Γιόζεφ Πανδρέουκεν

Πράσινα άλογα και πράσινα παπάκια

Πολύ συγκινητικά είναι τα ρεπορτάζ του γερμανικού Τύπου για τον Γ. Παπανδρέου και την παρουσία του την Παρασκευή στο συνέδριο των Γερμανών Πρασίνων.

Είναι τέτοιος ο ενθουσιασμός -όπως περιγράφεται- των Γερμανών από την παρουσία του πρώην πρωθυπουργού, που μόνο τα κλάματα δεν έβαλαν, μόνο να μας τον ζητήσουν και να τους τον δώσουμε δεν είπαν.

Αφού επισκίασε με την παρουσία του όλους τους παρευρισκόμενους, χειροκροτήθηκε ένθερμα πολλές

«Οι Πράσινοι θέλουν περισσότερη Ευρώπη – Ο Παπανδρέου υπέρ της πράσινης επανάστασης» είναι ο τίτλος στους Financial Times Deutschland: «… Ο Παπανδρέου, όπως και οι Πράσινοι, ζήτησε κολλεκτιβοποίηση του χρέους μέσω ευρωομολόγων. Τόνισε ότι για την έξοδο από την κρίση χρέους και την κλιματική αλλαγή είναι απαραίτητη μια πράσινη αναπτυξιακή επανάσταση»…

Το Spiegel-Oline έχει τίτλο: «Ο Παπανδρέου προειδοποίησε για την αποδημοκρατικοποίηση της Ευρώπης»

Το STERN γράφει: «… Την πιο συγκινητική ομιλία εκφώνησε χθες βράδυ κάποιος, που ακριβώς λόγω των αυστηρών μέτρων (λιτότητας) έχασε ήδη σχεδόν τα πάντα: ο έλληνας πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου. Με πάθος υποστήριξε μια νέα, ισχυρότερη Ευρώπη, πάνω στα θεμέλια που έθεσαν στο βασικό τους ψήφισμα και οι Πράσινοι.

Στο μεταξύ μέσα στο συνέδριο, οι Πράσινοι έγιναν… κόκκινοι από τη συγκίνηση που είχαν μαζί τους ένα τόσο μεγάλο πολιτικό ηγέτη, που το κύρος του και το βεληνεκές του ξεπερνούν τα σύνορα της χώρας του. Όπως γράφει το Βήμα περιγράφοντας το κλίμα στο συνέδριο:

Ο Παπανδρέου, με σκούρο μπλε κοστούμι, άσπρο πουκάμισο, μωβ γραβάτα, μιλά άπταιστα Αγγλικά με αμερικανικό ιδίωμα, αφού γεννήθηκε και σπούδασε στην Αμερική. Γι’ αυτό η εμφάνισή του θυμίζει ίσως λίγο τον αμερικανό πρόεδρο. Δεν έχει τις ρητορικές ικανότητες του Μπαράκ Ομπάμα, αλλά έχει τον ‘τόνο’ του, το ίδιο βασικό λεξιλόγιο. Φράσεις, όπως “περισσότερη δημοκρατία“, “ενότητα“, “σεβασμός“.

Στο τελευταίο μάλλον θα έπεσε πολύ γέλιο. Εν πάση περιπτώσει, γράφτηκαν πολλά για τον μεγάλο… Τιμονιέρη της Ελλάδας, ούτε ο Μάο να ήταν δηλαδή.

Μα καλά στραβοί είμασταν τόσο καιρό που δεν το βλέπαμε και τον αφήσαμε να φύγει; Μήπως είμαστε τόσο βλάκες που θέλουμε τον Παπαδήμο ενώ έχουμε τον τεράστιο, τον μέγιστο, Παπανδρέου μπροστά μας και έτοιμο ξανά;

Ο ίδιος πάντως θεωρεί ότι δεν έφυγε. Απλώς άφησε τον Λουκά στο πόδι του μέχρι να συνέλθει λιγάκι και να επανέλθει. Έτσι μιλώντας στο Spiegel δήλωσε για την …”μεταβατική κυβέρνηση”: “Το έργο μας είναι κοινό, κι αυτό είναι σημαντικό“.

Έλεος πια, η υπομονή του κόσμου με αυτά που διαβάζει έχει και τα όριά της. Αν αρέσει στους Γερμανούς Πράσινους ας τον πάρουν μόνιμα με μεταγραφή και να τον Γερμανοποιήσουν κιόλας. Πώς κάναμε εμείς τον Χολέμπας… Χολέβα έτσι κι αυτοί να κάνουν τον Γιώργο Παπανδρέου…. Γιόζεφ Πανδρέουκεν και τελειώνουμε.