«Αμυντικός εξοπλισμός» τα οστά στο ανδρικό πρόσωπο

Τα κόκκαλα στο πρόσωπο των ανδρών, και ιδιαίτερα στην περιοχή της γνάθου, είναι και ήταν ιδιαίτερα μεγάλα και ανθεκτικά για να «αντέχουν τις γροθιές». Αυτή είναι μια νέα θεωρία που παρουσιάζεται στην επιστημονική Βιολογική Επιθεώρηση και στηρίζεται στην μελέτη στοιχείων που συγκεντρώθηκαν από την μελέτη οστών και απολιθωμάτων από τον αυστραλοπίθηκο και μετά. Με βάση την μελέτη ευρημάτων από αυστραλοπιθήκους, τα χαρακτηριστικά της δομής του προσώπου είναι εύρωστα και ανθεκτικά. Για πολλά χρόνια, υπήρχε η εκτίμηση ότι αυτό οφειλόταν

στο γεγονός ότι έτρωγαν πολύ σκληρούς καρπούς, ρίζες κλπ αλλά πρόσφατα ευρήματα εντόπισαν σε πολλές περιπτώσεις ισότοπα ασβεστίου στις οδοντοστοιχίες τους, κάτι που απομακρύνει την υπόθεση ότι η μορφολογία της γνάθου οφειλόταν στις διατροφικές συνήθειες.

Ο επικεφαλής της μελέτης που παρουσιάζεται, ο καθηγητής Ντέιβιντ Καρίερ, βιολόγος της εξέλιξης στο πανεπιστήμιο της Γιούτα, τονίζει ότι πιθανότατα οι αυστραλοπίθηκοι τελικά έτρωγαν φρούτα, οπότε ο λόγος για τον οποίο η γνάθος τους ήταν τόσο μεγάλη και δυνατή είχε να κάνει με εξωτερικούς παράγοντες, όπως είναι το να αντέχουν σε γροθιές και σε καβγάδες, που ήταν αρκετά συχνοί για τη διεκδίκηση θηλυκών και τροφής.

Την άποψη αυτή συμμερίζεται και ο συν-συγγραφέας της έρευνας καθηγητής Μάικλ Μόργκαν, που εκτιμά ότι το μέγεθος και η δύναμη της γνάθου στα αρσενικά είναι τελικά εξελικτική προσαρμογή στην καθημερινότητά τους. Για να ενισχύσουν την άποψή τους παρουσιάζουν μια σειρά από στοιχεία που συνέλεξαν από τα τμήματα επειγόντων περιστατικών νοσοκομείων. Ακόμη και σήμερα η συντριπτική πλειοψηφία των τραυμάτων από καβγάδες μεταξύ ανδρών εντοπίζεται στο πρόσωπο και το πιο συχνά σπασμένο κόκκαλο είναι η γνάθος, η οποία σήμερα χειρουργείται και αποκαθίσταται αλλά παλιότερα κάτι τέτοιο ήταν αδύνατο οπότε το θύμα πέθαινε από την πείνα καθώς δεν μπορούσε πια να τραφεί.

Οι δύο ερευνητές υποστηρίζουν ότι η δομή του κρανίου των αρσενικών αυστραλοπιθήκων δείχνει ότι τα κόκκαλα είχαν αναπτυχθεί με τρόπο τέτοιο ως να λειτουργούν, ως ένα βαθμό, προστατευτικά για το σαγόνι, τα ζυγωματικά, την μύτη και τα μάτια. Συμπληρώνουν, δε, ότι ακόμη και σήμερα, αυτά είναι τα οστά του προσώπου που είναι τα πιο διαφορετικά ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες. Πρόκειται, όπως λένε, για έναν ιδιότυπο «αμυντικό εξοπλισμό», καθώς τόσο στους πιθήκους, όπως και στους ανθρώπους, οι άνδρες εμπλέκονται συνήθως σε βίαιους καβγάδες.

Επιμέλεια: Μάρκο Πόλο

http://www.bbc.com/news/science-environment-27720617

Διαβάστε περισσότερα