Χαμένοι στη μετάφραση: Ευρωπαϊστές ή ευρωσκεπτικιστές;

H κυβέρνηση συνεχίζει να μας εκθέτει ανεπανόρθωτα στην εξωτερική πολιτική που είναι απορίας άξιον πόσα χρόνια θα περάσουν για να ξεχάσουν οι ξένοι με τι τύπους είχαν να κάνουν. Είναι εξοργιστική η διπρόσωπη και πολλές φορές εξωφρενική ανοησία με την οποία δρα η κυβέρνηση, ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ο Ν. Κοτζιάς, οι βουλευτές και οι ευρωβουλευτές.

Πάρτε για παράδειγμα το υπουργό Εξωτερικών. Πριν από μία εβδομάδα εστάλη προφανώς με εντολή του κ. Τσίπρα σε μια άτυπη σύνοδο υπουργών εξωτερικών στη Βαρσοβία όπου τελικά

πήγαν οι χώρες Βίσεγκραντ, δηλαδή η Πολωνία, η Ουγγαρία, η Ρουμανία, μαζί και η Βουλγαρία. Άλλος κανείς δεν πήγε σ’ αυτήν την άτυπη σύνοδο και όλοι αυτοί ουσιαστικά έβγαλαν ένα ψήφισμα που πάνω κάτω έλεγε να παραιτηθεί ο Γιούνκερ, ο Τουσκ και όποιος άλλος υπάρχει στην Κομισιόν. Μια καθαρά αντιευρωπαϊκή προσπάθεια δηλαδή στην οποία συμμετείχε και ο έλληνας υπουργός κατ’ εντολήν του Τσίπρα ο οποίος Τσίπρας λίγες ημέρες αργότερα στις Βρυξέλλες έδειχνε πόσο ευρωπαϊστής είναι κι έκανε δηλώσεις έχοντας αγκαλιά όλους τους… κακούς Ευρωπαίους. Τι είμαστε λοιπόν. Ευρωπαϊστές ή ευρωσκεπτικιστές;

Και πάμε στον ευρωπαϊκό κοινοβούλιο το οποίο εκδίδει ένα ψήφισμα κατά της Βρετανίας μετά από το Brexit το οποίο λέει «Το Ηνωμένο Βασίλειο οφείλει να σεβαστεί την επιθυμία της πλειοψηφίας των πολιτών του απολύτως και το συντομότερο δυνατόν να αποσυρθεί από την ΕΕ, προτού καταστεί δυνατόν να γίνουν οιεσδήποτε διευθετήσεις για την μεταξύ τους σχέση».

Ποιος καταψήφισε; Η ευρωπαϊκή αριστερά και βεβαίως ο ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί; Δεν συμφωνεί με την ετυμηγορία του δημοψηφίσματος; Αυτό δεν ήθελε ο βρετανικός λαός; Όμως, πώς αιτιολογούν αυτή την στάση: «Αυτή μας η επιλογή, οφείλεται στο γεγονός ότι το ψήφισμα που εγκρίθηκε κατά πλειοψηφία, δεν καταγράφει με σαφήνεια και ειλικρίνεια τις πραγματικές αιτίες κρίσης της ΕΕ καθώς και τις αλλαγές που απαιτούνται στην πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκειμένου να ανακτήσει ξανά την εμπιστοσύνη των πολιτών. Το Ψήφισμα αποφεύγει οποιαδήποτε σαφή αναφορά στις συνεχιζόμενες πολιτικές λιτότητας, τη στρεβλή και μονομερή αρχιτεκτονική της ΕΕ και της Ευρωζώνης, τις εντεινόμενες κοινωνικές και περιφερειακές ανισότητες και την έλλειψη συνολικής και αλληλέγγυας Ευρωπαϊκής πολιτικής στο προσφυγικό, όπως προτείναμε με το σχετικό ψήφισμα και τις τροπολογίες της Ευρωομάδας της Αριστεράς».

Αυτό ήταν το πρόβλημά τους δηλαδή, το δημοκρατικό έλλειμμα. Ασχέτως αν οι Βρετανοί δεν είχαν ποτέ κανένα πρόβλημα με τον μίστερ Σόιμπλε και τον Γιούνκερ.

Κανείς δεν τους επέβαλε μνημόνια, κανείς δεν τους έγραψε τους προϋπολογισμούς και καμιά τρόικα δεν πάτησε στην πλατεία Τραφάλγκααρ στο Λονδίνο. Όχι βέβαια αλλά για τον ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε δημοκρατικό έλλειμμα γι’ αυτό ψήφισαν όπως ψήφισαν οι Βρετανοί.

Για να μην πούμε ότι πολλοί υπουργοί και βουλευτές χαίρονται που ο… βρετανικός λαός αντιστάθηκε στο Βερολίνο και τις Βρυξέλλες, ασχέτως αν ο ίδιος ο Τσίπρας μίλησε για ιστορικό λάθος.

Είναι εκτός τόπου και χρόνου. Δεν μπορούν να βγάλουν από πάνω τους την ανοησία των Εξαρχείων όπου μπορείς να λες ότι θες χωρίς συνέπειες και στη συνέχεια να αλλάζεις στάση.

Όμως εδώ είναι εξωτερική πολιτική. Έχουμε ανάγκη τους Ευρωπαίους, καλώς ή κακώς με τα δανεικά τους ζούμε. Πώς λοιπόν από τη μια θα τους μουντζώνουμε κι από την άλλη θα τους απλώνουμε το χέρι για να πάρουμε καμιά δόση;

Ο Τσίπρας είναι σαν τον Κάμερον. Όλα τα χρόνια έβριζε την Ευρώπη και τελευταία θυμήθηκε να γίνει ευρωπαϊστής, αλλά πάντα έπαιρνε τα κοινοτικά κονδύλια και είχε ειδική σχέση με τις Βρυξέλλες.

Αμ δεν είναι η Ένωση μια α λα καρτ κοινότητα που όποτε θες μπαίνεις και κάνεις ό,τι γουστάρεις. Είτε σ’ αρέσει και μένεις προσπαθώντας να αλλάξεις τα κακώς κείμενα είτε σηκώνεσαι και φεύγεις. Ας συμβουλευτεί ο Τσίπρας τον Κάμερον γιατί ο δεύτερος έκανε τη γκάφα του αιώνα, έχασε την πολιτική του καριέρα αλλά θέτει σε κίνδυνο και όλη τη χώρα.

Αλλά μήπως ο Αλέξης θα ενδιαφερθεί αν πάθει ζημιά η Ελλάδα;

Διαβάστε περισσότερα