Φοβού τη Δήμητρα…

Η Δήμητρα είναι μια 62χρονη γιαγιά, που μένει στην άλλοτε «ανεβασμένη», αλλά τώρα πλέον υποβαθμισμένη πλατεία Βικτωρίας, στο κέντρο της Αθήνας. Διατηρεί ένα μίνι μάρκετ, με το οποίο συντηρεί, εκτός από τον εαυτό της, την άνεργη κόρη της και τα δυο εγγόνια της.  Όπου νάναι κλείνει. Πάντα πλήρωνε τους φόρους της, ακόμη και όταν οι φοροφυγάδες φίλοι της την κορόιδευαν, και ποτέ δεν ξόδευε περισσότερα απ όσα αποταμίευε. Τα μέτρα λιτότητας όμως, αύξησαν τους φόρους και τους λογαριασμούς, με αποτέλεσμα να τελειώνουν οι οικονομίες της. Και σαν να μην έφτανε αυτό, η γειτονιά της είναι πλέον παραδομένη στους ναρκομανείς και στις συμμορίες. Φοβάται να βγει έξω μόλις πέσει το σκοτάδι, αφού ήδη την έχουν ληστέψει άπειρες φορές. «Δεν αντέχω άλλο…», λέει.Για πολλά χρόνια, οι Έλληνες πολιτικοί δεν έδιναν σημασία σε ανθρώπους όπως η Δήμητρα. Θα έπρεπε όμως, αφού αυτοί αποτελούν τη σιωπηρή πλειοψηφία. Αυτοί είναι οι νομοταγείς, που πληρώνουν τους φόρους τους, και ζουν σύμφωνα με τα μέσα που διαθέτουν. Και αυτοί είναι που τώρα καλούνται να πληρώσουν τα σπασμένα ενός διεφθαρμένου, αναποτελεσματικού, και πελατειακού πολιτικού συστήματος, που δεν τους πρόσφερε ποτέ τίποτα. Η κυβέρνηση δεν πρέπει να φοβάται τους αγανακτισμένους, αλλά τη Δήμητρα. Όπως και κάθε άλλο Έλληνα σαν αυτήν, που πίστεψε στους πολιτικούς,  αλλά που μετά από έναν ολόκληρο χρόνο σκληρής λιτότητας χωρίς αποτέλεσμα, έχασε πλέον την υπομονή του.Τα πάμπολλα προβλήματα της Ελλάδας είναι πιο παλιά από την πανταχόθεν βαλλόμενη κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου. Το κεντροαριστερό ΠΑΣΟΚ που ίδρυσε ο πατέρας του Ανδρέας, εξελέγη το 2009 με εντολή να επεκτείνει το κράτος, μέχρι που ανακάλυψε ότι υπήρχε χρέος ύψους $400 δισ. Τώρα, μετά από ένα χρόνο λιτότητας, ως αντάλλαγμα του έκτακτου δανεισμού διάσωσης, οι αγορές και οι πιστωτές συνεχίζουν να ανησυχούν, ενώ έχει μειωθεί τόσο το διαθέσιμο εισόδημα, όσο και η αίσθηση ασφάλειας των Ελλήνων. Η κυβέρνηση του Παπανδρέου θα πληρώσει το τίμημα, άσχετα αν επιβίωσε της πρόσφατης ψήφου εμπιστοσύνης. Οι ψηφοφόροι όμως θεωρούν πως και το κεντροδεξιό κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, είναι εξίσου αναποτελεσματικό.Τα προβλήματα είναι πολλά, και οφείλονται μεταξύ άλλων, σε μια στάσιμη, σχεδόν σοβιετικού τύπου οικονομία, που προτιμά το ρουσφέτι αντί της αξιοκρατίας, με μια κουλτούρα διαφθοράς που έχει κατασπαταλήσει το δημόσιο χρήμα, και ένα πρόσφατο κύμα λαθρομετανάστευσης, που ούτε οι Έλληνες, ούτε οι Ευρωπαίοι διαχειρίστηκαν σωστά, με αποτέλεσμα να υπάρχουν χιλιάδες άνεργοι, απελπισμένοι, και χωρίς χαρτιά ξένοι, ξεκομμένοι στην Αθήνα. Πέρσι, σημειώθηκε σημαντική αύξηση του βίαιου εγκλήματος, με αποτέλεσμα να ξεθαρρέψουν οι περιθωριοποιημένες μέχρι τώρα νεοναζιστικές ομάδες, τις οποίες όμως οι κάτοικοι του κέντρου της πόλης άρχισαν να θεωρούν ως πιο αξιόπιστη ασφάλεια, από αυτήν που παρέχει η αστυνομία.«Ο κόσμος δεν αισθάνεται ασφαλής, κι αυτό τους κάνει να θυμώνουν, και να είναι καχύποπτοι…», λέει ο πατέρας Μάξιμος του Αγίου Παντελεήμονα, σε μια περιοχή που έχει τη μεγαλύτερη εγκλη