Αφύπνιση της αστικής τάξης, Τώρα!

Η μεγαλύτερη πληγή για την Ελλάδα είναι ο… λαός της. Και για να είμαστε πιο δίκαιοι, η άποψη που έχει μεγάλη μερίδα για τους Έλληνες. Πιστεύουν ότι είναι ο περιούσιος λαός, ότι έχουν το αλάθητο, ότι έχουν δικαίωμα να λένε και να κάνουν ό,τι γουστάρουν. Επειδή σ’ αυτά τα ρημάδια τα εδάφη γεννήθηκε η Δημοκρατία ο κάθε τυχάρπαστος δράττεται της ευκαιρίας για να λειτουργεί με τρόπο παντελώς άναρχο. Κι αυτό το φωνάζει, το διαλαλεί ως «Δημοκρατία».

Από τον μπαχαλάκια που αντί να βγει με καμιά γκόμενα για ποτό το Σάββατο πάει

και καίει τους ΜΑΤατζήδες και τις περιουσίες του κόσμου, μέχρι τον πανηλίθιο τρομοκράτη που πιστεύει ότι θα αλλάξει τον κόσμο αν σκοτώσει πέντε – έξι. Αδιαφορώντας βεβαίως για το αν θα υπάρξουν και αθώα θύματα, αν και το κάθε θύμα είναι αθώο.

Όμως, όλη αυτή η υπερβολική ελευθερία που χαρακτηρίζεται «Δημοκρατία» έχει δημιουργήσει και τα περισσότερα προβλήματα. Και το κυριότερο: Έχει διχάσει με τρόπο ανεπανάληπτο τη χώρα και θα είναι πλέον πολύ δύσκολο να επιστρέψει η Ελλάδα σε μια κανονικότητα. Και είναι βασικό πρόβλημα παιδείας και τίποτε άλλο.

Για σκεφτείτε τι γινόταν όταν η «17Ν» σκότωνε χωρίς όρια και φραγμούς; Έγινε ποτέ μια μεγάλη διαδήλωση κατά της τρομοκρατίας; Βγήκε ο κόσμος στους δρόμους να πει «φτάνει πια;». Όταν σκότωσαν οι κουκουλοφόροι τα παιδιά στη Μαρφίν υπήρξε μια εθνική συσπείρωση και συνεννόηση για μια παλλαϊκή μάζωξη που θα ήταν φωνή λαού στους κυβερνώντες και τους κρατικούς μηχανισμούς να πιάσει τους δολοφόνους και να τους τιμωρήσει με τέτοιο τρόπο ώστε να μη μπορεί άλλος να πετάξει μολότοφ;

Πέρα από κάποιες διαμαρτυρίες συγγενών των θυμάτων της τρομοκρατίας δεν οργανώθηκε ποτέ μια συγκέντρωση όπου θα μιλούσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο πρωθυπουργός, όλοι οι επίσημοι φορείς. Ακόμη κι όταν οι άθλιοι τρομοκράτες σκότωσαν τον άτυχο Θ. Αξαρλιάν και αυτό το ονόμασαν «παράπλευρη απώλεια», μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού έλεγε «μπράβο» στη «17Ν». Μόνο όταν σκοτώθηκε ο Γρηγορόπουλος από χέρια αστυνομικού όλοι ευαισθητοποιήθηκαν. Και οι μπαχαλάκηδες βεβαίως που έκαψαν την Αθήνα.

Σε όλες τις σοβαρές χώρες του κόσμου οργανώνονται συγκεντρώσεις, η καταδίκη ακόμη και του πιο μικρού χτυπήματος είναι χωρίς αστερίσκους και κανείς δεν τολμά να κάνει κηρύγματα μίσους και να απειλεί χωρίς να έχει συνέπειες.

Στην Ελλάδα όλη ανωμαλία είναι φυσιολογική. Υπάρχουν π.χ. πολλοί που στηρίζουν τον… αγωνιστή Γ. Φιλιππάκη για τις απειλές του και τη χαρά του για τον Παπαδήμο. Είναι προφανώς οι ίδιοι που έχουν πάντα έναν καλό λόγο για τους άλλους γιατί οι ίδιοι ξέρουν τα πάντα. Είναι οικονομολόγοι, κοινωνιολόγοι, πολιτικοί αναλυτές και ό,τι άλλο απαιτεί η περίσταση. Αν διαβάσει κανείς τα σχόλια «συμπατριωτών» μας σε επίμαχα άρθρα και σε περιπτώσεις όπως αυτή με τον Παπαδήμο, θα διαπιστώσει ότι πράγματι δεν υπάρχει καμιά σωτηρία για την πατρίδα μας. Και δεν είναι λίγοι οι χρήσιμοι ηλίθιοι που εξυπηρετούν μια χαρά όσους θέλουν την Ελλάδα να είναι μια χώρα χύμα, χωρίς εθνική στρατηγική, χωρίς συναίσθηση της ιστορικής της πορείας, χωρίς ομόνοια.

Δυστυχώς για την πατρίδα μας, υπήρξε ένα σχέδιο κάτω από τη μύτη των σοβαρών ανθρώπων οι οποίοι πιστεύουν ότι πρέπει η Ελλάδα να είναι μια πραγματικά σύγχρονη χώρα κι όχι… Αφγανιστάν. Το σχέδιο ήταν και είναι η πλήρης αποϊδεολογικοποίηση των πάντων ώστε όλα να φαίνονται κανονικά και φυσιολογικά. Οι Έλληνες δεν μαθαίνουν πια για την ιστορία τους, δεν διδάσκονται από τα λάθη τους, επιμένουν εγωϊστικά να είναι ξερόλες και το κυριότερο: Υπήρξαν κάποιοι που έμαθαν να μισούν.

Οι υπαίτιοι είναι γνωστοί. Η Αριστερά με την πλήρη ισοπέδωση κάθε αξίας και ιδέας. Αυτή που δεν αφήνει την Ελλάδα να πάει μπροστά γιατί θα αποδειχθεί ότι είναι παρελθόν.

Και μαζί της ένα τσούρμο εθνικολαϊκιστών, και της δεξιάς, που συνασπίστηκαν στα χρόνια των μνημονίων. Όλοι αυτοί δημιούργησαν το φαινόμενο «κυβερνώσα Αριστερά». Αυτοί ευθύνονται για το φαινόμενο των νεοναζί στη Βουλή, αυτοί είναι οι βασικοί εκπρόσωποι της θεωρίας «όλοι οι άλλοι φταίνε» ή ότι «υπάρχει συνωμοσία κατά της Ελλάδας». Όλο αυτό το τσούρμο ηλιθίων που συγκεντρώθηκε στο βολικό διαδίκτυο και φτιάχνει κλίμα.

Κάπως έτσι φτάσαμε από την εποχή που η «17Ν» σκότωνε… ταξικούς εχθρούς, στο σήμερα όπου το να σκοτώσεις με βόμβα και τον Παπαδήμο και τον οδηγό του είναι επαναστατική πράξη.

Υπάρχει άραγε σωτηρία; Πόσες και πόσες φορές δεν έχουμε γράψει για την αφύπνιση της αστικής τάξης; Για τους νοικοκυραίους που πρέπει να σηκωθούν από τον καναπέ τους, για τους νέους που πρέπει να πάψουν να είναι απολιτίκ και αφάσιοι. Φωνή βοώντος εν τη ερήμω, η Ελλάδα κινδυνεύει με αφανισμό, όχι λόγο του χρέους της αλλά γιατί οι Έλληνες δεν κάνουν το χρέος τους, το πατριωτικό τους καθήκον. Να ξαναστήσουν την πατρίδα σε γερές, δημοκρατικές και ασφαλείς βάσεις. Πρέπει να δημιουργηθεί μια... Ελλάς Ελλήνων πατριωτών που θα ξαναδώσει τη χαμένη αίγλη της χώρας μας.

Διαβάστε περισσότερα