Η επαναδιαπραγμάτευση δεν είναι γαμοπίλαφο!

Ήταν σίγουρο πως η κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά δεν θα είχε μεγάλη περίοδο χάριτος. Οι στιγμές είναι δύσκολες και η κοινωνία (δικαίως) βρίσκεται στα κάγκελα. Από αυτό το σημείο όμως, μέχρι να απαιτούμε τα πάντα εδώ και τώρα, υπάρχει μεγάλη απόσταση. Το να περιμένουμε από έναν άνθρωπο ή έστω από μια κυβέρνηση να πατήσει έναν διακόπτη και να λυθούν με μιας όλα μας τα προβλήματα είναι ουτοπικό. Πολλοί λένε: μα, προεκλογικά υποσχέθηκε επαναδιαπραγμάτευση, γιατί δεν την κάνει; Λες και η επαναδιαπραγμάτευση είναι γαμοπίλαφο

ή λαγός στιφάδο: ρίχνεις τα υλικά στη χύτρα και σε δυο ωρίτσες σερβίρεις το φαγητό. Ε, λοιπόν, με συγχωρείτε, η επαναδιαπραγμάτευση δεν είναι παστίτσιο και ούτε ο πρωθυπουργός είναι ο Μαμαλάκης. Γιατί  αν ήταν παστίτσιο ή γεμιστά, θα είχες πάντα την ευκαιρία να μην πετύχει η συνταγή, να γίνει λιγάκι άνοστο το φαί, να καεί που λέει ο λόγος, να το πετάξεις στην τελική άμα δε σ’ αρέσει. Και τι έγινε; Μαγειρεύεις κάτι άλλο και περνάς.

Η επαναδιαπραγμάτευση στην πραγματικότητα είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση για τη χώρα και πρέπει να επιχειρηθεί την κατάλληλη ώρα, όταν θα έχουμε αντιστρέψει το κλίμα αναξιοπιστίας και ανυποληψίας στο οποίο μας καταδίκασαν δύο χρόνια παλινωδίες και απραξία των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και  έξι μήνες «στεγνής» διαχείρισης της κυβέρνησης Παπαδήμου. Άλλωστε, αυτό ήταν το νόημα των διπλών εκλογών του Μαίου – Ιουνίου. Να δώσουν μια πολιτική κυβέρνηση με νωπή εντολή που να  βάλει τη Χώρα ξανά σε κίνηση. Και αυτό δεν γίνεται ούτε εύκολα, ούτε από τη μια στιγμή στην άλλη. Η επαναδιαπραγμάτευση επίσης, εκτός από σοβαρή υπόθεση είναι και η τελευταία ευκαιρία που θα έχει η Χώρα να γλυτώσει την άτακτη χρεοκοπία. Προϋποθέτει απόλυτο συντονισμό κινήσεων, σωστό χρόνο εκτέλεσης και κυρίως, ένα συγκροτημένο σχέδιο εξόδου από την κρίση, μια ολοκληρωμένη αντιπρόταση, πειστική, κοστολογημένη και κυρίως καλά μελετημένη. Η επαναδιαπραγμάτευση επίσης, είναι καταδικασμένη να πετύχει, γιατί αν αποτύχει δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής. Όταν ο Πρωθυπουργός θα αποφασίσει να την επιχειρήσει θα γνωρίζει ότι είναι μια κίνηση όλα ή τίποτε, επιτυχία ή καταστροφή, ζωή ή θάνατος για τη χώρα.

Δεν ξέρω αν τα έχουμε σκεφτεί όλα αυτά όλοι εμείς που ψηφίσαμε τον Σαμαρά στις τελευταίες εκλογές για να διαχειριστεί τις τύχες της Πατρίδας και σπεύδουμε τώρα να τον εγκαλούμε για αθέτηση της βασικής προεκλογικής του υπόσχεσης. Τον ψηφίσαμε να κρατήσει το τιμόνι σε αυτή την δύσκολη κατάσταση με σύνεση, αποφασιστικότητα και εθνική προοπτική εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης. Αν θέλαμε τσαμπουκά, τζάμπα μαγκιά και καουμποϊλήκι θα ψηφίζαμε τον Αλέξη, να πάει να τους κάνει με τη μία τα μούτρα κρέας τους κουτόφραγκους και η δραχμή γωνία. Εμείς όμως ψηφίσαμε τον Σαμαρά, με κύριες προτεραιότητες τη διατήρηση του ευρωπαϊκού στάτους της Χώρας και την σοβαρή επαναδιαπραγμάτευση με τους εταίρους για μια νέα δανειακή σύμβαση με καλύτερες προοπτικές για τον Λαό μας. Τον ψηφίσαμε γιατί  πιστεύουμε ότι είναι ο μόνος που θα μπορούσε να φέρει σε