Για όλα τα ψώνια της Ελλάδας φταίει ο .... Άντι Γουόρχολ

Εγκληματίας αυτός ο Άντι Γουόρχολ. Προσπαθούν όλα τα ψώνια να κερδίσουν τα 15 λεπτά δημοσιότητας που πιστεύουν ότι τους αναλογούν και γέμισε ο τόπος χαζοχαρούμενους. Πολλοί από αυτούς μάλιστα κάνουν και… καριέρα, τόσο χαμηλά έχει φτάσει αυτή η χώρα. Αλλά θα πεις και η Ιταλία δεν έχει Σίλβιο και Μπέπε Γκρίλο, εμείς εδώ θα κολλήσουμε σε απίθανους που βγαίνουν κάθε λίγο και λιγάκι;

Η κρίση έκανε ένα μεγάλο κακό στην Ελλάδα, πέρα από τα προφανή. Βγήκαν στον αφρό κάθε καρυδιάς καρύδια που κερδίζουν το

Δείτε για παράδειγμα τον Καρυπίδη. Κάποιος πρότεινε στον ΣΥΡΙΖΑ αυτόν τον δήθεν δημοσιογράφο με τις ανόητες κι επικίνδυνες απόψεις προκειμένου να κάνει η Αριστερά… τη διεύρυνση που θέλει. Δεν εξέτασαν ποιος είναι αυτός, τον έκαναν υποψήφιο και την κατάληξη την ξέρετε. Ο δε Καρυπίδης εκτός από τα 15 λεπτά διασημότητας μπορεί να κερδίσει και μια ανεξάρτητη κάθοδο στις εκλογές. Μπορεί να τον βλέπουν πέντε σπίτια περισσότερα απ’ ότι τον έβλεπαν στην τηλεόραση. Ή γιατί όχι.... Μπορεί να τον μαζέψει ο Καμμένος ή ο Πολύδωρας και να τον κάνει υποψήφιο στις επόμενες εκλογές. Άσε δε που υπάρχει πάντα μια θέση σε κάποιο περιθωριακό κανάλι της Αθήνας για να μιλά άνετα για τους Εβραίους που θα γίνουνε σαπούνια ή για τους Έλληνες που είναι ψεκασμένοι.

Άλλο παράδειγμα, κλασικό αυτή τη φορά; Η Ραχήλ Μακρή η οποία τείνει να γίνει μούσα του Γουόρχολ αφού δεν της έφταναν τα 15λεπτα, μας έχει κατσικωθεί για να γελάμε ή να κλαίμε. Κάθε μέρα σκαρφίζεται και κάτι διαφορετικό για να είναι στην επικαιρότητα. Άλλωστε, μπορεί να κάνει η τηλεόραση και οι εφημερίδες χωρίς τα εφαρμοστά ρούχα της Ραχήλ στο καλλίγραμμο κορμί της (λέμε τώρα);. Μη μας παρεξηγήσει για σεξισμό, το πρόβλημα είναι… εγκεφαλικό. Και προκαλεί πολλά εγκεφαλικά στη Βουλή κι όχι μόνο με τις θέσεις τις και την εκνευριστική φωνή της. Μήπως πρέπει να εκμεταλλευτούμε αυτό το τεράστιο κεφάλαιο της πολιτικής και να την προτείνουμε για δήμαρχο της Αθήνας σε μια υπέρβαση κομμάτων; Ας το σκεφτεί η Συγγρού, δε θα βρει καλύτερο υποψήφιο και θα έχει κάνει και άνοιγμα στους.. αντιμνημονιακούς.

Να πούμε για τον Παύλο Χαϊκάλη, άλλη περίπτωση αυτός. Καλός κωμικός, με επιτυχίες στην τηλεόραση δεν είχε ανάγκη από δημοσιότητα, τι τα θέλει τα καραγκιοζιλίκια; Διότι όταν βγαίνει για να δικαιολογήσει τα 55.000 ευρώ που δεν δήλωσε και λέει ότι ήταν κουρασμένος, έτρεχε σε δουλειές, η εταιρεία που συνεργάστηκε δεν τον ενόχλησε και άλλα τέτοια αστεία, τότε πράγματι είναι άξιος κωμικός και καλύτερα να μείνει στα σήριαλ παρά στη Βουλή.

Υπάρχουν και λιγότερο ψώνια που μας κάνουν όμως να κλαίμε από τα γέλια. Ο Τζιτζικώστας για παράδειγμα που από το τίποτε έγινε κάποιος και τώρα θέλει να γίνει πρώτος χωρίς καν να ιδρώσει, απλά με τους «κολλητούς» και τα κονέ. Ο Οδυσσέας Βουδούρης που ξέχασε τα γιαούρτια που του πέταγαν οι Συριζαίοι και ζητά από αυτούς να τον ψηφίσουν. Ο Πολύδωρας, αυτό το απολίθωμα του παλαιοκομματισμού, η καρικατούρα της πολιτικής που θέλει να γίνει ο σωτήρας της δεξιάς και της πατρίδας. Ο Μπουτάρης με τις κόκκινες κάλτσες που πουλάει καλά το «αντισυμβατικό» και «αντισυστημικό» και θα ξαναβγεί δήμαρχος.

Ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης που δεν τον ήξερε ούτε η μάνα του και έγινε γνωστός γιατί είπε «Μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι», τη φράση – κλειδί για την Αριστερά, κάτι σαν password για να γίνεις… επαναστάτης.

Για να μη μιλήσουμε για άλλους… Γουρχολικούς σαν τον Τατσόπουλο, τον Ψαριανό, τον Διαμαντόπουλο, τον Λάμπρου, την Μπαρζέφσκι και τον κάθε πικραμένο που έγινε κάποιος μέσα στη νύχτα του μνημονίου.

Αν και δεν είναι ώρα να μιλήσουμε με ονόματα, θα το κάνουμε σύντομα, τις τελευταίες ημέρες εμφανίζονται διάφορα ψώνια και διεκδικούν δημαρχίες ή περιφέρειες ενώ δεν μπορούν να διοικήσουν ούτε περίπτερο. Ποιος τους προτείνει όλους αυτούς, ποιος του δίνει θάρρος να παίζουν με τα νεύρα μας; Δηλαδή η Ελλάδα κατάντησε έτσι ώστε γίνεσαι δήμαρχος άμα είσαι… ξανθιά ή άμα είσαι φλώρος; Έλεος πια με την απαξίωση του πολιτικού προσωπικού, με τους γελωτοποιούς που παίρνουν πολιτικές θέσεις. Μπορεί να ευθύνονται τα κόμματα που επιλέγουν τέτοιους ανθρώπους αλλά κύρια ευθύνη έχει ο κόσμος που τους ψηφίζει. Μπορεί τη μια να το κάνεις για την πλάκα και τη δεύτερη από βαρεμάρα. Την τρίτη όμως πρέπει να σκεφτούμε και το μέλλον της πατρίδας. Εκτός αν θέλουμε να την παρατήσουμε στα χέρια της Μακρή, του κάθε τζιτζιφιόγκου ή του κάθε κομπλεξικού ψευτοαριστερού.

Διαβάστε περισσότερα