Κρατικοδίαιτοι... προοδευτικούληδες

To ρεπορτάζ της Καθημερινής, που δεν διαψεύστηκε, λέει ότι στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, στο εκπληκτικό αυτό δημιούργημα – προσφορά της οικογένειας Νιάρχου στο ελληνικό κράτος, επικεφαλής θα είναι ο ηθοποιός Γιώργος Κιμούλης.

Είναι εκλεκτός της κυβέρνησης, έχει αναπτύξει άριστες σχέσεις με τον πρωθυπουργό και είναι αυτό που λέμε το «πολιτιστικό άλλοθι» ενός αγράμματου αριστερού, όσο μπορεί κανείς να χαρακτηρίζει πολιτισμό με την απόλυτη έννοια του όρου, την προσφορά

Είναι προφανές ότι μετά τη διάρρηξη των σχέσεων του ΣΥΡΙΖΑ με τον... Λάκη Λαζόπουλο, μετά τη δήλωση μετανοίας της Δήμητρας Ματσούκα και του Γιάννη Ζουγανέλη για την ψήφο που έριξαν στον Τσίπρα, η μόνη διέξοδος ήταν ο Κιμούλης.

Ο ένας μετά τον άλλον οι «αριστεροί», οι «ευαίσθητοι» καλλιτέχνες που συνέβαλαν στην άνοδο του αριστερού λαϊκισμού την Ελλάδα, εγκαταλείπουν τον Τσίπρα ή στην καλύτερη αποστασιοποιούνται απ' αυτόν. Έβγαλαν τα γάντια της οργής, σταμάτησαν τις συναυλίες διαμαρτυρίας και σιώπησαν. Είτε θεωρούν ότι η Ελλάδα έγινε παράδεισος επί Τσίπρα και δεν έχει νόημα να μιλάνε είτε δαγκώνουν τη γλώσσα τους για να μη ρίξουν καμιά xριστοπαναγία στους ψεύτες και τους πλακώσουν στα γιαούρτια.

Όμως, θα υπάρχουν πάντα «πρόθυμοι ηλίθιοι» προκειμένου να καλύψουν την πολιτιστική ένδεια ενός ψευτοαριστερού πρωθυπουργού. Άλλωστε, «αριστεροί» καλλιτέχνες και άνθρωποι των γραμμάτων υπάρχουν πολλοί. Οι σοβαροί λείπουν από αυτή τη χώρα.

Εν πάση περιπτώσει, το Μαξίμου φαίνεται ότι βρήκε στο πρόσωπο του Γιώργου Κιμούλη το γίγαντα της διαχείρισης ενός τόσο σημαντικού εγχειρήματος. Ένα έργο που κόστισε πάνω από 700 εκατ. ευρώ παραδίδεται στο δημόσιο και όλοι φοβούνται το... αυτονόητο. Ότι δηλαδή θα γίνει... δημόσιο. Ρουσφέτια, προσλήψεις χωρίς λόγο και άκρως κομματικές, αδιαφάνεια και στο τέλος διαλυμένο Πολιτιστικό Πάρκο, όπως άλλωστε έχουμε δει ουκ ολίγες φορές. Με εξαιρέσεις βεβαίως αφού π.χ. το Μουσείο της Ακρόπολης είναι υψηλού επιπέδου, όπως και το μετρό της Αθήνας.

Όμως, ο Κιμούλης; Γιατί; Επειδή είναι φίλος του Τσίπρα; Επειδή είναι άνθρωπος του θεάτρου έχει και τα προσόντα να διαχειριστεί ένα τόσο μεγάλο έργο; Δεν απαιτούνται οι ελάχιστες διαχειριστικές ικανότητες που πρέπει να διαθέτει ένας μάνατζερ; Ή μήπως βολεύουμε τους κολλητούς αδιαφορώντας για το αν κάνουμε καλό σε ένα τόσο μεγάλο έργο;

Μήπως τελικά το Ίδρυμα Νιάρχος θα πρέπει να πάρει πρωτοβουλία και να υπάρξει κάποιος σοβαρός διαγωνισμός για την πλήρωση της θέσεως του επικεφαλής; Αν αφήσουν στην εκάστοτε κυβέρνηση τη δυνατότητα να επιλέγει όποιους γουστάρει για τόσο σοβαρές θέσεις τότε είναι σίγουρο ότι θα δούμε καταστάσεις σαν κι αυτές που βλέπουμε σε πολλές κρατικές υπηρεσίες.

Το Πάρκο στο Φάληρο δεν πρέπει να πάρει όλα τα κακά του δημόσιου τομέα. Χρειάζεται ηγέτες που θα το διαχειριστούν κι όχι κολλητούς που θα επιλέγονται ανάλογα με το πόσο... ΣΥΡΙΖΑ είναι.

Διαβάστε περισσότερα