In memoriam

Εμάς μας φτάνει προς το παρόν που ο Παπανδρέου παραιτήθηκε μπροστά στον Σαμαρά. Έναν πολιτικό που δεν συμμετείχε στην διαπλεκόμενη κυβερνητική συμπαιγνία των τελευταίων δεκαετιών και εξελέγη απευθείας από τον λαό.

Και ότι παρόντος του σημερινού Προέδρου της Δημοκρατίας, κατεξοχήν συμβόλου της Μεταπολίτευσης του 1974, άρχισε η Νέα Μεταπολίτευση. Την οποία σφράγισαν

ήδη οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις του λαού.

Γιατί ας μην ξεχνάμε χωρίς τον ξεσηκωμό του λαού – ειδικά την ημέρα της 28ης Οκτωβρίου δεν θα είχαμε φτάσει ακόμα εδώ.

Αυτές τις στιγμές δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι: Ο Σαμαράς πριν από δυο μόνο χρόνια έβγαινε από μια μακρόχρονη πολιτική εξορία. Μοναδικό του όπλο ο αταλάντευτος πατριωτισμός του και η αγάπη το κόσμου. Σήμερα, μετά τα τζάκια του Μητσοτάκη και των άλλων οικογενειών, μέσα από μια πολιτική λαίλαπα δυο χρόνων που όλοι την ζήσαμε από εδώ βλέπουμε να γκρεμίζεται και το τζάκι των Παπανδρέου

Σήμερα τελειώνει μια ολόκληρη εποχή και αρχίζει μια νέα.

Τα υπόλοιπα θα τα βρούμε στην πορεία

Η ιστορία πλέον έχει γράψει: Ο Γ. Παπανδρέου, ελπίζουμε ο τελευταίος Παπανδρέου που αναλαμβάνει πολιτικό θώκο, είναι πλέον παρελθόν. Κι αν στους επικήδειους που εκφωνούνται συνήθως λέμε καλά λόγια διότι ο νεκρός δικαιώνεται, στον πολιτικό επικήδειο του Γιωργάκη που έγινε Γιώργος για να ξαναγίνει Γιωργάκης, δεν έχουμε να πούμε τίποτα. Τα έχει πει και κάνει μόνος του.

Δυστυχώς, οι επόμενοι πρωθυπουργοί που ακολουθούν, ο μεταβατικός αύριο, ο Σαμαράς μετά τον Μάρτιο, έχουν ένα πολύ δύσκολο έργο να φέρουν σε πέρας. Να ανοικοδομήσουν μια ρημαγμένη χώρα που ακόμη κινδυνεύει.

Και δυστυχώς θυμόμαστε τα λόγια του Τάσσου Παπαδόπουλου που είπε ότι παρέλαβε μια χώρα και δε θα παραδώσει μια επαρχία, όταν τον πίεζαν να αποδεχθεί το σχέδιο Ανάν.

Ο Γ. Παπανδρέου παρέλαβε μια χώρα και παραδίδει επαρχία, κι αυτό θα γραφτεί στους πιο μαύρους δέλτους της ιστορίας.