H Iστορία της βίας στην Τσετσενία: Επηρέασε τους αδερφούς Τσαρνάγεφ;

Καθώς όλο και περισσότερα γίνονται γνωστά για το παρελθόν του Τζοχάρ Τσαρνάγεφ, η εθνική κληρονομιά του έφηβου Τσετσένου έχει οδηγήσει σε έναν παροξυσμό εικασιών.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί, ωστόσο, ότι δεν είναι σαφές ακόμη πόσο χρόνο ο Τσαρνάγεφ – ο οποίος σύμφωνα με τον θείο του μετανάστευσε σε νεαρή ηλικία στις ΗΠΑ από τη χώρα της Κεντρικής Ασίας του Κιργιστάν – πέρασε στην ανήσυχη ρωσική χώρα στο Βόρειο Καύκασο και πόσο επηρέασαν τα προβλήματα της περιοχής το εφηβικό μυαλό του. Δεν

Αλλά ο ρόλος τους στην τρέχουσα κρίση υπενθύμισε στον κόσμο την πρόσφατη ιστορία της βίας που μαστίζει την πατρίδα των προγόνων τους, η οποία είναι μια δημοκρατία στη Ρωσική Ομοσπονδία. Όπως ήταν αναμενόμενο, ο Ραζμάν Καντίροφ, ο εύσωμος ισχυρός ηγέτης της Τσετσενίας από το 2007, αρνείται οποιαδήποτε εμπλοκή, κάνοντας της εξής δήλωση στο λογαριασμό του στο Instagram: «Οποιαδήποτε προσπάθεια να γίνει σύνδεση μεταξύ της Τσετσενίας και των Τσαρνάγεφ, αν είναι ένοχοι, είναι μάταιη. Μεγάλωσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες και οι απόψεις και οι πεποιθήσεις τους διαμορφώθηκαν εκεί.

Αλλά η περιπατητική ζωή του Τζοχάρ Τσαρνάγεφ και των συγγενών του κρύβονται σε μια μεγαλύτερη ιστορία. Η τσετσενική διασπορά που ζει στο Κιργιστάν είναι κατά ένα μεγάλο μέρος ένα κατάλοιπο των βίαιων μετακινήσεων πληθυσμού που διέταξε ο σοβιετικός δικτάτορας Ιωσήφ Στάλιν, ο οποίος δεν εμπιστευόταν τους ως επί το πλείστον μουσουλμάνους Τσετσένους που είχαν αγανακτήσει με τις πολιτικές κολεκτιβοποίησής του και υποπτευόταν συμπαιγνία της Τσετσενίας με τους Ναζί. Από το 1943, περίπου 350.000 έως 400.000 Τσετσένοι απελάθηκαν βίαια στην ανατολική ενδοχώρα της Σοβιετικής Ένωσης. Σύμφωνα με έναν υπολογισμό, το ένα πέμπτο από αυτούς έχασε τη ζωή του στις ζοφερές συνθήκες στη Σιβηρία και την Κεντρική Ασία. Μετά τον θάνατο του Στάλιν το 1953, δεκάδες χιλιάδες επέστρεψαν στην πατρίδα τους, αλλά η μνήμη της εξορίας εξακολουθεί να διαμορφώνει την εθνική φαντασία της Τσετσενίας.

Στην μετά-σοβιετική εποχή, ο πρώτος ηγέτης των ανταρτών της Τσετσενίας προερχόταν από τη διασπορά του Κιργιστάν. Ο Τζοχάρ Ντουντάγιεφ ανακήρυξε μονομερώς την ανεξαρτησία της από τη Ρωσία το 1991, αν και λίγα έθνη αναγνώρισαν το νεοσύστατο κράτος της Τσετσενίας. Μεταξύ του 1994 και του 1996, τα ρωσικά στρατεύματα έδωσαν έναν πικρό, αιματηρό πόλεμο με τις δυνάμεις του Ντουντάγιεφ. Περίπου 100.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης (συμπεριλαμβανομένου και του Ντουντάγιεφ, ο οποίος σκοτώθηκε σε μια ρωσική επίθεση με πυραύλους), αλλά οι επίμονοι αντάρτες της Τσετσενίας αναδείχτηκαν νικητές, διατηρώντας de facto την ανεξαρτησία τους μέχρι που νέες εχθροπραξίες ξέσπασαν πάλι το 1999, μετά την υποτιθέμενη συνενοχή της Τσετσενίας σε μια σειρά θανατηφόρων βομβιστικών επιθέσεων στη Ρωσία και την εισβολή των Τσετσένων στη γειτονική Ρωσική Δημοκρατία του Νταγκεστάν.

Αυτή τη φορά, η ρωσική επίθεση έγινε με επικεφαλής τον νέο πρωθυπουργό της χώρας, πρώην επικεφαλής της KGB, Βλαντίμιρ Πούτιν. Ρωσικά αεροπλάνα σφυροκόπησαν πόλεις και κωμοπόλεις της Τσετσενίας. Το Γκρόζνι, η πρωτεύουσα της Τσετσενίας, έπεσε τον Φεβρουάριο του 2000 στις ρωσικές δυνάμεις. Από τότε, μεγάλο μέρος της πόλης είναι ένας σωρός ερειπίων. Χιλιάδες έχασαν τη ζωή τους, ενώ ακόμα περισσότεροι εκτοπίστηκαν.

Η βαρβαρότητα των ρωσικών επιθέσεων μετέτρεψε αυτό που ήταν σε μεγάλο βαθμό ένας κοσμικός αγώνας, σε έναν παν-ισλαμικό. Οι Άραβες μαχητές της Τσετσενίας συνέρρεαν στον αγώνα. Ορισμένοι πολέμαρχοι της Τσετσενίας καλλιεργούσαν δεσμούς με ομάδες τζιχαντιστών, συμπεριλαμβανομένης της Αλ-Κάιντα. Κάποια ρεπορτάζ δείχνουν ότι τσετσένοι μαχητές προσχώρησαν αργότερα στις τάξεις των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν και το Πακιστάν, καθώς ριζοσπαστικές ένοπλες ομάδες αγωνίζονταν ενάντια στην Ινδική κατοχή του Κασμίρ. Υπάρχουν στοιχεία ότι τσετσένοι μαχητές βρίσκονται και στη Συρία. Ωστόσο, άλλοι υποστηρίζουν ότι η συμμετοχή των Τσετσένων σε πολλές μάχες έχει υπερεκτιμηθεί. Στρατιωτικοί αναλυτές συχνά χαρακτηρίζουν ξένους μαχητές ως «Τσετσένους» ακόμα και αν είναι από άλλες γωνιές της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.

Παρά τις αδίστακτες προσπάθειες της Ρωσίας να καταστείλει την επανάσταση, μια χαμηλών τόνων εξέγερση σιγοβράζει στην Τσετσενία και τις γειτονικές ρωσικές δημοκρατίες του Νταγκεστάν και την Ινγκουσετία. Τσετσένοι μαχητές έχουν επηρεαστεί άσχημα όλα αυτά τα χρόνια. Το 2002, Τσετσένοι ένοπλοι κατέλαβαν το θέατρο Dubrovka στη Μόσχα, κρατώντας εκατοντάδες ομήρους. Η ρωσική επιδρομή κομάντο που ακολούθησε είχε ως αποτέλεσμα πάνω από 120 θανάτους. Το 2004, μαχητές που εικάζεται ότι ήταν από την Τσετσενία και την Ινγκουσετία κατέλαβαν ένα σχολείο στην πόλη Μπεσλάν, στη Βόρεια Οσετία. Η τριήμερη ομηρία έληξε με το θάνατο περίπου 400 ανθρώπων, πολλοί από τους οποίους ήταν παιδιά. Το 2010, δύο γυναίκες βομβιστές αυτοκτονίας ανατινάχθηκαν σε ένα σταθμό του μετρό της Μόσχας, σκοτώνοντας 39.
Εν τω μεταξύ, οι εκθέσεις για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον Καύκασο που διαπράττονται από πράκτορες του ρωσικού κράτους – όπως οι εξαφανίσεις, τα βασανιστήρια και οι εξωδικαστικές δολοφονίες – είναι πολλές και αποτελούν μια πραγματική λίστα ελέγχου για το πώς διεξάγεται ένας βρώμικος πόλεμος. Υπό την σκληροπυρηνική ηγεσία του Καντίροφ, δημοσιογράφοι έχουν απαχθεί και ακτιβιστές δολοφονήθηκαν.

Ο Καντίροφ – του οποίου ο πατέρας, ηγέτης των ανταρτών κάποτε, συμμάχησε με τη Μόσχα το 2000 και αργότερα δολοφονήθηκε – συντηρεί την διεφθαρμένη εξουσία του υπό τις ευλογίες του Πούτιν. Ένας πιστός σατράπης, ο Καντίροφ έχει μέχρι στιγμής καταφέρει να εγγυηθεί τον όρκο υποτέλειας του λαού του προς τους ηγέτες στη Μόσχα. Στις προεδρικές εκλογές του Μάρτη το 2012, το συγκλονιστικό 99,76% των τσετσενικών ψηφοδελτίων ήταν υπέρ του Πούτιν – ένα αποτέλεσμα που απηχεί μια ψηφοφορία σοβιετικής εποχής.

Πρόθυμος να δείξει ότι η διαλυμένη από τον πόλεμο Δημοκρατία του έχει αλλάξει πορεία, ο Καντίροφ έχει επενδύσει κρατικά κεφάλαια σε τεράστια οικοδομικά έργα, τα οποία περιλαμβάνουν τους Πύργους Πούτιν, ως μέρος ενός νέου τοπίου στο Γκρόζνι. Ο Καντίροφ έχει συγκεντρώσει επίσης μια τεράστια περιουσία. Σε διπλωματικό έγγραφο που δημοσιοποίησε το WikiLeaks εξιστορείται η εμφάνισή του σε ένα γάμο στο Νταγκεστάν, όπου μοίραζε εκατοδόλαρα και ράβδους χρυσού. Σταρ του Χόλιγουντ όπως η Χίλαρι Σουάνκ και ο Ζαν-Κλοντ Βαν Νταμ είχαν πάει στην χώρα, λαμβάνοντας πολλά εκατομμύρια δολάρια, για να παραστούν στο 35ο πάρτι γενεθλίων του το 2011.
Αλλά η δυσαρέσκεια πολλών απλών Τσετσένων είναι προφανής. Ολοένα και περισσότερο, προειδοποιούν οι εμπειρογνώμονες, νέοι άνδρες στον Βόρειο Καύκασο έχουν αρχίσει να απομακρύνονται από τη μακρά παράδοση της περιοχής των Σούφι και να στρέφονται στο πιο πουριτανικό δόγμα των Σαλαφιστών που εισήχθη από τη Μέση Ανατολή.

Κρίνοντας από το YouTube feed του Ταμερλάν, οι αδελφοί Τσαρνάγεφ μπορεί να προσχώρησαν στο δόγμα των σαλαφιστών, κάτι που θα μπορούσε να δικαιολογήσει την βίαιη επίθεσή τους αυτή την εβδομάδα στην Βοστόνη. Αλλά, όπως είπε ο οργισμένος θείος τους στον Τύπο την Παρασκευή, οι πράξεις για τις οποίες τους κατηγορούν δεν αντιπροσωπεύουν την «εθνικότητα των Τσετσένων» σε καμία περίπτωση. Έχουν ήδη αντιμετωπίσει αρκετή αιματοχυσία.

world.time.com

Πυθία