«O θρίαμβος του Τσίπρα θα είναι σύντομος»

Το δημοψήφισμα μπορεί να ανανέωσε την εντολή αντι-λιτότητας του πρωθυπουργού, αλλά η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης με τα μέλη της ευρωζώνης δεν θα αποδειχθεί εύκολη, σχολιάζει ο Larry Elliott.

Η απάντηση του Αλέξη Τσίπρα στο ελληνικό δημοψήφισμα ήταν έξυπνη. Ένας

λιγότερο έξυπνος πολιτικός θα μπορούσε να μπει στον πειρασμό να αυξήσει την ένταση μετά τη μεγάλη νίκη του «όχι» στο δημοψήφισμα. Αλλά αντί να πάρει υπεροπτικές πόζες, ο Έλληνας πρωθυπουργός ήταν ήπιος. Είπε ότι η Ελλάδα επιθυμεί να επαναλάβει τις συνομιλίες με τους πιστωτές της και υποστήριξε τα λεγόμενά του με το να απαλλαγεί από τον υπουργό Οικονομικών του, Γιάννη Βαρουφάκη, ο οποίος ήταν μια μισητή μορφή στις Βρυξέλλες.

Ήπιος και ρεαλιστής, διότι, χωρίς αμφιβολία, ο Τσίπρας είναι σε μια δυσάρεστη θέση. Η ελληνική οικονομία είναι ακόμη πιο κοντά στην κατάρρευση απ’ ό,τι ήταν πριν από τις εκλογές της Κυριακής. Οι τράπεζες παραμένουν κλειστές και φαίνεται ότι τα ΑΤΜ θα ξεμείνουν από μετρητά εντός των επόμενων 48 ωρών. Ακόμη και αν επιτευχθεί συμφωνία εντός των προσεχών ημερών, η Ελλάδα βρίσκεται στα αρχικά στάδια μιας άλλης βαθιάς και επώδυνης ύφεσης.

Οι ηγέτες της Γαλλίας και της Γερμανίας λένε ότι η πόρτα παραμένει ανοιχτή για την Ελλάδα, καθώς οι τράπεζες έκλεισαν για δύο ακόμη ημέρες και ορκίστηκε νέος υπουργός Οικονομικών. Δεδομένων όλων αυτών, ο Τσίπρας είναι σε καλύτερη θέση από ό,τι φοβόταν ότι θα βρεθεί στα μέσα της περασμένης εβδομάδας, όταν φαινόταν πιθανό ότι το στοίχημα της διεξαγωγής δημοψηφίσματος θα γυρίσει μπούμερανγκ.

Κερδίζοντας την ψήφο αποφασιστικά, ανανέωσε την εντολή αντι-λιτότητας που πήρε από τον ελληνικό λαό στις γενικές εκλογές τον Ιανουάριο. Οι πιστωτές, απέχοντας πολύ από την εξασφάλιση της αλλαγής του καθεστώτος που ζητούσαν, βλέπουν τώρα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζεται από όλα τα ελληνικά πολιτικά κόμματα, εκτός από τους κομμουνιστές και το νεοναζιστικό κόμμα Χρυσή Αυγή. Δείχνοντας ότι θέλει να επαναλάβει τις διαπραγματεύσεις, ρίχνει το βάρος της ανταπόκρισης στους 18 εταίρους του ενιαίου νομίσματος.

Οι ριζικές αλλαγές πλεύσης ήταν ένα χαρακτηριστικό του τρόπου που ο Τσίπρας έχει συμπεριφερθεί κατά τους τελευταίους πέντε μήνες. Ο David Marsh, της δεξαμενής σκέψης OMFIF, σχολιάζει: «Η αποτυχία των πιστωτριών χωρών, με επικεφαλής τη Γερμανία και την Ολλανδία, να αναγνωρίσουν ένα κεντρικό απόφθεγμα του αντάρτικου –ότι ο εχθρός πάντα εκπλήσσει- παρέχει ένα βασικό λόγο για τη νίκη του ΟΧΙ. Αν είστε λιγότεροι, εφαρμόστε το ανορθόδοξο. Ξηλώνοντας τους κανόνες συμπεριφοράς των Βρυξελλών, ο Τσίπρας και ο Βαρουφάκης ξεγέλασαν και δίχασαν τα περισσότερα κράτη, με τη συνεχή εκ νέου τοποθέτηση, εδώ και πάνω από πέντε μήνες, σε απροσδόκητες, απαιτητικές και εξωφρενικές θέσεις μάχης».

Είναι, φυσικά, πιθανό ότι ο Τσίπρας παραθάρρεψε. Η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης με τα άλλα μέλη της ευρωζώνης μπορεί να απαιτήσει πολύ περισσότερα από τον διωγμό του Βαρουφάκη, καθώς η δυσαρέσκεια προς την Ελλάδα είναι μεγάλη. Ο Marsh θεωρεί ότι ο θρίαμβος του Τσίπρα θα είναι σύντομος. «Οι καρποί της νίκης θα ξινίσουν», δήλωσε ο Marsh. «Η απόφαση του Βαρουφάκη να παραιτηθεί από το υπουργείο Οικονομικών - λέγοντας ότι είναι υπερήφανος για την απέχθεια των πιστωτών- φαίνεται λογική. Οι πιστωτές και οι οφειλέτες θα τιμωρηθούν. Η Ελλάδα αντιμετωπίζει μια περίοδο απότομης διαμάχης και πόνου, κατά την οποία τα υποτιμημένα χαρτονομίσματα, ο καταμερισμός των αγαθών και η ανταλλαγή ελέγχων που θα εφαρμόζονται από ένοπλους αστυνομικούς θα είναι μόνο το μικρότερο από τα δεινά».

Υπάρχουν πλέον μόνο τρία πιθανά αποτελέσματα από την κρίση: Η Ελλάδα παραμένει στη ζώνη του ευρώ με ελαφρώς πιο ευνοϊκούς όρους που προσφέρθηκαν πριν από το δημοψήφισμα, η Ελλάδα και η τρόικα κλείνουν μια βραχυπρόθεσμη συμφωνία χρηματοδότησης με την ελπίδα ότι μια βιώσιμη λύση μπορεί να βρεθεί αργότερα, ή οι πιστωτές απορρίπτουν το κλαδί ελιάς που πρόσφερε ο Τσίπρας και αναγκάζουν την Ελλάδα να βγει από το ευρώ.

Αν συμβεί το πρώτο, ο Τσίπρας θα φανεί ως ήρωας στην Ελλάδα. Αν συμβεί το δεύτερο, θα είναι σε θέση να πει ότι ανάγκασε την τρόικα να υποχωρήσει πρώτη. Αν συμβεί το τρίτο, μπορεί να πει ότι έκανε το παν για να αποφευχθεί η επιστροφή στη δραχμή, αλλά τον άφησε χωρίς επιλογή η αδιαλλαξία των πιστωτών.

theguardian.com

Διαβάστε περισσότερα