Δεν χρειάζεται η Ελλάδα κι άλλους γιαλαντζί σωτήρες...

Πραγματικά το πολιτικό σύστημα έχει... σαλτάρει τελείως. Ο κάθε δυσαρεστημένος, πικραμένος ή ψώνιο θέλει να φτιάξει κι ένα κόμμα, μια πολιτική κίνηση, ένα... φόρουμ ή ένα think tank. Θέλει να παίξει ρόλο στα πολιτικά πράγματα καθώς τα πάντα έχουν διαλυθεί. Δεν υπάρχουν σταθερές, δεν υπάρχει αποκούμπι, δεν υπάρχει μια συγκεκριμένη πολιτική κατεύθυνση. Η κρίση και τα Μνημόνια τίναξαν στον αέρα το δικομματικό σύστημα που έτσι κι αλλιώς παράπαιε τα τελευταία χρόνια. Έκτοτε γεννήθηκαν και κάποιες σοβαρές περιπτώσεις αλλά γεννήθηκαν και ατέλειωτα

«νούμερα». Όλοι θέλουν να πάρουν μερίδιο της εξουσίας, της δόξας και το οξύμωρο είναι ότι ενώ όλοι βρίζουν το πολιτικό σύστημα όλοι εμφανίζονται να θέλουν και να το σώσουν. Τρέλα.

Δεν θα μιλήσουμε για κάτι απίθανους ψεκασμένους που μας ταλαιπωρούν χρόνια τώρα. Ούτε για τον μπάρμπα Βασίλη Λεβέντη που έγινε νοματαίος αντί να γίνει ιδιοκτήτης... πιτσαρίας. Αλλά θα μιλήσουμε για όλους τους άλλους που καμώνονται τους σωτήρες και τους πατριώτες.

Πριν από μερικές εβδομάδες τα «φαντάσματα» της δεξιάς, ο Μπαλτάκος και ο Καρατζαφέρης συνασπίστηκαν και έκαναν τον... ΣΥΡΙΖΑ από την ανάποδη. Μάλιστα, στις δημοσκοπήσεις αφήνουν κάποια ίχνη ζωής, ίσως στα όρια του ΛΑΟΣ, αλλά ποιος νοιάζεται; Μάλλον μόνον κάποιοι που θέλουν να θέσουν σε ομηρεία τη Νέα Δημοκρατία στο μετεκλογικό τοπίο.

Την Τρίτη ο Χάρης Θεοχάρης ανακοίνωσε ότι φεύγει από το Ποτάμι αφού φαίνεται ότι το «ψάρεμα» στα θολά νερά του κυρ Σταύρου δεν πήγε καλά. Άλλοι λένε ότι θα πάει στη ΝΔ (που πολλοί δεν τον θέλουν), άλλοι ότι θα κάνει κι αυτός πολιτική κίνηση. Αλλά ποιος είναι ο Θεοχάρης για να μας σώσει;

Για τη Ζωή τι να πει κανείς. Έβαλε πλώρη για να φτιάξει ένα ακόμη αριστερό κόμμα όπου θα διεκδικήσει το ειδεχθές και επονείδιστο χρέος, θα φέρει τις γερμανικές αποζημιώσεις, θα μας σώσει απ' όλους τους κακούς και θα κάνει την Ελλάδα υπερήφανη αριστερή χώρα στα όρια του... Τσάβες. Τι έχουν στο μυαλό τους η Ζωή, η Ραχήλ και η Νάντια που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, το έχουμε μάθει καλά καιρό τώρα. Δεν έχουν... τίποτε, εκτός ίσως από πολύ μίσος για όλους και για όλα. Μισούν το αστικό κράτος, μισούν την πρόοδο, την ανάπτυξη, την ιδιωτική πρωτοβουλία. Και τι οξύμωρο. Θα μας σώσουν αυτοί οι αριστεροί, η Ζωή και η Νάντια που δεν ξέρουν τι έχουν από τους μπαμπάδες τους και η Ραχήλ που είναι εκτός... συναγωνισμού, μια κατηγορία «ψεκασμένη» μόνη της.

Το αστείο είναι ότι υπάρχουν κι άλλοι «Γουλιμήδες». Ξέρετε την ιστορική φράση με την αντικατάσταση στη Βουλή του Χαρίλαου Τρικούπη από τον Γουλιμή. Ε... λοιπόν εδώ στην Ελλάδα έχουμε πολλούς από αυτούς τους σωτήρες. Ανύπαρκτοι, χωρίς να έχουν τις στοιχειώδεις πολιτικές και οικονομικές γνώσεις ονειρεύονται ότι θα φτιάξουν κόμματα, θα γίνουν ηγέτες, θα μπουν σε κυβερνήσεις, θα γίνουν υπουργοί ή πρωθυπουργοί, θα κορδώνονται στο Περιστύλιο σαν τους «Δελαπατρίδηδες».

Εδώ κάποιοι προωθούν ακόμη και τον... Παπαμιμίκο. Γράφουν ορισμένοι ότι μπορεί ο πρώην γραμματέας να γίνει ο πόλος έλξης των δυσαρεστημένων από τον Μητσοτάκη. Έλεος βρε παιδιά εκεί στη ΝΔ. Τι άλλο θα ακούσουμε; Μήπως ότι ετοιμάζεται ο... Τζιτζικώστας να πάρει ρεβάνς και ο Μεϊμαράκης μέσω Καραμανλή να εκδικηθούν για το στραπάτσο;

Καθίστε στ' αυγά σας αδέρφια. Μας φτάνουν όλοι αυτοί που μας έσωσαν τόσα χρόνια, δε θέλουμε άλλους. Κάποιος να μας προστατέψει από τους προστάτες. Κάποιος να μας σώσει από όλους αυτούς που θέλουν να γίνουν μπάστακες στη ζωή μας. Αριστεροί, κεντρώοι, δεξιοί μια ζωή ανεπάγγελτοι βολεμένοι που δεν έχουν τι να κάνουν θέλουν να μας «βοηθήσουν». Ας κοιτάξουν να βοηθήσουν τον εαυτό τους, δεν χρειάζεται η Ελλάδα κι άλλους γιαλαντζί σωτήρες.

Διαβάστε περισσότερα