουλάχιστον…

(Τα υπερκέρδη των τραπεζών από ΑΝFA’s και SMP’s που τους πήραν πίσω -7,5 δισεκατομμύρια - δεν τα υπολογίζω πια στις «απώλειες» του Τσίπρα, γιατί αυτά υποσχέθηκαν να τους τα επιστρέψουν στα μέσα του 2018…).

Έτσι οι συνολικές απώλειες σε χρέος λόγω Τσίπρα (μαζί με τις μειωμένες προβλέψεις από ιδιωτικοποιήσεις) φτάνουν ως το 2022 τα 62 δισεκατομμύρια!

Που όλα αυτά θα επιβαρύνουν το χρέος μας τότε…

Άρα το Ελληνικό χρέος το 2022 προβλέπεται πλέον να φτάσει τα (270+62=) 332 δισεκατομμύρια τουλάχιστον!

Και στο μεταξύ το ΑΕΠ μας, με βάση τις προβλέψεις του ίδιου του Υπουργείου Οικονομικών, το 2022 θα είναι περί τα 218 δισεκατομμύρια!

Δηλαδή χρέος προς ΑΕΠ γύρω στο 154%!

50% πιο πάνω απ’ ότι θα ήταν την ίδια χρονιά, αν δεν είχε βγάλει τη χώρα ο Τσίπρας από το δρόμο που την είχε βάλει η προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου.

Να γιατί το ΔΝΤ διακηρύσσει πως το χρέος μας είναι τώρα εξαιρετικά Μη βιώσιμο…

Και να γιατί πρέπει να λογοδοτήσει ο Τσίπρας, πέρα κι ανεξάρτητα απ’ όσα του καταμαρτυρεί ο Βαρουφάκης.

Δεν είναι μόνο το Plan Β του Γιάννη με ένα Νι που μας πήγαινε στο γκρεμό.

Είναι και η πολιτική που ακολούθησε ο Τσίπρας μετά που έδιωξε τον «ανήλικο Γιάνη»

Δεν είναι μόνο ο Γιάννης που μας χαντάκωσε μέχρι τον Ιούλιο του 2015.

Δεν είναι μόνο ότι μας έβγαζε από το ευρώ και το γλιτώσαμε…

Είναι και η πολιτική του Τσίπρα που μας χαντάκωσε, αφότου έδιωξε το Γιάνη!

ΥΓ: Οι αριθμοί παραπάνω, που σας κούρασαν ίσως, είναι αρκετά «απλουστευμένοι» σε μερικά σημεία. Για να διατηρηθεί το κείμενο όσο γίνεται «προσιτό» στους περισσότερους.

Αν το κάνω πιο λεπτομερειακό, το αποτέλεσμα γίνεται ακόμα πιο δραματικό.

Διαβάστε περισσότερα

Keywords
Τυχαία Θέματα