Ένας Καμμένος κι ένας Βαρεμένος μόνοι ψάχνουν στην Ουάσιγκτον τον … αμερικάνο υπουργό Άμυνας

Καλές οι επικοινωνιακές κορώνες για εσωτερική κατανάλωση, από το χαρακτηρισμένο τόσο από μερίδα του Δυτικού, όσο και του ρωσικού Τύπου, ρωσικό ειδησεογραφικό πρακτορείο, «Σπούτνικ», ότι τον Καμμένο τον «έκοψαν» στην Ουάσιγκτον από τη συνάντηση με τον υπουργό Άμυνας, Ας Κάρτερ, επειδή έκανε ανοίγματα στη Μόσχα, αλλά η «ρωσική Σχολή» διπλωματίας και πολιτικής είναι πολύ έξυπνη για να πιστεύει σε τέτοια προπαγανδιστικά μυθεύματα. Και, προφανώς, αυτό που ξέρουν πολύ καλά οι Ρώσοι (δεν

είναι κρυφό άλλωστε, έχει ανακοινωθεί δημοσίως), είναι ότι ο έλληνας υπουργός Άμυνας, μπορεί να μην είδε τον αμερικανό υπουργό Άμυνας, ούτε καν τον αναπληρωτή, αλλά μόνον την υφυπουργό –κι’ αυτή με πολύ κόπο- αλλά βλέπει την … «πολυαγαπημένη» του Κρεμλίνου, την Βικτόρια Νούλαντ. Μάλιστα, είναι η τρίτη συνάντησή του με αυτήν από το μέσον του Μαρτίου.

Λέτε να μην ξέρουν εκεί πάνω στη Μόσχα τι σημαίνει Νούλαντ; Ήταν η υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, η οποία, μαζί με τον αμερικανό πρέσβη στο Κίεβο, στη διάρκεια της «εξέγερσης του Μαϊντάν», βρέθηκαν επανειλημμένως στην πλατεία, υποστηρίζοντας ανοικτά τους διαδηλωτές που συγκρούονταν με τα ΜΑΤ του φιλορώσου, πρώην προέδρου της Ουκρανίας, Γιαννουκόβιτς. Το τι της έχουν σούρει τα ρωσικά ΜΜΕ, δεν λέγεται. Είναι η ίδια που αυτή την περίοδο, μόλις τις προηγούμενες ημέρες, βρέθηκε στη Μόσχα για συνομιλίες προσκηνίου και παρασκηνίου για το μεγάλο «αγκάθι», το Ουκρανικό. Το ζήτημα δηλαδή που καίει περισσότερο από όλα τις αμερικανο-ρωσικές σχέσεις.

[photo_1]

Να’ σου λοιπόν, που η Νούλαντ εκδηλώνει ιδιαίτερες πολιτικές «αγάπες» και «συμπάθειες» για τον έλληνα υπουργό Άμυνας. Γιατί; Ας μας το πει ο ίδιος. Εμείς ούτε ξέρουμε σε ποιο από τα πολλά λόμπυ εξουσίας των ΗΠΑ κινείται η κ.Νούλαντ, ούτε και μπορούμε να μυρίσουμε τα νύχια μας γιατί δεν τον είδε ο παράγων που τον προσκάλεσε (ο αμερικανός υπουργός Άμυνας), αλλά τον βλέπει η κ.Νούλαντ. Η τελευταία είχε έλθει στην Αθήνα στο μέσον Μαρτίου, όπου, ως ήταν επιβεβλημένο διπλωματικά και με βάση το πρωτόκολλο, πήγε να δει τον αρμόδιο για θέματα εξωτερικής πολιτικής, υπουργό κ.Κοτζιά. Τώρα, γιατί τότε επέλεξε να δει και τον κ.Καμμένο, άγνωστο. Στη συνέχεια, όταν στο τέλος Μαρτίου, ο κ.Καμμένος βρέθηκε στις ΗΠΑ, κατόπιν προσκλήσεως της Ομογένειας για τις εκδηλώσεις της 25ης Μαρτίου, επίσης συναντήθηκε μαζί της. Τότε έκανε και την περίφημη δήλωση περί 70%-30% συνεκμετάλλευση των ελληνικών ενεργειακών πόρων από Ελλάδα-ΗΠΑ. Τώρα, την ξαναβλέπει. Βέβαια, ένας πολιτικός απαιτήσεων, από τη στιγμή που δεν τον βλέπει ο παράγων, ο οποίος τον έχει καλέσει, απλά δεν πραγματοποιεί την επίσκεψη. Στην καλύτερη περίπτωση, την αναβάλλει.

Το ζήτημα είναι πάρα πολύ σοβαρό και αφορά την εξωτερική πολιτική της χώρας. Εάν αφορά –και- τα ανοίγματα προς τη Ρωσία, είναι πιθανό. Αλλά γιατί, για παράδειγμα, ο Κοτζιάς δεν είχε τέτοια μεταχείριση από τον Κέρι, όταν προ εβδομάδων επισκέφθηκε τις ΗΠΑ, και έχει ο Καμμένος; Ενδεχομένως, πρόκειται για κάτι πολύ σοβαρότερο, στο οποίο η κυβέρνηση και το μέγαρο Μαξίμου πρέπει να δώσουν πειστικές εξηγήσεις. Διότι το θέμα δεν αφορά τα εσωτερικά κυβερνητικά νταραβέρια Τσίπρα – Καμμένου, αλλά τις σχέσεις με τις ΗΠΑ.

Και, βέβαια, τι να πει κανείς για την απογοητευτική εικόνα που έδωσε ο κ.Καμμένος, αφού «έφαγε πόρτα», να τριγυρνάει στην Ουάσιγκτον με τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και πρόεδρο της Επιτροπής Άμυνας της Βουλής, κ.Βαρεμένο, για να καταθέσει ο πρώτος, υπό βροχή (αλλά με σακάκι μόνον, και βρεγμένος) στεφάνι στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη στο Εθνικό Κοιμητήριο του Άρλιγκτον! Θλίψη. Τουλάχιστον, άκουσαν με … κατανόηση την «απολογία» του στις ΗΠΑ;

Διαβάστε περισσότερα