Πώς λειτουργούσε το συνδικάτο του (ποδοσφαιρικού) εγκλήματος

«Μαφιόζοι» που βαφτίστηκαν παράγοντες, γυρολόγοι προπονητές και ποδοσφαιριστές εθισμένοι στον τζόγο, μανατζαραίοι που έκαναν το κουμάντο, μπουκμέικερ με διεθνείς διασυνδέσεις και insiders στα θεσμικά όργανα που έβαζαν πλάτη αποτέλεσαν τους «άρχοντες» του στησίματος που κάθε εβδομάδα τζιράριζαν 5 εκατ. ευρώΚάθε Σαββατοκύριακο μία ομάδα 200 ανθρώπων του ποδοσφαίρου με τους δικούς της κώδικες ζούσε τη δική της αγωνιστική. Επαθλό τους όχι η νίκη της ομάδας, αλλά κέρδη εκατομμυρίων από παράνομα στοιχήματα σε στημένους αγώνες.Σύμφωνα με υπολογισμούς των διωκτικών αρχών αλλά και του οικονομικού επιτελείου ο εβδομαδιαίος τζίρος του συνδικάτου του (ποδοσφαιρικού) εγκλήματος προσέγγιζε τα 5 εκατ. ευρώ. Το υπουργείο Οικονομικών, που επιχειρεί με σχέδιο νόμου να ενσωματώσει τον παράνομο τζόγο στα επίσημα παιχνίδια, εκτιμά ότι κάθε χρόνο στο παράνομο στοίχημα παίζονται ποσά που ξεπερνούν τα 4 δισ. ευρώ. Ενα σημαντικό τμήμα της τάξης των 200 εκατ. ευρώ ήταν το μερίδιο αγοράς που τζιράριζαν οι «άρχοντες» του στησίματος σε αγώνες της Super League, της Football League 1 και 2 (Β’ και Γ’ Εθνική), αλλά και σε οποιοδήποτε άλλο αθλητικό γεγονός μπορούσαν να στήσουν. Από το ποια ομάδα θα πάρει τη σέντρα μέχρι το πότε θα βγει η πρώτη κόκκινη κάρτα.Το κύκλωμα είχε τα χαρακτηριστικά μιας οργανωμένης μαύρης επιχείρησης. Βασικός πρωταγωνιστής, σύμφωνα με το πόρισμα που συνέταξε η εισαγγελέας Πόπη Παπανδρέου, ήταν ο Αχιλλέας Μπέος, ο πρόεδρος της ΠΑΕ Ολυμπιακός Βόλου, ο οποίος σύμφωνα με την έκθεση των ειδικών της ΟΥΕΦΑ για τα ύποπτα παιχνίδια «έχει τη φήμη σε όλη την ποδοσφαιρική αδελφότητα ως ο άνθρωπος που αγοράζει ποδοσφαιρικά σωματεία για παράνομες δραστηριότητες». Διακριτοί ρόλοιΣτις ομάδες κρούσης του στησίματος παιχνιδιών υπήρχαν διακριτοί ρόλοι για όλους. Ανθρωποι του υποκόσμου και της νύχτας ξέπλεναν χρήματα μετέχοντας ως παράγοντες στο κεφάλαιο ποδοσφαιρικών ομάδων και έβγαζαν πολλά περισσότερα στοιχηματίζοντας στα «σίγουρα». Γυρολόγοι προπονητές με πάθος για τον τζόγο, που διαμόρφωναν ενδεκάδες ανάλογα με το παίξιμό τους στο Στοίχημα. Μάνατζερ που μόλις διαπίστωσαν ότι δεν μπορούσαν να βγάλουν λεφτά από τις ισχνές πλέον μεταγραφές τοποθετούσαν τους πελάτες τους-ποδοσφαιριστές ως «εργαλεία» σε ομάδες για να κουμαντάρουν τα στοιχήματα. Και, τέλος, ορισμένοι ποδοσφαιριστές, εξαρτημένοι και καταχρεωμένοι από τον τζόγο, οι οποίοι ως «πρεζόνια» του στοιχήματος δέχονταν τα πάντα προκειμένου να «ρεφάρουν» ή απλώς να βγάλουν την αγωνιστική μέχρι το επόμενο στήσιμο.Συνδετικοί κρίκοι του κυκλώματος ήταν παράνομοι μπουκμέικερ με διασυνδέσεις σε Μαλαισία, Κίνα, Κύπρο, Λονδίνο ή όπου αλλού γίνονταν δεκτοί αγώνες των ελληνικών πρωταθλημάτων. Το colpo grossoΗ διαδικασία ήταν απλή. Οι παίκτες έβγαζαν μία πιστωτική κάρτα και έπαιρναν κωδικό για να μπορούν να στοιχηματίζουν εφόσον είχαν υπόλοιπο και δεν ήταν στο κόκκινο. Οι αρχιτέκτονες του παράνομου τζόγου έψαχναν κάθε εβδομάδα 3-4 επίμαχα ματς και ξεκινούσαν τη διαδικασία του στησίματος. Οι μαφιόζοι παράγοντες προσέγγιζαν τους μ